อลังกาลงานสร้าง ผลงานชิ้นโบว์แดงแห่ง BWO Film เรื่องราวของกลุ่มผู้รอดชีวิตจากโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่ ที่ต้องดิ้นรนเอาตัวรอดทุกวิถีทางบนโลกที่แสนร้างใบนี้ เพราะจำนวนมนุษย์ที่ล้มหายตายจากไปจากการทดลองที่แหกกฏเกณท์มนุษยธรรมนั้นมีจำนวนมากมายมหาศาลเหลือเกิน ฟังแล้วก็เหมือนจะเป็นข่าวดี เพราะเมื่อจำนวนประชากรโลกลดลง ภาวะโลกร้อนก็จะลดตามลงไปด้วย แต่ทว่าข่าวร้ายก็คือ พวกเค้ากลับฟื้น!!!~ขึ้นมาอย่างน่าประหลาด แถมยังไล่กัดกินเนื้อสดๆเป็นอาหาร ไม่เว้นแม้กระทั่งเนื้อมนุษย์!!! และเหล่าผู้รอดชีวิตทุกคน ต่างก็ขนานนามซากศพเดินได้นี้ว่า
Doid Zombie !!!EP 2:
การต่อสู้ที่เป็นไปไม่ได้เกร๊ง!การระลึกอดีตของ John ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงเหล็กหล่นกระทบพื้น ซึ่งได้สร้างเสียงดังก้องกังวานไปทั่วบริเวณ John ลืมหายใจเพราะความตกใจสุดขีด เมื่อความตื่นตกใจหายไป ความระแวงได้เข้ามาแทนที่ John ค่อยๆ ชะโงกออกจากที่กำบัง เพื่อมองหาแหล่งต้นกำเนิดเสียงช้าๆ.....
“เหมี๊ยว~”
“อะไรกัน...แค่แมวเท่านั้นหรอ...”
John ถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อรู้ว่าตัวการที่ทำให้เหล็กหล่นกระทบพื้นเป็นเพียงแค่แมวจรจัดธรรมดา.....ไม่ใช่ DZ ส่วนเจ้าแมวเองก็ตกใจไม่แพ้กันที่อยู่ๆ มีสายตาเพ่งเล็งไปที่มัน ใครจะไปรู้ บางทีมันก็อาจจะกลัว DZ เหมือนกันก็ได้ แต่เมื่อมันได้ใช้สายตาสีมรกตของมันจ้องมาทาง John ทีท่าตื่นตระหนกของมันก็หายไป และมันก็ได้กระโดดข้ามกระจกที่ปราศจากกระจกกั้นออกไปข้างนอก ตั้งแต่ John รู้สึกตัวว่าอยู่ในนี้-ซึ่งเขาไม่รู้ว่าที่ไหน-เพียงรู้แต่ว่าเป็น Doid Zone ที่ไหนซักแห่ง ตัวเขาเองก็ยังสงสัยว่าตัวเขามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน หน่ำซ้ำ ยังมาอยู่ในสภาพของมนุษย์ธรรมดาซะด้วย เขาจะไม่แปลกใจซักนิดท่าหากเขาถูกนำมาทิ้งใน Doid Zone ในสภาพของ Doid Zombiez เมื่อความสงสัยวกเวียนกลับมาทักทายในใจ John จึงพยายามนึกถึงเรื่องราวในวันนั้นอีกครั้ง.....
แต่เขากกลับถูกขัดจังหวะด้วยเสียงที่ดังมาจากข้างหลังของเขา....เสียงแมว
เสียงแมวถูกเตะกระเด็นมากระแทกกับเสาเหล็กที่เขาพิงอยู่
และแน่นอนว่าสิ่งที่เตะเจ้าแมวน้อยตัวเมื่อกี้คงไม่ใช่ใคร –หรืออะไร- ท่าหากไม่ใช่พวก Doid Zombiez
John ตกใจสุดขีดอีกครั้ง แต่คราวนี้ความตกใจเพียงอย่างเดียวยังไม่เพียงพอที่จะอธิบายความรู้สึกของ Jonh ได้ “ความกลัว” ยังได้ถาโถมเข้าใส่เขาอย่างบ้าคลั่งราวกับพายุ เหงื่อยปริมาณมหาศาลหลั่งรินออกมาทั่วทั้งใบหน้าและฝ่ามือ ขาไม่ขยับอย่างที่เขาต้องการ กายหยาบของเขายังคงยืนอยู่กับที่ ทั้งๆ ที่กายละเอียดของเขาได้ออกวิ่งไปไกลหลายร้อยเมตรแล้ว กว่าสติของเขาจะกลับเข้าที่ มันก็คือหลังจากที่กำปั้นแข็งๆ ของ DZ พุ่งตรงมากระแทกเข้าเต็มดั้งจนแทบหัก Jonh กระเด็นไปข้างหลังชนิดที่เรียกว่าล้มทั้งยืน หลังจากได้ถูกเรียกสติ เด็กหนุ่มรู้ตัวแล้วว่าหากไม่ทำอะไรซักอย่าง ชะตากรรมของเขาก็คงไม่ต่างกับแมวตัวเมื่อกี้ที่ตอนนี้นอนเป็นศพไปแล้ว John พยายามทำตัวใจให้เยือกเย็นที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาพยายามทำในสิ่งที่ถูกสอนมาจากกองทัพ สิ่งแรกที่ควรกระทำคือวิเคราะห์กำลังพลของศตรู ขณะนี้มี DZ 3 ตัวที่เข้าโจมตี John ในด้านจำนวนแล้วถือว่าไม่เยอะเลยเมื่อเทียบกับฝูง DZ ที่เขาเจอมาก่อนหน้านี้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม DZ 3 ตัวก็เปรียบได้กับกำลังทหารหลายสิบนาย การที่ Jonh เพียงคนเดียวจะต่อกรด้วยนั้นเรียกว่าแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย ด้วยเหตุนั้น ทางออกเดียวที่เหลือสำหรับ John คือการ
หนี
แม้มันจะไม่ใช่สิ่งที่ชายชาตรีอย่างเขาควรทำ แต่ต่อหน้าสิ่งไม่มีชีวิต ศักดิ์ศรีอะไรนั้นคงไม่จำเป็น John ลุกขึ้นยืนและออกวิ่งอีกครั้ง เพียงแต่ว่าครั้งนี้ต่างจากครั้งที่แล้วที่อยู่ในพื้นที่เปิดโล่ง ในนี้เป็นโรงงานร้างที่จำกัดพื้นที่รวมทั้งยังมีสิ่งกีดขวางระเกะระกะไปหมด John จึงไม่สามารถหนีจาก DZ ทั้ง 3 ได้อย่างตั้งใจ วิ่งมาได้เพียงไม่นาน John ก็พบกับทางตัน ไม่มีที่ให้หนีอีกแล้ว ทางออกที่เป็นไปได้คือประตูที่อยู่มุมในสุด Jonh รีบออกวิ่งไปหาประตูนั้นในช่วงที่ DZ ยังคงตามมาไม่ทัน John รีบคว้าลูกบิดประตู และบิดกระชากอย่างแรง แต่ทว่า ประตูบานนั้นถูกล็อกอย่างแน่นหนา John โมโหจนแทบคลั่ง เขาพยายามถีบประตูอย่างแรง 2-3 ครั้ง แต่มันก็ไม่เป็นผล ไม่มีทีท่าว่าประตูจะขยับเขยื่อนเลย การวิ่งมาสู่ประตูนี้เหมือนกับเป็นการที่ John ขุดหลุมฝังตัวเอง เพราะมันเป็นการจำกัดพื้นที่หนีของเขาให้น้อยลงไปมากกว่าเดิม ตอนนี้เขาไม่สามารถไปไหนได้อีกแล้ว นอกเสียจากจะกลับออกไปในทางที่เขาเข้ามา แต่ทางที่ว่านั้นตอนนี้ถูก DZ ทั้ง 3 บล็อกเอาไว้หมดแล้ว John มีเวลาให้ตัดสินใจเพียงแค่ช่วงเสี้ยววินาที เขาคิดว่าไม่อยากยืนเฉยๆ ปล่อยให้เหล่า DZ รุมแทะร่างของเขา Jonh จึงตัวสินใจวิ่งตรงเข้าใส่เหล่า DZ!!
แต่การปะทะตรงคงเป็นอะไรที่สิ้นคิดเกินไป โดยเฉพาะเมื่อเขารู้ว่า DZ ทำอะไรได้บ้าง เขาจึงสไลด์ Baseball Slide ลอดผ่านใต้ขาของ DZ ตัวกลางออกไป! John เกือบจะทำสำเร็จ ท่าหากไม่ถูก DZ ตัวนั้นจิกผมไว้ได้ก่อน มันกระฉากผม John ขึ้นมาด้วยเรี่ยวแรงมหาศาล Jonh รู้สึกได้ถึงเส้นผมที่ขาดออกจากหนังศรีษะ DZ เหวี่ยง John ไปกระแทกกับกำแพงอย่างแรง!! แผ่นหลังทั้งแผ่นของ John เจ็บจนชาไปหมดเพราะแรงกระแทก DZ อีกตัวเปิดคมเขี้ยวแล้วพุ่งเข้าใส่ John ต่อเนื่อง! แต่ John ถีบหน้า DZ ตัวนั้นไว้ได้ทัน! ถึงแรงถีบของ John จะไม่ได้ส่งให้มันกระเด็นไปอย่างที่ต้องการ แต่ก็มากเพียงพอที่จะหยุดการเครื่องไหวของมันได้ชั่วขณะหนึ่ง John อาศัยจังหวะนี้คลานออกไปจากช่องว่างที่ DZ ตัวที่โดนถีบสร้างขึ้น แต่เขาก็ไม่สามารถคลานไปได้เร็วอย่างต้องการ DZ อีกตัววิ่งเข้ามาเตะเข้าเต็มๆ ท้องของเขา ของเหลวใสๆ ถูก John สำรอกออกมา เขารู้สึกเหมือนกระเพาะของเขาได้แหลกละเอียดไปแล้วจากแรงเตะเมื่อครู่ DZ เจ้าของลูกเตะกระฉากคอ John ขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้มันเป็นฝ่ายหวังจะจมขมเขี้ยวเข้าไปใส่คอของ John และลิ้มรสชาติของเนื้อมนุษย์!!
เพียงแค่พริบตาเดียวก่อนที่ John จะถูกกัด เขาโขก Headbutt เข้าไปเต็มๆหน้าผากของ DZ ตัวนั้น! แม้ John รู้สึกได้เลือดที่ไหลออกจากหน้าผากตัวเองเนื้อจากหัวแตก แต่ความรู้สึกเจ็บกลับไม่มีเลย เมื่อเขารู้ว่าการหลั่งเลือดของเขาช่วยให้เขาหลุดพ้นจากพันธนาการของ DZ ได้ John ตะเกียดตะกายไปตั้งหลักใหม่อีกครั้ง เมื่อรู้ว่าการฉวยโอกาสเพื่อหนีออกไปคงเป็นไปไม่ได้ เขาจึงขอเดิมพันกับสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ยิ่งกว่า คือการจัดการกับ DZ ทั้ง 3 ตัวนี้ซะ!!
DZ ตัวที่ถูกโขกไปเมื่อกี้วิ่งเข้าใส่ John อีกครั้ง! แต่ John ที่ตั้งสติได้แล้ว เรื่องการต่อสู้ระยะประชิดก็ไม่เป็นรองใคร เขาคว้าแขนของมันและจัดการเหวี่ยง Arm Drag จนมันกระเด็นไปฟากกับกำแพง!! ถึงแม้ DZ จะแข็งแรงขึ้นขนาดไหน น้ำหนักและสสารของมันยังคงเป็นของมนุษย์ไม่เปลี่ยนแปลง John รู้ถึงจุดนี้ดีแล้วจึงใช้มันให้เป็นประโยชน์ DZ ตัวที่ถูก John Arm Drag ไปหลังกระแทกกับกำแพงและตกลงมาคอหักแน่นิ่งไป DZ อีกตัวนึงเข้าจู่โจมใส่ John อีกครั้ง! คราวนี้ John กระโดดเตะ Spinning Back Kick เข้าไปเต็มๆ ท้องของมันจนมันสะดุ้ง John จัดการต่อด้วย Enzuigiri!! DZ ตัวนั้นเซออกไป และเป็น DZ ตัวสุดท้ายที่พุ่งเข้าใส่ John ซึ่ง John ก็ได้คาดการไว้แล้ว จึงดักด้วย Drop Toe Hole!! ทำให้มันหน้าทิ่มลงไปอย่างจัง!! DZ อีกตัวหนึ่งอาศัยจังหวะที่ John ยังคงนอนอยู่บนพื้นจับขาทั้งสองข้างของเขา และเหวี่ยงเขาไปกระแทกกับกำแพงอีกฝั่งนึง!! แต่ John ดึงขาข้างนึงออกมาได้ก่อนที่จะถูกมันเหวี่ยง และ John ใช้ขาข้างนั้นเป็นแกนถีบหน้าอกมันเพื่อลังกาหลัง Moonsault เพื่อดึงขาอีกข้างให้หลุดจากการถูกล็อก John อาศัยความเร็ววิ่งเข้าไป Dropkick เข้าหน้าอกของมันจนมันล้มทั้งยืน!!
John พยายามต่อสู้กับ DZ ทั้งสองอยู่นานหลายนาที แม้จะจัดการ DZ ไปได้ตัวหนึ่ง แต่มันก็ช่วยทำให้งานของเขาง่ายลงแค่น้อยนิด John กำลังเผชิญกับสิ่งที่ DZ ไม่รู้จัก ซึ่งนั้นก็คือความเหนื่อยล้า แม้ John จะพยายามใช้กระบวนท่าแทบทุกท่าที่เขารู้เพื่อสู้กับ DZ แต่มันก็เหมือนกับเอาน้ำไปราดกองเพลิง ได้แต่รอวันระเหยและไม่มีประโยนช์อะไร ในขณะที่ร่างกายของ John เริ่มถึงขีดสุด เขารู้สึกได้ถึงไอเย็นที่เข้ามาสัมผัสกับหัวไหล่ของเขา
DZ ตัวแรกที่คอหักไปแล้วลุกขึ้นมาคว้าไหล่ของ John เอาไว้!!!แม้คอของมันจะยังไม่เข้ารูป แต่มันก็ยังคง “มีชีวิต” และทำหน้าที่ของมัน – กัดกินสิ่งแปลกปลอมJohn ได้แต่คิดเสียใจกับความชะล่าใจของตัวเอง เขาหลงคิดว่าเขาได้จัดการ DZ ตัวนี้ไปแล้ว แต่หลักการธรรมชาติคงใช้กับ DZ ไม่ได้อย่างสิ้นเชิง แม้คอจะหักบิดเบี้ยวสักเพียงไร มันก็ยังคงขยับเขยื้อนได้ John พยายามตีศอกใส่ DZ เพื่อให้มันปล่อยมือจากไหล่ของเขา แต่มันก็ช้าเกินไปฟันของมันได้จมลึกลงไปในคอของ John แล้ว
John รู้สึกได้ถึงความน่าขยะแขยงที่ต้นคอ รวมถึงฟันแข็งๆ และคมของ DZ ที่ค่อยๆ จมลึกลงไปในคอของเขา ไม่ใช่เพียงแค่นั้น เขายังรู้สึกถึงเรี่ยวแรงที่ค่อยๆ หดหายไปทีละนิด John เขาทรุดลงไปกับพื้น แม้พยายามยืนลุก แต่ก็เปล่าประโยชน์ John ลองดันตัว DZ ออกไปแต่มันก็ไม่ช่วยอะไรเหมือนกัน จนในที่สุด John ก็หมดกำลังขัดขืน ดวงตาเริ่มพล่ามัว DZ อีกสองตัวค่อยๆ ก้าวย่างเข้ามาหาเขา โดยมันคงต้องการลิ้มรสชาติของ John ก่อนที่จะกลายเป็นหนึ่งในพวกมัน.....
“ไม่...อย่านะ....ออกไป.....”
John อยากจะตะโกนไล่ แต่ก็ทำได้แค่ครางอยู่ในลำคอ น้ำตาเริ่มเอ่อล้นออกมาจากตาทั้งสองข้าง
ช่างเป็นฉากสุดท้ายของชีวิตที่น่าสมเพชจริงๆ John คิดเช่นนั้น
แต่ทันใดนั้นเอง จู่ๆ John ก็รู้สึกถึงเลือดในตัวที่มันร้อนระอุขึ้นมา ความเจ็บปวดวิ่งแล่นไปทั่วทุกอณู
เซลล์ในร่างกาย
“อึก....อ๊ากกกกกกกกก!!”
เสียงที่เมื่อครู่ยังคงติดอยู่ในลำคอ กลับถูกเปร่งออกมาอย่างดังลั่น DZ ทั้งสามหยุดชะงัก ไม่ใช่เพราะความตกใจ แต่เพราะรู้สึกได้การเปลี่ยนแปลงของ John ใช่แล้ว John กำลังค่อยๆ กลายเป็น DZ แล้ว
แต่มีบางอย่างไม่ถูกต้อง
ร่างกายของ John ยังคงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ DZ รู้สึกได้ว่า John ได้กลายเป็น DZ แล้ว
John เองก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมา เลือดในตัวยังคงร้อน แต่ความเจ็บปวดหายไปแล้ว และ John รู้สึกถึงสิ่งอื่นแทนในขณะเดียวกัน DZ ทั้งสามตัวนิ่งไปซักพัก แต่เมื่อเห็นว่า John ยังคงเป็นสิ่งแปลกปลอม มันจึงตรงเข้าโจมตี John อีกครั้ง!!
ซึ่งสิ่งที่ John รู้ได้ถึงก็คือพลังJohn กระโดดถีบหน้า DZ สองตัวข้างหน้า และ กระโดดลังกาหลังเตะฟาดเข้าไปใส่กลางศรีษะของ DZ ตัวข้างหลัง!! แรงถีบของ John ครั้งนี้แตกต่างจากเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง DZ สองตัวที่ถูกถีบหน้ากระเด็นไปไกลหลายเมตร ในขณะที่ตัวข้างหลังที่ถูกฟาดด้วยเท้าก็หน้าทิ่มลงไปจูบพื้นปูนอย่างแรง!! DZ ตัวหนึ่งข้างหน้าลุกขึ้นมาได้เร็วกว่าอีกตัว แต่ก่อนที่มันจะลุกขึ้นมายืนได้ John ก็วิ่งเข้าไป Shining Wizard เข้าเต็มๆ ทัดดอกไม้ของมัน!! คราวนี้ไม่เพียงแต่คอหัก แต่หัวของ DZ ได้หลุดออกจากตัวและกระเด็นไปตามแรงเข่าของ John!! John แม้จะตกใจกับพลังและเรี่ยวแรงมหาศาลนี้ แต่หัวของเขาก็ขาวโพลนไปหมด ร่างกายเขาขยับโดยสัญชาติญาณมากกว่าในตอนนี้ DZ อีกตัวหนึ่งข้างๆ ที่ลุกขึ้นมาก็ถูก John ต่อย Uppercut จนกรามแตก!! แต่ John รู้สึกได้ว่าเพียงเท่านี้ไม่สามารถหยุด DZ ได้ เขาจึงเกี่ยวคอของมันและกระชากลงมากระแทกกับพื้นสุดแรง!! กระโหลกศรีษะของมันแตกละเอียด สิ่งที่ครั้งหนึ่งถูกใช้เป็นแหล่งรวมความคิดอย่างสมองของมันไหล่กระจายออกมาเต็มพื้นไปหมด
เมื่อ John ลุกขึ้นมาได้ เขาถูก DZ ตัวสุดท้ายบีบรัดคออย่างแรง แต่เขาก็ไม่ได้ตื่นตระหนก เขาเตะเข้าไปใส่หัวเข่ามันอย่างแรงจนเข่าหลุดออกจากเบ้า!! DZ ทรุดลงไปกับพื้นเมื่อสูญเสียขาไปหนึ่งข้าง John จัดการมันให้สิ้นเรื่องสิ้นราวด้วย Super Kick!! John เตะ Super Kick เข้าไปใส่ท้องของมันอย่างแรง จนเท้าและขาของเขาเจาะท้องมันทะลุจนเป็นรูโบ๋ John ชักเท้ากลับออกมาและยืนมองมันทรุดลงไปนอนตะเกียดตะกายกับพื้น
หลังการต่อสู้จบลง ทุกอย่างกลับสู่ความเงียบสงัด....
หัวที่ขาวโพลนไปเมื่อครู่ของ John กลับมาทำงานอีกครั้ง และเขารู้สึกได้ว่าตัวเองได้ทำอะไรที่เกินความสามารถของมนุษย์ธรรมดาลงไปแล้ว....เขาจัดการกับ DZ ถึงสามตัวด้วยตัวคนเดียว แถมยังสามารถจัดการได้อย่างราบคาบ ด้วยพลังที่มากเกินกว่าจะเป็นพลังของมนุษย์ อย่างไรก็ตาม John ที่ยังคงสับสนและกึ่งไม่เชื่อสิ่งที่เกินขึ้นตัดสินใจออกจากโรงงานแห่งนี้ก่อนเป็นอันดับแรก
John ย้ายจากโรงงานร้างแห่งเดิมไปอยู่ที่ตึกร้างถัดไป 20 เมตร ซึ่งคาดว่าเป็นร้านอาหารมาก่อน แม้ความเจ็บปวดจะแทบไม่รู้สึก แต่มันกลับถูกแทนที่ด้วยความเหนื่อยล้าเกินทานทน John อยู่ๆ ก็ล้มทั้งยืนลงไป และสติของเขาก็ค่อยๆ ขาดช่วงไป......
----------------------------------------
ผมถูกนำตัวออกจากเครื่อง Doid Machine 003 อย่างช้าๆ แม้ทุกอย่างจะเกิดขึ้นเร็วแต่ผมก็มั่นใจว่าเขาได้รับยา Doid Zombiez เข้าไปแล้ว แม้จะยังไม่รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงก็เถอะ
“ทีนี้ก็เหลือแต่แค่รอฤทธิ์ยาออกละนะ....5….4….3….2….1!!”
สิ้นเสียงนับของหมอ อยู่ๆ เลือดของผมก็ร้อนขึ้นมาซะอย่างนั้น เจ็บ....ทำไมมันเจ็บอย่างนี้.....
“อ๊ากกกก!!! ปล่อย! ปล่อยฉัน! ปล่อยฉันนะโว้ย ไอ้พวกขี้ข้ากองทัพ! อ๊ากกกก!”
“แหมๆ พูดอย่างงั้นไม่ดีนะ นายทหาร John เมื่อเทียบตัวทดลองอย่างพวกแกแล้ว หมออย่างชั้นนี้นะที่
เป็นขี้ข้ากองทัพ หืม?”
“แก!!! ไอ้ชั่ว! แก....เพราะแก...”
“โธ่ จะมาเคียดแค้นอะไรกับหมออย่างฉัน ฉันก็แค่ทำตามที่เขาสั่งมาเท่านั้นเอง ท่าจะแค้น ก็จงแค้น
โชคชะตาของแกละกันนะ หรือไม่ก็สาปแช่งเจ้า Doid Ice ที่คิดค้นยา Doid Zombiez ขึ้นมาละกันนะ ฮ่าๆๆ”
“อย่า....ให้ฉัน....หลุดออกไป....ได้นะ.....อึก.....อ๊ากกกกก!!”
แม้ความเจ็บปวดยังคงประดังเข้ามา แต่ผมก็ยังไม่ละเลิกความพยายามที่จะหลุดออกจากเครื่องล็อกนี้ให้ได้ พอผมหลุดออกไปได้ เจ้าหมอ Mike นี้แหละที่เป็นคนแรกที่ถูกผมฆ่า และรับรองว่าในรายชื่อคนที่ต้องตายจะต้องมี Doid Ice รวมอยู่อย่างแน่นอน....
“คุณหมอคะ นายทหารอาการแปลกๆ นะคะ ได้รับยามากว่าห้านาทีแล้วแต่ยังไม่กลายสภาพซักที..แถมยังดูจะใกล้หลุดออกมาได้แล้วยังไงยังงั้นละค่ะ”
“เฮ้อ...เธอไม่ต้องกังวลหรอก มันก็แค่พวกดื้อยาธรรมดาๆ นี้แหละน่า ไม่ต้องห่วงๆ”
“งั้นหรอ..ฉันเป็นพวกดื้อยางั้นหรอ ฮะฮะ ซะใจวะ ที่ฉันสู้กับยานรกนี้ได้นานขนาดนี้”
“ยังปากเก่งไม่เลิกนะ เฮ้อ...ช่วงไม่ได้ เราไม่มีเวลามากพอจะมาเสียกับนายทหารคนเดียว พยาบาล เอายาสลบมาซิ”
สิ้นประโยคนั้นไม่กี่อึดใจ ผมรู้สึกถึงเข็มฉีดยาเล็กๆ ที่ทิ่มผ่านคอของผม ความเจ็บปวดยังไม่ทุเลา แต่
อยู่ๆ ผมกลับง่วงขึ้นมาได้...
“ปัด..โธ่...เว้ย...”
----------------------------------------
“เอ้า.. ฮึบ!”
หืม..อะไรกัน?
“อะไรวะเนี้ย ทำไมถึงมีคนธรรมดาโดยส่งไป DZ ด้วยละ?”
ไอ้หมอนี้เป็นใครกัน? และเราอยู่ที่ไหน?
“ไม่รู้วะ แต่ได้ยินมาว่ามันได้รับยาไปแล้วแต่ดันไม่เปลี่ยงสภาพ พวกกองแพทย์เลยตัดสินว่ามันเป็น DZ ไม่สมประกอบ เลยจับส่ง Doid Zone ไปซะให้สิ้นเรื่องสิ้นราว”
อ๋อ..เรากลายเป็น DZ แล้วซินะ..หืม? ว่าอะไรนะ? ไม่กลายสภาพ?
“จริงหรอวะ? คนได้ยาไปแล้วไม่เปลี่ยนสภาพนี้ฉันเพิ่งเคยได้ยินนี้แหละ”
“ฉันก็เคยได้ยินมาเหมือนกันนะ แต่ก็เมื่อหลายปีที่แล้วนั้นละ เพิ่งเคยได้เจอกับตัวเคสแรก”
“เออ ช่างเหอะว่า รีบไปกันเหอะ เดี๋ยวโดนหันหน้าด่าอีก”
เดี๋ยวก่อน....พวกแก....ตอบคำถามฉันก่อน! อย่าพึ่งไป!!
“อย่าพึ่งไป!!!”
John ละเมอตื่นขึ้นมาจากฝัน ฝันที่ทำให้เขาจำเรื่องราวในวันนั้นได้อย่างชัดเจน
“อะไรกัน..ฝันไปหรอ....”
“ใช่แล้ว...เรารับยา Doid Zombie ไปแล้วนี้นา...แล้วทำไม...”
“อ้าว...ตื่นแล้วหรอ?”
John หันไปหาเจ้าของคำถามด้วยความตกใจ และเขาตกใจยิ่งกว่าเมือสิ่งที่เขาเห็นคือมนุษย์ เป็นผู้ชายอายุราวๆ รุ่นเดียวกับเขา
“ยินดีต้อนรับนะ เด็กใหม่”
To be continuous
& 
& 
& 
& 
vs 
& 
& 
& 
& 
VS 
VS 
VS 
VS 
VS 
