Bloody Wrestling Online
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Bloody Wrestling Online

The Number One Cyber Wrestling Online
 
บ้านPortalLatest imagesสมัครสมาชิก(Register)เข้าสู่ระบบ(Log in)

 

 Sengoku : 2

Go down 
3 posters
ผู้ตั้งข้อความ
DanielsoN
Xiao Mei's Husband
Xiao Mei's Husband
DanielsoN


จำนวนข้อความ : 2272
Join date : 19/09/2010
Age : 29

Sengoku : 2  Empty
ตั้งหัวข้อเรื่อง: Sengoku : 2    Sengoku : 2  EmptyThu Aug 14, 2014 1:17 am

ในขณะที่ทัพของเรียวชินกำลังบุกไปยึดปราสาทของตระกูลเคซึกะในแคว้นฮิดะ เรายังมีอีกเรื่องราวที่เราไม่ได้เล่า และเรื่องราวนี้เกิดขึ้นที่การประชุมของเหล่าพันธมิตรที่ประกอบไปด้วยไดเมียวแห่งแคว้นโอวาริอย่างเท็ตซึยะ ซูตะ , ผู้นำแคว้นอิเซะอย่างโยชิคุนิ เค็นตะ , ผู้นำแคว้นมิโนะอย่าง เทรุมิ คุจิคาว่า โดยการประชุมครั้งนี้จัดขึ้นที่ปราสาทของโยชิคุนิหรือถ้าให้พูดอีกอย่างคือปราสาทในแคว้นอิเซะนั่นเอง ชายหนุ่มทั้งสามนั่งล้อมวงกันในห้องรับแขกเล็กๆ โดยที่ตรงกลางห้องมีแผนที่เล็กๆกางอยู่ ทั้งสามคนวางดาบของตัวเองไว้ข้างๆตัวก่อนจะเริ่มเปิดวาระการประชุม

“เอาล่ะ ท่านเคนตะ ท่านมีอะไรจะเสนอข้าเกี่ยวกับแผนในการยึดใต้หล้างั้นหรือ” ชายชราหัวล้านเอ่ยถาม
“ท่านคุจิคาว่า ท่านซูตะ ข้าอยากจะเสนอให้พวกเราบุกยึดคี” ชายหนุ่มที่มีผมพะลุงพะลังที่ถูกเรียกชี้ไปที่แผนที่
“เหตุอันใดท่านจึงต้องการแคว้นคีล่ะ?” ชายหนุ่มผมยาวตั้งคำถามกับเคนตะ
“ท่านซูตะ แคว้นคีนั้นขึ้นชื่อเรื่องการค้ามาก ถ้าหากเรายึดได้สำเร็จ
“เราสามารถค้าขายกับชาวต่างชาติได้อย่างดีเยี่ยม” เคนตะหันไปพูดกับชายหนุ่มยาวที่ชื่อว่าซูตะ
“แต่ข้าไม่เห็นด้วยเท่าไหร่นัก เพราะแคว้นคีนั้นอยู่ไกลกับแคว้นพวกเรามาก”
“หากเราจะยกพลไปก็คงใช้เวลานาน จะเสียทั้งเวลาและเสียทั้งทรัพยากรเปล่าๆ” ซูตะค้าน
“ข้าเห็นด้วยกับที่ท่านซูตะพูดนะ ข้าว่าเราไม่น่าจะไปเสียเวลากับแคว้นที่อยู่ไกลขนาดนั้น” ชายชราให้ความเห็น
“แล้วท่านคุจิคาว่ามีความคิดอะไรรึเปล่า?” ซูตะหันไปถามชายชราหัวล้าน
“ข้าว่าเราอยู่นิ่งๆเช่นเคยดีกว่า เรารอดูท่าทีของไดเมียวคนอื่นๆจะดีกว่า” ชายชรานามคุจิคาว่าให้คำตอบพลางจิบชา

หลังจากนั้นทั้งสามก็พูดคุยถึงสภาพแคว้นของตนเอง ซึ่งสภาพแคว้นของทั้งสามนั้นดูเหมือนจะเรียบร้อยดี ไม่มีปัญหาอะไร เมื่อทั้งสามพูดคุยกันเสร็จแล้วก็แลกสินค้าจากแคว้นตัวเองก่อนจะแยกย้ายกันกลับไป ซูตะลุกขึ้นมาก่อนจะโค้งให้ผู้นำแคว้นสองคนที่อยู่ในพันธมิตรตัวเองก่อนจะเดินออกจากห้องไป สีหน้าของซูตะเต็มไปด้วยความหงุดหงิด เสียงฝีเท้าของเขาเหยียบลงพื้นไม้ดันเป็นระยะๆ

“มูชิ งานที่ข้าฝากเจ้าเรียบร้อยแล้วนะ?” ซูตะเอ่ยปากถามในขณะที่เขาเดินอยู่
“ค่ะ...ดิชั้นได้ทำตามที่ท่านสั่งเรียบร้อย” เสียงหญิงสาวปริศนาตอบมา

แม้ว่าจะมีเสียงแต่ไม่มีใครรู้เลยว่าเสียงนั้นมาจากไหนและไม่มีใครรู้ด้วยว่าสิ่งที่ซูตะไหว้วานให้หญิงปริศนาคนนั้นทำคืออะไรมีเพียงแต่ “มังกร” ตัวนี้เท่านั้นที่จะรู้ว่าแผนการของเขานั้นคืออะไร

=====

ณ ขณะเดียวกันที่แคว้นฮิดะ การบุกปราสาทฮิดะได้เริ่มขึ้นโดยนำทัพโดยโอนิสึกะ เรียวชิน , เมโกะ และฮิมุระ ไทโซ ส่วนชินซึเกะ ยาโนะได้เพียงแต่นั่งเฝ้าอยู่ที่ฐานพร้อมกับทหารๆคนอื่น สำหรับการที่แม่ทัพบุกเข้าไปด้วยตัวเองถือเป็นเรื่องที่เสี่ยงมากแต่ด้วยฝีมือของเรียวชิน ผนวกกับตระกูลเคซึกะที่อ่อนแอลง การบุกรุกเข้าไปด้วยตัวเองอาจจะเป็นแผนที่ดีที่สุดก็ได้

“บุก!!” เมื่อเสียงของเรียวชินสิ้นสุดลง

เหล่าทหารก็ต่างพุ่งตรงไปที่ประตูปราสาทฮิดะ เหล่าพลธนูที่ยืนอยู่บนกำแพงต่างยิงธนูหลายดอกหวังจะสกัดการบุกของตระกูลโอนิสึกะให้ได้ แต่ว่าด้วยโล่ของเมโกะที่รับธนูทั้งหมดนั้นทำให้ธนูพวกนี้ใช้ไม่ได้ผลเลยแม้แต่น้อย ในขณะที่เมโกะป้องกันนั้น ทางไทโซก็ได้นำทัพส่วนหนึ่งบุกตีประตูทางตะวันออก และด้วยระดับฝีมือของไทโซแล้วทหารเลวพวกนี้ไม่สามารถหยุดยั้งไทไซได้อย่างแน่นอน เมื่อประตูตะวันออกถูกเปิดออก ไทโซก็นำทหารของตัวเองไปตะหลบหลังเหล่าพลธนูที่กำลังโจมตีใส่ทัพของเมโกะ เมื่อเหล่าพลธนูถูกปราบจนสิ้นซาก ประตูใหญ่ก็ถูกเปิดขึ้น

“เป้าหมายของเราต่อไปคือปราสาทฮิดะ!!” เรียวชินตะโกนสั่งทหารของตัวเอง

เมื่อทหารได้ยินก็ต่างวิ่งกรูเข้าไปที่ประตูที่ปราสาทฮิดะ สีหน้าของเรียวชินนั้นแสดงถึงความมั่นใจว่าชัยชนะในศึกนี้อยู่เพียงแค่เอื้อมเท่านั้น หากทว่ามันไม่ได้อย่างที่เขาคิดเมื่อเขาเจอกับ “เครื่องยิงหน้าไม้” ที่ตั้งอยู่จำนวนมาก ลูกธนูลอยมาก่อนจะทะลุโล่ไม้ของเหล่าทหารเท้าปักเข้าที่กลางอกก่อนจะลงไปนอนกับพื้น ธนูเหล่านี้ยังลอยโดยไม่มีทีท่าจะหยุดและปลิดชีพทหารไปทีละนายสองนาย

“สิ่งประดิษฐ์ของคาเมอิงั้นหรือ...น่าสนใจดีนี่” เรียวชินบ่นกับตัวเอง
“เมโกะ เจ้าวิ่งนำหน้าไป ส่วนข้ากับไทโซจะตามหลังไปเอง” เรียวชินออกคำสั่งลูกสาวตัวเอง
“ค่ะ ท่านพ่อ” เมโกะตอบ

เมโกะยกโล่ของตัวเองขึ้นก่อนจะวิ่งนำไปอย่างรวดเร็ว ทหารจำนวนหนึ่งวิ่งตามเธอ เช่นเดียวกันกับไทโซ แม้ว่าโล่ของเมโกะจะสามารถป้องกันธนูของเครื่องยิงหน้าไม้ได้ก็ตาม แต่มันไม่ใหญ่พอที่จะป้องกันธนูทั้งหมดที่ลอยมาได้ เมื่อถึงจุดที่ปลอดภัยเรียวชินกับไทโซก็กระโดดออกจากหลังโล่ของไมโกะและพุ่งไปที่ทหารที่คุมเครื่องยิงหน้าไม้ทั้งหมด เมื่อไม่มีผู้ควบคุม ธนูก็ไม่ลอยออกมาจากเครื่องยิงหน้าไม้ ดูเหมือนอุปสรรคนี้จะผ่านพ้นไป แต่ก็ต้องมีทหารจำนวนหนึ่งที่ต้องล้มตายไป

“เปิดประตู” เรียวชินออกคำสั่ง เมื่อประตูถูกเปิดออกเหล่าซามูไรจำนวนหนึ่งวิ่งกรูออกมา
“ฆ่ามัน!!” ซามูไรของตระกูลเคซึกะตะโกนขึ้น

การปะทะเริ่มขึ้นอีกครั้ง เสียงดาบปะทะดังกึกก้องไปทั่ว ทหารล้มตายไปทีละคนทีละคน ซึ่งดูเหมือนทหารของทางเรียวชินกำลังได้เปรียบ ทหารของฝั่งเคซึกะล้มตายไปทีละคนสองคน ก่อนที่จะล้มตายจนหมด เรียวชินรีบนำทัพเพื่อวิ่งขึ้นไปชั้นบนเพื่อหวังจะยึดปราสาทฮิดะให้ได้เร็วที่สุด

“ท่านเรียวชิน ท่านว่ามันไม่แปลกไปหน่อยหรือ?” ไทโซหันมาถามเรียวชินที่วิ่งนำหน้าทัพ
“เจ้าคิดอะไรหรือไทโซ?” เรียวชินหันมาถาม
“ข้ารู้สึกว่าทหารมันน้อยผิดปกติ ราวกับว่านี่เป็นกับดัก” ไทโซตอบ

เมื่อทัพของเรียวชินมาถึงชั้นบนสุดก็ต้องพบกับร่างของผู้นำตระกูลที่นอนอยู่บนฝูกนอน ใบหน้าของเขาถูกปิดด้วยกระดาษ เป็นการบ่งบอกว่าชายคนนี้ได้เสียชีวิตเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ดูเหมือนเหล่าทหารที่ต่อสู้นั้นจะเป็นเหล่าทหารที่จงรักภักดีต่อตระกูล พวกเขาสู้เพื่อป้องกันไม่ให้ปราสาทของเจ้านายตัวเองต้องถูกยึด

“ท่านเรียวชินครับ!! เรื่องใหญ่แล้วครับ ทหารของจิน บุกมาถึงฐานเราแล้วครับ” ทหารนายหนึ่งวิ่งมาด้วยสีหน้าตื่น
“จิน....เจ้ากำลังหมายถึงเคซึกะ จินงั้นหรือ?” เรียวชิถามด้วยน้ำเสียงตกใจ
“คะ ครับ” ทหารตอบ

เรียวชินหันมามองร่างไร้วิญญาณของผู้นำตระกูลเคซึกะอีกครั้งก่อนจะสั่งให้ทหารของตัวเองถอยกลับไปที่ฐานของตัวเอง ดูเหมือนการที่ทหารน้อยครั้งนี้ไม่ได้เกี่ยวกับความจงรักภักดี แต่ทั้งหมดนี้เป็นกับดักต่างหาก

