Bloody Wrestling Online
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Bloody Wrestling Online

The Number One Cyber Wrestling Online
 
บ้านPortalLatest imagesสมัครสมาชิก(Register)เข้าสู่ระบบ(Log in)

 

 ' Suzuran ' Ep.2 "เริ่มต้น?"

Go down 
ผู้ตั้งข้อความ
HANARYUUสาขา2
Jobber
Jobber
HANARYUUสาขา2


จำนวนข้อความ : 3
Join date : 10/03/2011

' Suzuran ' Ep.2  "เริ่มต้น?" Empty
ตั้งหัวข้อเรื่อง: ' Suzuran ' Ep.2 "เริ่มต้น?"   ' Suzuran ' Ep.2  "เริ่มต้น?" EmptySun Oct 05, 2014 9:24 pm

สิ้นเสียงประกาศจากคิงคอง เราวัยรุ่นเลือดร้อนแห่งโรงเรียนอีกาซึ่งทนยืนเงิบอยู่นาน จนอารมณ์ครุกรุ่นในตอนแรกมันแทบจะหายไปหมดหลังเจอเหตุการณ์ต่างๆที่น่าตื่นตะลึงในเมื่อไม่กี่นาทีมานี้ จนทำให้บางคนถึงกับลืมไปเลยว่าตัวเองมาทำอะไรตรงนี้


แต่น่าแปลกใจ เมื่อทุกคนได้ยินคำว่า"สงครามปีหนึ่ง"จากปากของโกโร่ ราวกับเป็นปุ่มกดอัตโนมัติ ทุกคนสำนึกได้ว่าตัวเองมาทำอะไรที่นี่ และไฟเริ่มกลับมาลุกโชนอีกครั้งง่ายได้เมื่อได้กลิ่นการต่อสู้

เสียงที่เคยเงียบไปนานก็กลับดังขึ้นอีกครั้ง ด้วยเสียงโห่ร้องของเหล่าอีกาเลือดใหม่ที่กระหายการต่อสู้ เสียงกำปั้นกระทบกัน เสียงการตลุมบอนอันแสนดุเดือดที่เกิดขึ้นทุกปี


ทุกคนต่างโถมเข้าหากันราวกับคลื่นพายุ ไม่มีแบ่งแยกฝ่าย เหล่าอีกาต่างกระโจนเข้าใส่กันอย่างบ้าคลั่ง


"เห...เห็นพวกมันคึกคักอย่างนี้ชักอยากจะเข้าไปร่วมวงแล้วสิ"


เซ็นโซหรือชายหนุ่มร่างสูงในแว่นตากันแดดในชุดเครื่องแบบสีขาวของโรงเรียนโฮเซ็น เอ่ยขึ้นกับพรรคพวกแก๊ง Hawa ขณะดูดน้ำมะพร้าวจนหมดกล่อง

"หมดซะล้ะ อาริขอเพิ่ม เอาแบบกล่องแบบนี้นะ"

ชายหนุ่มหน้าตากวนบาทาหรออาริ ยิ้มรับก่อนจะโยนน้ำมะพร้าวกล่องจากกระบะแชเย็นที่มีผลิตภัณฑ์จากมะพร้าวบรรจุอยู่เต็ม

"ใจเย็นหน่าเซ็นโซ พวกเราแค่จะมาสังเกตการไม่ใช่หรอ"


ชายในแว่นหน้าเตอะไอ้คิวสูง หรือโซซาบารุ โก เอ่ยขึ้นกับชายผมดำ

ชายผมดำไม่ตอบ พลางดูดน้ำมะพร้าวรวดเดียวหมด ก่อนจะแบมือขอเพิ่มจากอาริ

"ก็หวังว่าปีนี้คนชนะจะมีคุณค่าพอทำให้นายสนใจได้หล่ะนะ ไม่งั้นคงเซ็งแย่"

ชายในแว่นคนเดิมคาดการณ์ไว้แล้วว่าคงไม่ได้คำตอบจากเซ็นโซจึงพูดต่อพลางดันแว่นขึ้น


"ก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น.."


เซ็นโซรำพึงกับตัวเองเบาๆ พลางจับจ้องไปที่ชายผมแดงคนหนึ่งซึ่งกำลังตลุมบอลอยู่ในหมู่อีกา
.......................................................................................................................................................


.......ในเวลาเดียวกัน.....ณ สถานนีรถไฟฟ้าชินกันเซ็นแห่งหนึ่งระแวกนี้
ชายหนุ่มผมทองร่างสูงในเสื้อซูกาจั่นสีแดงแจ๋สะพายเป๋สัมภาระกำลังเดินออกมาจากสถานนีรถไฟฟ้าใต้ดิน
เข้ากางแผนทีในมืออย่างทุลักทุเล เงยหน้าขึ้นมามองเปรียบเทียบกับป้ายต่างๆรอบๆตัวอย่าง งงๆ


"นี่ป้าครับ โรงเรียนไซไซรันนี่มันอยู่ตรงไหนหรอครับ"

ชายผมทองหยิบแว่นกันแดดขึ้นมาใส่อย่างเท่ ก่อนจะเดินไปถามคุณป้าร้านข้าวกล่องที่อยู่ระแวกนั้น คุณป้าก็งงแดก โรงเรียนเชี่ยไรวะไซไซรันตูไม่รู้จัก


"เอ...หรือเราจะมาผิดเมือง..."


"หรืออีมนุษย์ป้ามันจะโกหก"


พอคิดได้อย่างนั้น คุณสุภาพบุรุษก็ตั้งใจที่จะเดินกลับเข้าไปในร้านไปสั่งสอนไอ้ป้านี่สักหน่อย
แต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวออกไป ชายหนุ่มผมทองผู้นี้ก็เหลือบไปเห็นชายผมทองสีเดียวในชุดเสื้อกล้ามสีขาวกางเกงนักเรียนม.ปลายสีดำกำลังจอดมอเตอร์ไซด์คันใหญ่ที่หน้าร้านของป้าขายข้าวกล่องเหมือนจะมาซื้อข้าวกล่องไปกิน


ด้วยความรู้สึกหรือความบ้าหรืออะไรสักอย่าง ชายหนุ่มผมทองในชุดสีแดงไม่รอช้า ตรงเข้าไปหาชายคนนั้นทันที


"เฮ้ พี่ชาย พอรู้จักโรงเรียนไซไซรันบ้างไหม"

"หืม?"


ชายผมทองในเสื้อกล้าม หันมามองคนถามงงๆ เผยให้เห็นใบหน้าที่หล่อเหลาเอาการ

'เชรด! หล่อ! แต่น่าเสียดาย...ยังเทียบเราไม่ได้'

หนุ่มผมทองในชุดซูคาจั่นสีแดงคิดใจอย่างหลงตัวเองน้อยที่สุด

"โรงเรียนไซไซรันไงพี่ชาย หรือไม่ก็อพาทเม้นโยมิโฮชิก็ได้"

"อพาทเม้นโยมิโฮชิของคุณยามาชิกับคุณยาซูชิหน่ะชั้นรู้จัก....แต่ไอ้โรงเรียนไซไซรันเนี่ย นายหมายถึงซูซูรันรึเปล่า?"


ชายหน้าหล่อผมทอง จ้องไปที่เสื้อผ้าของผู้มาถามซึ่งมันไม่ใช่เครื่องแบบนักเรียนเลยสักนิด เขาคิดอยู่พักนึกก่อนตอบ เผื่อไอ้นี่มันจะฉลาดขึ้นบ้าง


"อ๋อ นั่นแหละครับ ไอ้ซูซูอะไรนั่นแหละ"


"ซูซูรันเฟ้ย"

ชายหน้าหล่อแก้ให้อย่างเอือมระอา แต่เมื่อพูดถึงซูซูรันเขาก็นึกอะไรบางอย่างที่สำคัญได้
"วันนี้เปิดเทอมวันแรก....สงครามปีหนึ่งนี่หวา!!"


เร็วกว่าความคิด ชายผมทองคว้าเสื้อแจ็กเก็ทหนังที่พาดอยู่บนมอเตอร์ไซต์สีดำคันใหญ่ของตนขึ้นมาสวม

"ไม่แดกแม่งละ ข้าว"

"นาย...เด็กปีหนึ่งพึ่งเข้าใหม่สินะ"

ชายผมทองที่ตอนนี้สวมชุดหนังทับเสื้อกล้ามของตนไปแล้ว เอ่ยกับชายผมสีเดียวกันในชุดซูคาจั่นสีแดง พลางสตาร์ทเครื่อง

"อ่า...ใช่ครับ"

"ชั้นชื่อฮิงูจิ อยู่ซูซูรันปีสอง นายขึ้นมาเลย"

ชายในชุดหนังกวักมือเรียกให้ขึ้นมาซ้อนท้ายมอตอไซด์คันใหญ่ของเขา ก่อนจะดูนาฬิกาอย่างรีบร้อน


"บ้าเอ๊ย...อดดูตอนเริ่มเลยแฮะ"


เขาบ่นเบาๆ ขณะที่ชายผมทองตามขึ้นมาซ้อนท้ายอย่างงงๆโดยไม่แม้แต่จะถามอะไร


"อะไรคือปีสองหรอ?"

"นายเคยได้ยินเรื่องสงครามปีหนึ่งไหม?"


ฮิงูจิทำเป็นไม่ได้ยินคำถามโง่ๆนั่น ก่อนจะหาเรื่องอื่นคุย ขณะเหยียบคันเร่งออกตัวไป


"มะ มะ ไม่เคยครับ "

ชายผมทองที่ซ้อนท้ายอยู่ถึงกับต้องถอดแว่น ผวาไปกับความเร็วของมอเตอร์ไซด์ ลมตีใส่หน้าจนผมยุ่ง


"งั้นระหว่างทาง ชั้นจะเล่าให้ฟังละกัน เกาะดีๆหล่ะ"


..........................................................................................................................................................


ตัดกลับมาที่โรงยิมของโรงเรียนซูซูรัน

หลังจากผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมง ในตอนนี้เหลือผู้ที่ยืนหยัดต่อสู้อยู่ไม่ถึงสิบคนหลังจากที่ตอนแรกมีกันเกือบร้อย เสียงกำปั้นแลกกำปั้นยังคงดังอย่างต่อเนื่อง

คนที่สู้ไม่ไหวแต่ยังพอมีสติอยู่ ก็ปลีกตัวออกมาดูการแข็งขันเงียบๆ จนในตอนนี้ทั้งสิบคนเหมือนกับโดนล้อมด้วยผู้ชมเป็นวงกลม

แต่เหล่าผู้ชมซึ่งได้ถอนตัวออกมา ไม่มีใครพูดอะไรทั้งนั้น ทุกคนจับจ้องไปที่การต่อสู้เป็นตาเดียว ในยามนี้จึงมีแต่เสียงหมัดแหวกอากาศ เสียงกระทบกันของกระดูกและกล้ามเนื้อเท่านั้น




และในไม่ช้า ไฮไลท์สำคัญก็มาถึง....



การต่อสู้ตัวต่อตัวของสองคนสุดท้าย

คนหนึ่ง..คือชายหนุ่มผมแดงหน้าตาดี ซึ่งบัดนี้ใบหน้าปูดบวม เลือดอาบ เสื้อผ้าหลุดลุ้ยหมดสภาพ
อีกคนคือชายผมสีทองหน้าตาโหด ซึ่งมีสภาพเละเทะไม่แพ้กัน
ทั้งสองคนยืนจ้องหน้ากันโดยไม่มีใครขยับ ความกดดันแผ่ซ่านไปทั่วห้อง


"น่าสนใจแฮะ"


หนุ่มแว่นหน้าเตอะร่างสูงหรือ โซซาโบรุ โก รำพึงเบาๆ ก่อนจะดันแว่นขึ้นเล็กน้อยคล้ายจะตั้งใจเก็บข้อมูล


"อะไรหรอโกคุง"


ชายผมดำรูปร่างผอมที่มีหน้าตาที่กวนบาทาเป็นเอกลักษณ์หรืออาริ เอ่ยถามเพื่อน ในมือก็กินแซนวิสสอดใส้มะพร้าวอย่างเอร็ดอร่อย


"ก็เจ้าสองคนนั้น เซ็นโซเขาหมายตาไว้ตั้งแต่แรกแล้วหล่ะ"


โกยิ้มตอบ พลางโบ้ยมือไปกลางโรงยิม ซึ่งทั้งคู่กำลังยืนจ้องหน้ากันท่ามกลางเหล่าอีกาที่พ่ายแพ้ที่กำลังยืนล้อมวงดูการต่อสู้ครั้งสุดท้าย


"ทั้งแดง ทั้งทอง .....ไอ้พวกทำสีผมเห่ยๆ"


อาริเบ้ปาก ก่อนจะกลืนแซนวิสขนาดเท่าหนึ่งกำปั้นลงไปโดยไม่ต้องเคี้ยว


"แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว นึกว่าจะมีคนที่น่าสนใจเยอะกว่านี้อีกนะ"


"ไม่แปลกหรอก ผู้ชนะสงครามปีหนึ่งของที่นี่ทุกคนไม่ได้เก่งที่สุดเสมอไปหรอกนะ"


ยังไม่ทันที่ชายแว่นหนาจะได้ขยับปาก หนุ่มหน้าหวานอีกคนก็แทรกขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

"ดูอย่างไอ้หน้าโง่นั่นสิ"


หนุ่มหน้าหวานนามคะซูมะยิ้มเหยียด ก่อนจะชี้ไปที่โกโร่ซึ่งยืนดูการต่อสู้กับพรรคพวกของตนอยู่บนเวที ส่งให้คิงคองร่างใหญ่ถึงกับอดสะดุ้งไม่ได้เมื่อเห็นคนที่เคยอันตัวเองจนเละชี้มาทางตนเอง


"สวะสิ้นดี"

"คือคุณจะบอกว่า พวกเก่งๆหลายๆคนก็ไม่มาเข้าร่วมสงครามปีหนึ่งนี่สินะ"

โกเสริมให้อย่างถูกจังหวะ ส่งให้อาริได้แต่พยักหน้ารับหงึกๆด้วยความเข้าใจ

"แต่เจ้าสองคนนั้นก็เก่งระดับหนึ่งหล่ะนะ......"

"เจ้าคนผมทองนั่นรู้สึกจะชื่ออัคคี รู้สึกจะมาจากประเทศไทยหรือจีนหรืออะไรนี่แหละ เก่งพอตัวเลย มาอยู่ญี่ปุ่นหลายปี รู้สึกว่าจะเคยอัดพวกม.ปลายไปหลายคนเลยตั้งแต่ยังเรียนม.ต้น ส่วนเจ้าผมแดงนั่นน่าจะเป็นพวกโนเนมนะ..."


โกเอ่ยเสริมเกร็ดความรู้เข้าไป ก่อนจะพูดต่อ


"ดูสิ..ถ้าไม่เก่งจริงไม่ทำให้เซ็นโซสนใจซะขนาดนี้ได้หรอก"


"ไม่ใช่ว่าไอ้ขี้เก๊กนี่เป็นเกย์ ชอบดูผู้ชายปล้ำกันหรอกนะ"

อาริต้องเงียบปากไปทันที เมื่อทุกคนยกเว้นเซ็นโซหันมาค้อนด้วยสายตาเย็นชาอย่างไม่สนใจ เหมือนมองขยะชิ้นหนึ่ง

"เรามันก็เป็นได้แค่ขยะสินะ"


ขณะที่อาริหดหู่อยู่คนเดียว ก็เริ่มมีการเคลื่อนไหวเกิดขึ้นในวงของเหล่าซูซูรัน
ชายทั้งสองตั้งการ์ดขึ้นในระดับที่ตัวเองถนัด ทั้งห้องเงียบสนิท แรงกดดันออกจากทั้งคู่มากขึ้น สมาธิและความเงียบแช่แข็งทั้งห้องเอาไว้


ผ่านไปหลายนาที ทั้งคู่ก็ยังจ้องกันไม่กระพริบ เฉือดเฉือนกันผ่านทางสายตาอย่างรุนแรงจนคนอื่นรู้สึกได้ถึงกับกลืนน้ำลายไปกับความกดดันที่เหมือนออกมาจากสัตว์ป่ากระหายเลือด
และในไม่กี่อึดใจ เสียงสายลมถูกแหวกออก พร้อมกับร่างของชายทั้งคู่ที่พุ่งเข้าหากันด้วยความรวดเร็วจนแทบจะมองไม่ทัน


หมัดของหนุ่มผมแดงแหวกเข้าอากาศเข้าไปที่ปลายคางของคู่ต่อสู้ ส่วนของอัคคีแหวกสวนเข้าไปที่แก้มของชายผมแดงอย่างรวดเร็วและเฉียบขาด


แต่ในพริบตานั้นก่อนที่หมัดอันทรงพลังของชายผมแดงจะกระแทกเขากับคางของชายผมทองและทำให้เขาน็อค แต่ชายผมทองกลับอาศํยจังหวะภายในเสี้ยววินาทีหลบหมัดของคู่ต่อสู้ได้อย่างฉิวเฉียว และเช่นเดียวกับชายผมแดง เขาเบี่ยงตัวหลบหมัดสปีดนรกอย่างคล่องแคล่ว


แต่ชายผมแดงไม่ทันได้สังเกตรอยยิ้มของชายผมทองซึ่งซ่อนอยู่ภายใต้กำปั้นนั้น



อักคีรอจังหวะตวัดขาที่รอมานาน ในท่าจระเข้ฟาดหางเล็งเข้าไปที่ช่วงเอวและสันหลังของชายผมแดงอย่างรวดเร็ว และนั่นเร็วเกินกว่าที่ชายผมแดงจะหลบทัน


ชัยชนะอยู่แค่เอื้อมเท่านั้น ทันทีที่ขาตวัดโดนกระดูกสั้นหลัง คู่ต่อสู้ของเขาจะต้องล้มลงอย่างแน่นอน
แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่ชายผมทองคิด


และนั้นทำให้เขาและทุกๆคนถึงกับตะลึง เมื่อชายผมแดงรับลูกเตะอันรุนแรงนั้นไว้ได้อย่างเฉียบขาด



"ย้ากกกกกกกกกก!!!!!!"





ชายผมแดงดึงขาของอัคคี ซึ่งทำให้ร่างกายผู้ที่ถูกดึงเซถลามาหากำปั้นของชายผมแดงที่รอเผด็จศึกอยู่แล้ว




ปั่กกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!



โครมมมมมม!!!
 


พลังหมัดอันรุนแรงส่งผ่านแขนออกไปถึงกรามของชายผมทองผู้ซึ่งบัดนี้ พลาดท่าไปกลิ้งลงนอนสลบอยู่ที่พื้น
ทั้งห้องเงียบงัน มีแต่เสียงหอบของชายผมแดงเท่านั้น


เขาถอดเสื้อที่เปรอะไปด้วยเลือดออก ก่อนจะชูมือตัวเองขึ้นฟ้าท่ามกลางความเงียบ และงุนงงของทั้งห้อง


"เฮ้ย เซ็นโซ!!"



แต่ในพริบตานั้นเอง เสียงฝ่าเท้าแหวกอากาศดังขึ้นด้านหลังของชายผมแดงเพลิงผู้นี้


เป็นเซ็นโซที่กระโดดงอเข่าพร้อมเตะสุดแรงเกิดลงมาจากสแตนสูงหลายเมตรลงมาหาเขาโดยไม่พูดไม่จา
เร็วเกินกว่าที่ทุกคนจะได้ตกใจ ชายผมแดงหลบลูกเตะนั้นได้อย่างฉิวเฉียด แต่นั้นไม่ทำให้สีหน้าของเซ็นโซเปลี่ยนแม้แต่น้อย เขานำร่างของตัวเองลงพื้นได้อย่างสงบท่ามกลางวงของเหล่าอีกา


และชายผมแดงไม่รอช้า เหวี่ยงหมัดไปหาชายหนุ่มผมดำในชุดโฮเซ็นในจังหวะที่เขาเพิ่งลงพื้นและกำลังหันหลังอยู่


แต่ทั้งห้องก็ต้องตกตะลึงอีกครั้ง เมื่อหมัดของเขาถูกรับไว้ได้ด้วยมือของเซ็นโซอย่างง่ายดาย


"ไม่เลวเลยนี่"


ชายผมดำพูดเบาๆ ก่อนจะถอดแว่นกันแดงออกมาเหน็บไว้ ก่อนจะสะบัดมือของชายผมแดงออก

ชายผมแดงไม่รอช้า เหวี่ยงหมัดในอีกมือเล็งไปที่ใบหน้าของเซ็นโซอีกครั้ง

แต่เขา....เซ็นโซกลับหลบหมัดนั้นอีกครั้ง ก่อนที่จะใช้นิ้วจิ้มเบาๆเขาไปที่หน้าผากของชายผมแดง และนั่นทำให้ชายหนุ่มถึงกับหยุดเคลื่อนไหวและอดช็อคไม่ได้


"แกชื่ออะไร"


เซ็นโซเอ่ยถาม พลางประสานสายตาไร้กรอบแว่นตากันแดดซึ่งหน้าเกรงขามราวกับอสรพิษร้าย
ชายผมแดงถึงกับหลบสายตาเซ็นโซเพราะทนกับแรงกดดันไม่ไหว เขาถอยหลังออกมาอย่างระวังตัว และเลิกคิดที่จะพุ่งเข้าไปหาชายผมดำอีก


"คุโรซาวะ...อายาเมะ...."


"ชั้นทาคะดะ เซ็นโซ"


เซ็นโซตอบพลางพินิจพิเคราะห์ชายผมแดงหัวจนเท้า ก่อนจะยิ้มเยาะเบาๆ


"ไว้เจอกันนะ...ไอ้หนุ่มหัวแดง..."


เซ็นโซพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาที่พร้อมจะทำให้เลือดของคนฟังแข็งเป็นน้ำแข็ง ก่อนจะยิ้มอย่างเจ้าเลห์ เดินส่วนกับฮิงูจิผ่านเหล่าซูซูรันที่ยืนนิ่งแข็งเป็นหินเพราะแรงกดดันของเขาโดยที่ทุกคนไม่แม้แต่จะกล้ามอง



"กลับกันเถอะ"


ชายหนุ่มผมดำกวักมือเรียกพรรคพวกให้ลงมาจากแสตน

แต่ยังไม่จบง่ายๆ เมื่อชายผมทองหรืออัคคีที่ฟื้นขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหรไม่รู้ วิ่งผ่ายฮิงูจิ ผ่านวงล้อมซูซูรัน ด้วยสปีดที่เร็วมหาศาล เข้าไปหาเหล่าHawaที่กำลังจะเดินออกจากโรงยิม


แต่ยังไม่ทันได้ถึงตัวเซ็นโซ ชายหนุ่มรู้สึกว่าโลกทั้งใบหมุนติ้ว ก่อนที่สติจะหายไปอีกครั้ง เมื่อศรีษะกระแทกเข้ากับพื้น


และนั่นคือฝีมือของหนุ่มหน้าสวยหนึ่งในสมาชิกของHawa และไม่มีใครมองทันว่าเขาทำได้อย่างไร


"ไว้เจอกันใหม่นะ...เหล่านกกระจอกในกรง"


ชายหน้าสวยยิ้มเหยียดก่อนจะทิ้งท้ายไว้ด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะเดินตามเพื่อนๆของตนออกไปอย่างไม่ใยดี ทิ้งไว้ให้เพียงแต่ความหวาดกลัว ตกตะลึง และสับสนของทุกคน


คิงคองหรือโกโร่เป็นคนแรกที่ตั้งสติได้ คว้าเครื่องขยายเสียง ก่อนจะประกาศด้วยเสียงอันดังเพื่อเรียกสติของทุกคนกลับมา



"ผู้ชนะของสงครามปีหนึ่ง!........คุโรซะวะ อายาเมะ!!!"



...........................................................................................................................................

"เป็นไงบ้างเซ็นโซ เจ้านั่นได้เรื่องไหม"


อาริถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ขณะก้าวผ่านรั้วโรงเรียนซูซูรันออกมาในเวลาเย็นอย่างปลอดภัย
เซ็นโซไม่ตอบพลางคว้าแว่นตากันแดดขึ้นมาใส่ หยิบบุหรี่มาคาบ เสยผมเบาๆ


'ไอ้ขี้เก๊กเอ๊ย'


"ดูเหมือนการมาครั้งนี้จะไม่เสียเปล่าใช่ไหมครับ เซ็นโซ"

โกหันมาพูดกับเพื่อนสนิท พลางหยิบไฟเช็คขึ้นมาจุดให้

"เจ้านั้นหลบลูกเตะชั้นได้"

เซ็นโซหยิบบุหรี่ออกจากปาก ขณะตอบหนุ่มแว่นหน้าเตอะ

"แต่นายก็รับหมัดมันได้แถมหลบได้ด้วยนะ"

ทุกคนพยักหน้ารับกับคำกล่าวของเซ็นโซอย่างเข้าใจ ยกเว้นอาริที่ขัดขึ้น

เซ็นโซไม่ตอบ หยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบต่อ พลางถอนหายใจอย่างเหนื่อยหนาย

"อะไรฟ่ะ ก็เค้าสงสัยอ่ะ!"


"คนที่หลบลูกเตะของเซ็นโซกลางอากาศได้มีไม่กี่คนหรอกนะ...ถึงท่าเตะของชั้นจะแรงกว่าก็เถอะ"


กลายเป็นชายหนุ่มหน้าสวยที่อธิบายขณะมองวิวพระอาทิตย์ยามเย็นในท้องฟ้าสีแดงขณะกำลังเดินกลับอย่างสบายใจ แต่ก็ยังไม่วายจะต้องโม้นิดๆถึงแม้ว่านั่นจะจริงก็ตาม


"แถมเจ้าหมอนั้นยังบาดเจ็บขนาดนั้นแล้วด้วย แต่ประสาทสัมผัสกับสัญชาติญาณมันยังไม่หายไป"

โกเสริมให้พลางดันแว่นขึ้นด้วยท่าทางฉลาดสุดๆ

"แล้วยิ่งตอนรับลูกเตะของอัคคี ยิ่งทำให้เห็นว่ามันสามารถตัดสินใจได้เด็ดขาดและได้ผลลัพท์ที่ดีสุดจริงๆ ลูกเตะนั่นแค่ดูก็รู้แล้วว่าแรงมากนะ ดีไม่ดีเซ็นโซยังไม่กล้ารับเลยมั้ง "


โกพูดพลางหันไปมองเซ็นโซ ซึ่งชายหนุ่มผมดำก็พยักหน้ารับด้วยไม่ได้พูดอะไรเป็นเชิงเห็นด้วยเล็กๆ


"อะไรเนี่ย แกสองคนมีอะไรกุ๊กกิ๊กๆกันรึเปล่า รู้ใจกันจัง"


และเป็นอีกครั้งที่อาริโดนยันหน้าด้วยลูกเตะกลับหลังแต่ไม่ใช่ของเซ็นโซ แต่เป็นหนุ่มหน้าสวยที่รำคาญจนทนไม่ไหว หวดเข้าให้จนเลือดกำเดาไหล และเป็นประกันว่ามันจะหุบปากไปอีกสักพัก


"ปีนี้คงสนุกกว่าปีก่อนๆแน่..."


เซ็นโซรำพึงกับตัวเองและพรรคพวก ก่อนที่ทั้งสี่จะเดินทอดน่องดูวิวพระอาทิตย์ตกดินที่สวยงามไปด้วยกัน และไม่รู้ตัวเลยว่ามีมอเตอร์ไซต์สีดำคันหนึ่งวิ่งสวนกับพวกตนอย่างรวดเร็ว


เขาทั้งสี่ถึงจะทะเลาะหรือแกล้งกันมากแค่ไหน แต่ทั้งสี่ก็คือเพื่อนและมิตรภาพที่จะคงอยู่ตลอดไป...

......................................................................................................................................


ในเวลาไล่เลี่ยกันที่ซูซูรัน

"สงครามปีหนึ่งโว้ยยยยยยยยยยยย!!!!!"

ชายผมทองในชุดซูกาจั่นสีแดงหรือโซเรียว ซึ่งเพิ่งลงจากมอเตอร์ไซด์พร้อมกับชายผมทองหน้าตาในชุดหนังหรือฮิงูจิ หลังจากแวะเข้าห้องน้ำเป็นชม.เพราะตัวเขาเองหรือโซเรียวดันท้องเสียขึ้นมา ตะโกนขึ้นเมื่อถึงโรงเรียนแห่งนี้ แต่ก็ต้องงงไปทันตาเห็น เมื่อเขาเห็นนักเรียนจำนวนไม่น้อยในสภาพที่ทั้งสะบักสะบอมและไม่สะบักสะบอมทยอยเดินออกจากโรงเรียน

"อ้าว...ไปไหนกันอ่ะ"

โซเรียวเอ่ยขึ้นอย่างไร้เดียงสา แต่ก็ได้แต่มองคนออกจากโรงเรียนคนแล้วคนเล่า
ฮิงูจิได้แต่พิงมอไซต์ยืนกุมขมับด้วยความอ่อนใจกับโซเรียว

เขาไม่พูดอะไร พลางยื่นหน้านาฬิกาที่โชว์เวลาห้าโมงให้โซเรียวดู

"นี่มันเลิกเรียนแล้วหนิหวา!!"

"ก็เออสิไอ้เบื๊อก! ก็แกช้าเองหนิหวา"

ชายผมทองหน้าตาดีด่าอย่างอ่อนใจ

"อ้าวแล้วสงครามปีหนึ่งหล่ะ..."

"เห็นเมื่อกี้เพื่อนชายส่งเมลมาบอกว่าได้ผู้ชนะแล้ว ชื่อคาวาชิม่าหรืออะไรสักอย่างนี่แหละ"

โซเรียวเกาหัวแกรกๆ

"คนอะไรชื่อควายชิ้ม้าวะ"

"คาวาชิม่าเว้ย!!"


ฮิงูจิอดตบมุขไม่ได้ พลางถอนหายใจ

"อ้าว แล้วอย่างนี้ผมจะไปไหนดีหล่ะ กลับหอเลยทั้งๆที่ยังไม่ได้สู้อ่ะนะ"


โซเรียวน้ำตาเล็ก ดิ้นเป็นเด็ก เซ็งสุดขีด เพราะได้ฟังเรื่องของสงครามปีหนึ่งจากรุ่นพี่อย่างฮิงูจิมาระหว่างทาง และแน่นอนคนเลือดร้อนอย่างเขาย่อมไม่อยากพลาดอยู่แล้ว

"เออ...แล้วที่จะกลับหอกลับหอเนี่ยรู้ทางหรอ...เอาเป็นว่าชั้นจะพาไปส่งละกัน ขึ้นมา...อย่า งอ แง"

ฮิงูจิพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือกสั่งโซเรียว ทำให้พี่แกอดสั่นไม่ได้ ยอมขึ้นมานั่งแต่โดยดี

"ว่าแต่ไปส่งผมแบบนี้ไม่เป็นไรหรอครับ"


"เออ...เพราะชั้นก็อยู่ที่นั่นเหมือนกัน"
................................................................................................................
โซเรียวและฮิงูจิมาถึงอพาทเม้นสำหรับนักเรียนอย่างหอพักโยมิโฮชิ ของสองพี่น้องโยมิโฮชิที่ว่ากันว่าเป็นปีศาจในคราบคนดีๆนี่เองในเวลาค่ำ


"เอาหล่ะ ถึงแล้ว"


ฮิงูจิดับเครื่องก่อนจะถอดหมวกกันน็อคออก ก่อนจะหวักมือให้โซเรียวซึ่งกำลังตื่นตาตื่นใจกับอพาทเม้นหลังนี้ลงมาพร้อมกับสัมภาระที่แบกมาตั้งแต่เช้า


"กลับมาแล้วคร้าบ"


ฮิงูจิพูดพลางเคาะประตูอย่างเคยชินก่อนจะเปิดเข้าไป
แต่ในตอนนั้นเองเขาก็ได้เหลือบไปเห็นชายหนุ่มผมแดงสดุดตาอีกคนซึ่งถือถุงอาหารถุงใหญ่เเดินตรงมาจากข้างนอกมาที่ประตู


ชายผมแดงเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เขาเหลือบไปเห็นสัญลักษณ์หัวกระโหลกกลางเสื้อแจ็กเก็ทของฮิงูจิ

"บุโซเซ็นเซ็น.."


"อ้าว ไงไอ้น้องหัวแดง มาอยู่ใหม่เหมือนกันหรอ"


โซเรียวหันไปทักราวกับสนิทกันมาก รุ้จักกันมานานก็ไม่ปาน


"อืม..."


ชายผมแดงตอบสั้นๆ แต่สายตายังจ้องไปที่ตราหัวกระโหลก จนฮิงูจิรู้สึกได้ ดึงโซเรียวให้ถอยมาเบาๆ ก่อนจะพินิจพิเคราะห์ชายผมแดงซึ่งมีผ้าพันแผลพันตามใบหน้า ใส่เสื้อกล้ามตัวเดียวในอย่างไม่สนใจอากาศกลางคืนกับการเกงวอร์มขายาวสีดำ


ผมสีแดง......


ฮิงูจินึกอะไรขึ้นมาได้กับข้อความที่เพื่อนได้ส่งมาให้เมื่อตอนบ่ายระหว่างรอโซเรียวเข้าห้องน้ำ
เจ้าหมอนั้นมันมีผมสีแดง....และอพาทเม้นแห่งนี้...รู้ๆกันว่ารับแต่นักเรียนซูซูรัน


หรือว่าจะเป็น.....


"มาอยู่ใหม่หรอ...ชั้นปีสองซูซูรัน สึนาฮาระ ฮิงูจิ...นายเองก็ซูซูรันซินะ....ชื่ออะไรหน่ะ"


ชายผมแดงไม่ตอบ ประสานสายตากับฮิงูจิ ก่อนจะเอ่ยปากขึ้น


"คุโซซาวะ....คุโรซาวะ คาวาชิม่า..."

.......................................................

เชลซีสู้ๆ
ขึ้นไปข้างบน Go down
 
' Suzuran ' Ep.2 "เริ่มต้น?"
ขึ้นไปข้างบน 
หน้า 1 จาก 1

Permissions in this forum:คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
Bloody Wrestling Online :: BWO : Special Event :: BWO Novel-
ไปที่: