ทักทายริน : สวัสดีค่ะ!!! พบกันเป็นตอนแรกนะคะกับ Artificial Girl!
มาคิโนะ : สวัสดีครับ
ริน : นี่ก็เปรียบเสมือน Side Story ที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลัก และไม่มีคำบรรยายนะคะ มีแต่บทสนทนาถามตอบอย่างเดียว
มาคิโนะ : นั่นสินะ...
ริน : แย่จังนะคะ แบบนี้ก็แทบไม่รู้เลยว่าพวกเราสองคนกำลังทำอะไรอยู่ ต้องเดาจากคำพูดอย่างเดียวเลย
มาคิโนะ : แย่จังน้า...
ริน : อะ... อ๊า.... อิ๊ย๊า.... อย่านะคะมาสเตอร์.... ไม่เอาตรงนั้นนะคะ!!!
มาคิโนะ : เป็นอะไรของเธอเนี่ย??
ริน : ก็อยากให้ผู้อ่านรู้ไงคะว่าเราสองคนกำลังทำอะไรอยู่
มาคิโนะ : หยุดเลยนะเอ็ง.... และตรูก็ไม่ได้ทำอย่างที่เอ็งว่าเลยสักนิด....
----------------------------------------------------
รักษาแผลมาคิโนะ : โอ้ย!!
ริน : เป็นอะไรไปคะมาสเตอร์?
มาคิโนะ : มีดบาดนิ้วน่ะสิ เลือดออกเลย
ริน : ฉันได้ยินมาว่าถ้าเป็นแผลเลือดออกต้องดูดแผลไว้นะคะแล้วเลือดจะหยุดไหล ยื่นนิ้วมาสิคะ
มาคิโนะ : อะ... เอ่อ
ริน : เอาละนะคะ... จ๊วบ... แผล่บ.... แผล่บ... อาห์.... อร๊างงงง.... อร๊ายยยยยย เป็นไงบ้างคะมาสเตอร์?
มาคิโนะ : จะดีกว่านี้ถ้าเธอไม่ใช้ลิ้นกับร้องครางอ่ะนะ...
----------------------------------------------------
ติดนิสัยริน : มาสเตอร์ ขาเป็นอะไรหรอคะ? เขย่าไปมาอยู่นั่น
มาคิโนะ : อ๋อ... ฉันติดเป็นนิสัยน่ะเวลาไม่มีอะไรทำ ชอบเขย่าขา ว่าจะพยายามเลิกเหมือนกัน
ริน : เหมือนฉันเลยค่ะ เวลาว่างๆชอบเอานิ้วจิ้มไปที่จิ๋xทุกที ทุกวันนี้ก็พยายามจะเลิกเพราะกลัวแผงวงจรข้างในเสีย
มาคิโนะ : รีบๆเลิกซะนะ...
----------------------------------------------------
อย่าท้ารินมาคิโนะ : เธอชอบเล่นแต่มุกใต้สะดืออยู่เรื่อย ชวนฉันมีเซ็xส์บ้างล่ะ อะไรบ้างล่ะ ถามจริงๆเลยนะถ้าฉันเกิดหน้ามืดตอบตกลงเธอไป แล้วเธอทำเรื่องพวกนั้นได้ด้วยหรือไง?
ริน : (พรึ่บ!!)
มาคิโนะ : ไม่ต้องเปิดกระโปรงให้ดูก็ได้โว้ย.... บอกกันดีๆก็ได้
----------------------------------------------------
ลิฟท์ริน : อ๊ะ!! คุณมาซามุเนะ!!
ริคาโกะ : อ้าว รินเองหรอ มาทำอะไรเนี่ย?
ริน : กำลังไปจ่ายตลาดให้มาสเตอร์น่ะค่ะ แล้วคุณมาซามุเนะล่ะคะ?
ริคาโกะ : ไปช็อปปิ้งมาน่ะ
ริน : หน้าตาดูไม่ค่อยสดชื่นเลยนะคะ เป็นอะไรหรือเปล่า?
ริคาโกะ : อ๋อ... ฉันไม่ค่อยถูกกับเอเลเวเตอร์ (ลิฟท์) น่ะ แต่ตอนไปช็อปปิ้งจำเป็นต้องใช้ เลยเวียนหัวนิดหน่อย
ริน : น่าเสียดายจริงๆนะคะที่ไม่ถูกกับไวเบรเตอร์ อุปกรณ์ที่ผู้หญิงอย่างเราคู่ควรเลยนะคะเนี่ย...
ริคาโกะ : ลิฟท์โว้ยลิฟท์!!
อธิบายมุกเผื่อคนไม่เก็ท : ริคาโกะพูดว่าไม่ถูกกับเอเลเวเตอร์ที่แปลว่าลิฟท์ แต่รินกลับจงใจฟังผิดเป็นไวเบรเตอร์ซึ่งเป็นชื่อของเซ็กส์ทอยชนิดหนึ่ง
----------------------------------------------------
ปั้นหิมะริคาโกะ : อ้าวมาคิโนะ รินก็ด้วย
มาคิโนะ / ริน : ว่าไง / สวัสดีค่ะคุณมาซามุเนะ
ริคาโกะ : ปั้นหิมะกันอยู่หรอ เอ๋!!!!!!!
มาคิโนะ : เป็นอะไรไปน่ะ?
ริคาโกะ : นะ... นี่นายปั้นอะไรของนายน่ะ... มะ... มีลูกกลมๆสองข้างแล้วก็ มะ... มีแท่งอยู่ตรงกลาง นะ... นายนี่มันลามกที่สุด!!
มาคิโนะ : พูดอะไรของเธอน่ะ เธอนั่นแหละลามกจริงๆเลย คิดลึกไปได้ จริงๆแล้วมันคือ...
ริน : กระเจี๊xวค่ะ!!!
มาคิโนะ : ตามบทต้องบอกว่าเป็นปืนใหญ่นีโออาร์มสตรองไซโคลนเจ็ทอาร์มสตรองไม่ใช่เรอะ!!!!!!
อธิบายมุกเผื่อคนไม่เก็ท : ล้อมุกในกินทามะ ถ้าอยากรู้ว่ามันเป็นมุกอะไรให้ถามอากู๋ว่า “ปืนใหญ่นีโออาร์มสตรองไซโคลนเจ็ทอาร์มสตรอง”
----------------------------------------------------
สัญญามาคิโนะ : นี่เธอ ทำไมจานยังไม่ล้างอีกล่ะ?
ริน : เอ๋!! ขอโทษค่ะ มาสเตอร์
มาคิโนะ : จริงๆเลยนะเธอนี่ สัญญาว่าจะทำแล้วไม่ทำนี่ แย่นะรู้ไหม
ริน : ขะ... ขอโทษจริงๆค่ะ
มาคิโนะ : คราวหลังสัญญาอะไรก็ช่วยทำตามสัญญาด้วยล่ะ
ริน : คะ... ค่ะ ทำไมฉันถึงโดนมาสเตอร์ว่าขนาดนี้ล่ะเนี่ย ฉันรู้จักคนๆนึงบอกว่าจะทำตามสัญญาแต่ไม่ยอมทำสักทีก็ไม่เห็นมีใครว่าอะไรเลย
มาคิโนะ : ใครล่ะนั้น?
ริน : ท่านผู้นำประยุxธ์ไงคะ!!!
มาคิโนะ : แล้วฉันจะทำข้าวกล่องไปเยี่ยมเธอที่ค่ายทหารนะ...
----------------------------------------------------
สามนิ้วริน : มาสเตอร์คะ
มาคิโนะ : ว่าไง?
ริน : ของมาสเตอร์ยาวกี่นิ้วคะ?
มาคิโนะ : เป็นบ้าอะไรของเธออีกเนี่ย? ถามอะไรแปลกๆ
ริน : ที่ถามนี่เป็นห่วงมาสเตอร์นะคะเนี่ย
มาคิโนะ : เป็นห่วงยังไงของเธอ?
ริน : ก็ถ้าของมาสเตอร์ยาวสามนิ้วล่ะก็ ท่านผู้นำประยุxธ์ก็จะไม่พอใจเอาน่ะสิคะ
มาคิโนะ : นี่เธออยากให้คนเขียนโดนจับไปปรับทัศนคติที่ค่ายทหารนักหรือไงฟะ!!!!
----------------------------------------------------
End of Set 1