=====

ณ ขณะเดียวกันที่ฐานของตระกูลโอนิสึกะ ก็เกิดความวุ่นวายสุดๆ เพราะ “เคซึกะ จิน” ชายที่หายไปอย่างลึกลับได้กลับมาพร้อมกับทหารในตระกูลเคซึกะหลายนายที่ยืนอยู่เบื้องหลัง จินสวมชุดเกราะหนัก พร้อมกับหน้ากากที่ปิดใบหน้าของเขาอย่างมิดชิด ในมือของเขาดาบใหญ่ที่มีขนาดยาวถึง 8 เซนติเมตร เหล่าทหารของตระกูลโอนิสึกะต่างหวาดกลัวกับการปรากฏตัวของจิน เช่นเดียวกันกับยาโนะที่ยืนสั่นด้วยความกลัวเช่นกัน

“บุก...” เสียงแหบแห้งที่ผ่านออกมาจากหน้ากากทำให้ทหารพุ่งตรงไปที่ยังทัพของโอนิสึกะ

การปะทะเริ่มขึ้น เหล่าทหารของโอนิสึกะที่ไม่ได้ตั้งตัว ทหารของเหล่าโอนิสึกะเริ่มล้มตาย ยาโนะได้แต่ยืนสั่นด้วยความกลัว ดาบของเหล่าทหารทั้งสองทัพปะทะกันอย่างต่อเนื่อง ยาโนะได้แต่มองไปรอบๆก่อนจะเห็นจินใช้ดาบของเขาฆ่าทหารที่อยู่เฝ้าค่ายโดยไร้ความลังเล

“หยุดมัน!! ใครก็ได้หยุดมันที!!” เรียวตะลูกชายของเรียวชินที่ได้รับมอบหมายให้เฝ้าค่ายตะโกน

ทหารที่ได้ยินคำสั่งก็วิ่งตรงไปด้วยความบ้าคลั่ง!! จินมองก่อนจะจัดการออกแรงแกว่งดาบผ่าร่างของเหล่าทหารที่มุ่งตรงเข้าไปหาตนเอง ในขณะที่ยาโนะกำลังตื่นกลัว เขาก็สังเกตเห็นคมดาบของศัตรูพุ่งเข้ามา ยาโนะยกดาบมาปัดได้ทัน หากทว่าแม้ยาโนะจะปัดป้องได้ แต่ร่างของเขาก็เสียสมดุลและลงไปนอนบนพื้น หลังของเขากระแทกพื้นลงไป ยาโนะพยายามจะลุกขึ้นมาหากทว่าสิ่งที่เขาเห็นคือคู่ต่อสู้ของเขายกดาบขึ้นหมายจะปักลงบนร่างของเขา ยาโนะหลับตาปี๋ด้วยความกลัว

“เพราะว่าถ้าหากเจ้าไม่เตรียมพร้อมที่จะฆ่าใคร เจ้านี่แหละจะถูกฆ่าเสียเอง”

เสียงของเมโกะดังขึ้นในหัวของเขา ยาโนะลืมตาขึ้นมาก่อนจะใช้ดาบของเขาปาดคอของซามูไรคนนี้ น้ำสีแดงค้นหยดลงใบหน้าของเขา ก่อนที่ร่างของเขาจะลงมานอนทับยาโนะ ยาโนะรีบผลักร่างของชายคนนี้ก่อนจะลุกขึ้นมา ยาโนะกุมปากของตัวเองด้วยความตกใจ...เขาได้ทำสิ่งที่เขาไม่เคยทำมาก่อน เขาได้ปลิดชีพเพื่อนมนุษย์แล้ว ยาโนะมองเหยื่อที่ถูกเขาฆ่าไปก่อนจะเอ่ยปากขอโทษเบาๆ

“ท่านพ่อ ทำไมยังไม่มา!!” เรียวตะตะโกนด้วยความสงสัยในขณะที่เขากำลังสู้อยู่

ในขณะเดียวกันนั้นเหล่าทหารของตระกูลเคซึกะจำนวนมากได้ล้อมทัพของเรียวชิไว้ เรียวชิกัดริมฝีปากของตัวเองด้วยความเครียด ดูเหมือนเพราะความประมาทจึงทำให้เขาต้องตกที่นั่งลำบากเสียแล้ว

ย้อนกลับมาที่ค่ายทหารอีกครั้งหนึ่ง จินยังคงไล่สังหาร “แมลงวัน” ที่บินตรงเข้ามาหาเขา รอบๆตัวของจินนั้นมีซากศพนอนกระจัดกระจายเต็มไปหมด เลือดนั้นนองไปทั่วพื้น ยาโนะมองไปรอบๆก่อนที่เขาจะเห็นจินพุ่งตรงมาที่ตนเอง จินตั้งดาบรับหากทว่าจินใช้ไหล่ของตนกระแทกเข้าไปที่ยาโนะ หนุ่มหน้าหวานถูกกระแทกไปเซถอยมา ก่อนที่จินจะยกดาบหวังใช้ดาบผ่าร่างของยาโนะ ยาโนะยกดาบรับไว้ เข่าของยาโนะงอลงเรื่อยๆ เพราะดาบของจินนั้นมีน้ำหนักมากเกินกว่าที่เขาจะต้านทานไหว ชายเกราะหนักยกเข่าก่อนจะกระแทกเข้าไปที่กลางท้องของยาโนะ ยาโนะทรุดลงไปนอนกับพื้น จินยกดาบขึ้นมาก่อนจะแทงเข้าไปที่ร่างของยาโ

หากทว่าในจังหวะนั้นเรียวตะวิ่งมาและใช้คาตานะเสียบทะลุร่างของจิน แต่ว่าจินจับดาบของเรียวตะได้ก่อนจะหักดาบของเรียวตะทิ้งและหมุนตัวและใช้เท้าเตะเรียวตะลอยออกไป จินเดินตรงไปที่เรียวตะที่กำลังลุกขึ้นมาช้าๆ จินยกดาบขึ้นก่อนจะเตรียมแกว่งดาบเพื่อตัดร่างของเรียวตะ

“ช้าก่อน” เสียงของยาโนะตะโกนขึ้นมา

จินหันไปก่อนจะเห็นยาโนะลุกขึ้นมาช้าๆ ยาโนะใช้มือปาดเลือดที่ไหลออกมาจากปากของตน และยกดาบชี้ไปทางจินที่จ้องมองเขาอยู่

“คู่ต่อสู้ของเจ้าคือข้า” หนุ่มหน้าหวานพูด

จินได้ยินดังนั้นก็เงียบก่อนจะวิ่งตรงมาที่ยาโนะอีกครั้งหนึ่ง ยาโนะยืนตั้งดาบเตรียมรับมือ ลูกชายตระกูลเคซึกะใช้ดาบของปัดใส่คาตานะของยาโนะ คาตานะของยาโนะลอยไปปักกับพื้น จินยกดาบขึ้นมาอีกครั้งเตรียมจะสังหารเหยื่อของตนเอง ยาโนะหลับตาเตรียมพร้อมจับรับชะตากรรมของตนเอง

“เก๊ง!!”

เสียงดาบกระแทกกับอะไรซักอย่างดังขึ้นมา ยาโนะลืมตาช้าๆก่อนจะเห็นแผ่นหลังของสตรีในชุดเกราะสีเงิน โล่ของเธอรับดาบของจินไว้ ก่อนที่หญิงคนนี้จะใช้โล่ของเธอผลักจินออกไป จินโดนผลักออกไปถอยออกมา ก่อนจะมองไปรอบๆ ทัพหลักของเรียวชินได้กลับมาแล้ว แม้ว่าจะดูสะบักสะบอม แต่ดูเหมือนพวกเขาจะสามารถฝ่าวงล้อมออกมาได้

“โทษทีที่มาช้า พอดีมีปัญหานิดหน่อย” เรียวชิพูดขึ้นมา

จินเก็บดาบตัวเองก่อนจะพูดคำว่า “ถอยทัพ” เบาๆ เมื่อคำสั่งถูกประกาศออกไป เหล่าทหารของจินก็ต่างวิ่งหนีเพื่อเอาชีวิตรอด รวมถึงจินเองที่เรียกม้าของตัวเองและขี่หนีหายไปในป่าเช่นกัน ดูเหมือนสงครามครั้งนี้จะจบลงด้วยชัยชนะของฝั่งเรียวชิ

“เฮ!!” ทหารที่รอดชีวิตโห่ร้องด้วยความดีใจ

เรียวชิเดินตรงไปหาลูกชายของตนเองก่อนจะตบบ่าและพูดกับลูกชายตัวเองด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ

“เจ้าทำได้ดีมาก เจ้าสามารถป้องกันค่ายนี้ได้ เจ้าทำให้พ่อภูมิใจจริงๆ” เรียวชินชื่นชมลูกชายตัวเอง
“ไม่ใช่ข้าหรอกที่ช่วยป้องกันค่ายนี้ แต่เป็นเขาต่างหาก” เรียวตะชี้ไปที่ยาโนะที่กำลังคุยกับไทโซอยู่
“ท่านพี่หมายถึงเจ้าหนุ่มหน้าสวยงั้นหรือ?” ไมโกะที่ยืนอยู่แถวนั้นถามด้วยความสงสัย
“ใช่...ถ้าหากเขาไม่ท้าจินประลองกับเขาแล้ว ข้าคงไม่ยืนอยู่ตรงนี้” พี่ชายพูด

ไมโกะได้ยินแล้วก็เงียบก่อนหันไปมองยาโนะที่ลงไปนั่งกับพื้น พร้อมกับคิดไปพลางๆว่า “บางทีหมอนี่อาจจะไม่ขี้ขลาดขนาดไหนก็ได้”

=====

ไม่นานนักหลังจากที่ตระกูลโอนิซึกะสามารถคว้าชัยชนะที่แคว้นฮิดะได้ ข่าวนี้ก็ถูกกระจายไปอย่างรวดเร็วด้วยเหล่านินจาที่คอยติดตามสถานการณ์อยู่และไม่เว้นที่โอวาริเช่นกัน ในห้องที่อยู่ชั้นสูงสุดของปราสาทโอวาริ “มังกร” ได้ยืนมองไปยังท้องฟ้าที่เริ่มดูมืดมัว เหมือนเป็นสัญญาณว่าฝนตก ในขณะที่เขากำลังยืนมองฝืนนภาอยู่นั้น สตรีผมชมพูที่แต่งตัวไม่เข้าสมัยก็ปรากฏตัวอยู่เบื้องหลังของเขา

“ท่านซูตะ...เรียวชิสามารถเอาชนะตระกูลเคซึกะได้ค่ะ”
“ข้าไม่แปลกใจหรอกมูชิ....ตระกูลเคซึกะท่าไม่มีจินแล้ว มันก็ไร้ค่า” ซูตะตอบโดยไม่ได้หันมามอง
“ท่านซูตะ...ข้าได้รับรายงานว่าในสงครามครั้งนี้ จิน ได้กลับมาเป็นแม่ทัพค่ะ” นินจานามมูชิตอบ
“งั้นหรือ...น่าสนใจดีนี่” ซูตะตอบ

พูดจบมูชิก็ได้หายเข้าไปในความมืดอีกครั้ง ซูตะยืนมองท้องฟ้าที่มืดมัว

”ดูเหมือนสงครามนี้จะน่าสนใจขึ้นมาหน่อยแล้ว”
ขึ้นไปข้างบน Go down
HANARYUU
Rookies
Rookies
HANARYUU


จำนวนข้อความ : 191
Join date : 21/12/2012

Sengoku : 2  Empty
ตั้งหัวข้อเรื่อง: Re: Sengoku : 2    Sengoku : 2  EmptyThu Aug 14, 2014 4:16 pm

เชรดดดดดดดดดดดดดด หนุกจุงเบยยย
ขึ้นไปข้างบน Go down
ฟ้ามืด
Superstar Grade B
Superstar Grade B
ฟ้ามืด


จำนวนข้อความ : 504
Join date : 30/04/2013
Age : 31
ที่อยู่ : μ's

Sengoku : 2  Empty
ตั้งหัวข้อเรื่อง: Re: Sengoku : 2    Sengoku : 2  EmptyThu Aug 14, 2014 11:26 pm

ติดตามอยู่ครับ
ขึ้นไปข้างบน Go down
 
Sengoku : 2
ขึ้นไปข้างบน 
หน้า 1 จาก 1
 Similar topics
-
» Sengoku : 19
» Sengoku : 35
» Sengoku : 20
» Sengoku : 36
» Sengoku : 21

Permissions in this forum:คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
Bloody Wrestling Online :: BWO : Special Event :: BWO Novel-
ไปที่: