“และแล้วก็ถึงช่วงเวลาที่ทุกท่านรอคอยกันแล้วนะครับ กับการประลอง AG Battle รอบชิงชนะเลิศ...”
แม้เสียงของผู้บรรยายจะดังก้องผ่านทางลำโพงที่ติดอยู่รอบด้านของโรงยิม แต่มาคิโนะกลับไม่รู้สึกได้ยินเสียงดังกล่าวเลยแม้แต่น้อย
เพราะสมาธิของมาคิโนะนั้นอยู่ที่สายตาอันเฉียบคมราวกับใบมีดโกนที่จ้องมองมาทางเขา สายตาของชิโร่ คาซามิ คู่ต่อสู้ที่เขาจะต้องเผชิญหน้าในไม่ช้า
บังเกิดแรงกดดันอันหนักอึ้งขึ้นภายในจิตใจมาคิโนะ รังสีอำมหิตจากคาซามิดูรุนแรงยิ่งนัก แต่ถึงกระนั้นใบหน้าของเขาก็ไม่ได้แสดงซึ่งความกังวลใดๆออกมาเหมือนเช่นทุกที
มาคิโนะจับหัวไหล่ของรินที่กำลังวอร์มอัพอยู่พร้อมถามขึ้น
“รินเธอพร้อมใช่ไหม?”
“พร้อมค่ะ”
รินหยุดวอร์มอัพแล้วตอบกลับ
“ถ้าไม่ไหวจะขอยอมแพ้ก็ได้นะ”
“ไม่ต้องห่วงฉันหรอกค่ะมาสเตอร์ อีกอย่างถ้าฉันแพ้ จะขอถวายร่างกายนี้แด่มาสเตอร์ค่ะ ♡”
“งั้นขอความกรุณาช่วยเอาชนะให้ได้ด้วยนะครับ...”
ไมรู้ทำไมการยิงมุกตบมุกครั้งนี้ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกกดดันต่อการประลองที่กำลังจะเริ่มขึ้นกลับมลายหายไปจนหมดสิ้น
บางทีนี่อาจจะเป็นข้อดีเล็กๆน้อยๆของความหื่นผิดมนุษย์มนาของริน
แต่จะว่าไปเธอก็ไม่ใช่มนุษย์ตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่นะ
รินก้าวขึ้นมาข้างหน้าของมาคิโนะ ส่วนทางฝั่งคาซามิยังคงจ้องมาคิโนะเขม็งแบบไม่ละสายตา
“เจอกันอีกแล้วนะ ครั้งนี้จะจบที่กี่นาทีดีล่ะ? ไม่คิดเลยนะว่า AG กระจอกๆของนายจะมาถึงรอบชิงชนะเลิศได้”
คาซามิเย้ยหยัน
“นังสาวผมแดงนั่นเล่นฉันไว้แสบมาก บางทีฉันน่าจะมาระบายอารมณ์ที่นายแทนนะ ว่าไหม?”
มาคิโนะไม่สนใจคำพูดของคาซามิ เขาตรวจเช็คความเรียบร้อยของ AG Vision และซองการ์ด ก่อนที่จะสวม AG Vision เตรียมพร้อม
“ไม่ใช่พวกช่างพูดสินะ? ก็ดีเหมือนกัน ไอ้พวกพูดมากนี่ฉันล่ะรำคาญชะมัด”
คาซามิกล่าวขึ้นเมื่อเห็นมาคิโนะไม่ตอบโต้อะไร ก็ไม่รู้ว่าเขาจะรู้ตัวหรือเปล่าว่าตัวเขาเองนั่นแหละที่เป็นพวกพูดมากโดยแท้
คาซามิเองก็เตรียมอุปกรณ์ทุกอย่างจนพร้อม เมื่อผู้ควบคุมการประลองเห็นดังนั้นก็กำลังจะให้สัญญาณเริ่มการประลอง
“ดูปากของฉันดีๆนะ ชัย-ชะ-นะ-ต้อง-เป็น-ของ-ฉัน”
คาซามิพูดย้ำชัดทีละคำด้วยท่าทางกวนอวัยวะเบื้องล่าง
และนั่นคือคำพูดท้าทายครั้งสุดท้ายของคาซามิก่อนที่สัญญาณเริ่มต้นการประลองจะดังขึ้นจากผู้ควบคุมการประลอง
Naoki vs Rin
Naoki 100 - 100 Rin
เมื่อการประลองเริ่มต้นขึ้น คาซามิไม่รอช้าสั่งการให้นาโอกิใช้ท่า Flight Attendant ทันที
ครั้งนี้คาซามิตัดสินใจที่จะไม่ดูเชิงเหมือนแมตช์ที่แล้วอีกต่อไป ท่าทางเขาจะอยากจบการประลองนี้โดยเร็วที่สุด และจะต้องจบลงโดยที่เขาเป็นฝ่ายชนะ
นาโอกิแปลงกายเป็นเครื่องบินรบแล้วพุ่งเข้าใส่ริน รินกระโดดหลบ ความเร็วของรินเรียกได้ว่าด้อยกว่ามาเรียที่นาโอกิเจอในแมตช์ที่แล้วเป็นอย่างมาก ทำให้การโจมตีของนาโอกิเฉียดรินไปเพียงไม่ถึงคืบ จึงเรียกได้ว่าเป็นการกระโดดหลบที่แทบจะรากเลือด
ดูท่างานของนาโอกิจะง่ายกว่าครั้งที่แล้วมาก
นาโอกิเปลี่ยนทิศทางแล้วพุ่งไปทางรินที่ยังไม่หายเหนื่อยดีกับการหลบครั้งแรก แต่รินก็ยังหลบได้อีก นาโอกิพุ่งตัวเข้าไปอีกหนึ่งรอบ และผลก็ออกมาเหมือนเดิม
“เฮ้ๆ นายคิดจะใช้กลยุทธ์เดียวกับนังผมแดงนั่นหรือไง? โทษทีนะ ไม่ได้ผลหรอก เลิกซะเถอะนะ”
ที่คาซามิพูดถึงคงจะเป็นกลยุทธ์การหลอกล่อให้นาโอกิพุ่งชนม่านพลังงาน ที่ทำให้เธอเสียท่าไปแบบง่ายๆ แต่แมตช์นี้ไม่น่าจะใช้ได้ผลอีกแล้ว
“อีกอย่าง AG ของนายมันช้ายังกับเต่าคลาน ระวังจะหลบไม่พ้นเอานะ เตือนด้วยความหวังดี”
คาซามิพูดต่อ จากนั้นนาโอกิก็เปลี่ยนร่างกลับเป็นปกติ ก่อนที่จะออกตัววิ่ง แล้วเปลี่ยนกลับเป็นเครื่องบินรบอีกครั้ง เหมือนเป็นการใช้แรงวิ่งให้การพุ่งชนเร็วขึ้นกว่าเดิม รินตั้งท่าจะพุ่งตัวหลบ
“ก็บอกแล้วไงว่ากลยุทธ์เดิมๆใช้กับฉัน...”
เปรี้ยง!!!
คาซามิหยุดคำพูดไว้แค่นั้น เมื่อฝ่ายที่ล้มลงไปกองกลับเป็นนาโอกิ
เพราะรินส่งหมัดตรงที่ใบหน้าของนาโอกิเข้าอย่างจัง แน่นอนว่าหมัดที่เข้าปะทะกับใบหน้าที่พุ่งเข้ามาด้วยความเร็วย่อมรุนแรงกว่าปกติ นาโอกิลงไปนอนกับพื้นพร้อมกลับคืนสู่ร่างเดิม
Naoki 90 - 100 Rin
ไม่ใช่แค่คาซามิเท่านั้นที่ไม่เชื่อสายตากับภาพที่เห็น เหล่าผู้ชมและผู้บรรยายก็เช่นกัน การประลองดูจะมีอะไรที่น่าประหลาดใจเกิดขึ้นเสมอ
“มะ... ไม่น่าเชื่อครับ!! รินดูเหมือนจะเล่นกลยุทธ์แบบเดียวกับมาเรีย แต่กลับกลายเป็นโจมตีสวนกลับแบบคาดไม่ถึง!! ไม่น่าเชื่อว่ากำปั้นเปล่าๆจะทำให้เครื่องบินรบตกลงพื้นได้!!”
มาคิโนะรีบคว้าการ์ดขึ้นมาหนึ่งใบแล้วสแกนเข้ากับ AG Vision ทันที่ เมื่อคุณสมบัติการ์ดทำงาน HP ของรินก็เพิ่มขึ้นทีละนิด
“การ์ด HP Boost งั้นหรือ? ตั้งใจจะตุน HP เอาไว้เยอะๆระหว่างที่หลบการโจมตีของเราสินะ? ต้องรีบโจมตีและหยุดการเพิ่ม HP ให้ได้”
คาซามิพึมพำก่อนที่จะสั่งให้นาโอกิโจมตี คราวนี้เขาสั่งให้โจมตีด้วยท่า Hyper Shoot นาโอกิเปลี่ยนรูปร่างตัวเองเป็นปืนใหญ่และยิงลำแสงพลังงานออกไปทันที
แน่นอนว่าลำแสงนั้นมีความเร็วสูงมาก รินพยายามกระโดดหลบแต่ก็ไม่พ้น ลำแสงดังกล่าวโดนรินเข้าไปประมาณสามในสี่ของร่างกายเธอ นั่นทำให้รินลงไปกองกับพื้น
รวมทั้ง HP ของรินที่ลดลงไปทั้งๆที่เพิ่งใช้การ์ด HP Boost ไปไม่ถึงนาทีเท่านั้น
Naoki 90 - 87 Rin
“ถ้าคิดจะใช้ HP Boost น่ะต้องมั่นใจว่าจะหลบการโจมตีของฉันพ้น ใช้ส่งๆแบบนี้มันไร้ประโยชน์นะรู้ไหม?”
คาซามิพูดประหนึ่งคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากกว่า แต่มาคิโนะกับเมินเฉยแล้วหยิบการ์ด HP Boost ขึ้นมาอีกใบก่อนที่จะสแกนกับ AG Vision อีกครั้ง
“นี่นายจะเงียบไปถึงไหน? ใบ้แดกแบบนี้ทำฉันอารมณ์เสียนะรู้ไหม!!?”
คาซามิแสดงท่าทีเกรี้ยวกราดขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ทั้งๆที่เขาบอกตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่ชอบคนที่พูดมาก แต่พอมาคิโนะไม่พูดกลับทำเขาอารมณ์เสียไปซะได้
แต่คาซามิไม่มีเวลามาคิดอะไรกับเรื่องเล็กน้อย HP ของรินที่กำลังเพิ่มขึ้นทำให้เขาต้องทำอะไรซักอย่าง
นาโอกิจัดการยิงลำแสงออกไปอีกครั้ง รินกระโจนตัวก้มหลบเหมือนหลบระเบิด ลำแสงนั้นทำลายพื้นจนแตกกระจุย เมื่อเห็นว่าปากกระบอกปืนใหญ่กำลังเล็งมาที่ตนอีกครั้ง รินก็ลุกขึ้นตะเกียกตะกายและกระโดดหลบอย่างกลัวตาย ซึ่งนั่นทำให้ลำแสงอันตรายพลาดเป้าอีกหนึ่งครั้ง
“เจ้าบ้านั่นคิดอะไรอยู่กันแน่นะ? ไม่พูดแถมไม่สั่งการอะไรสักอย่าง... ทั้งๆที่ AG ของเจ้านั่นความสามารถต่ำยิ่งกว่าอะไรดีแถมตอนนี้ยังเสียเปรียบ แต่กลับผ่านเข้ารอบมาถึงตรงนี้ได้...”
คาซามิพูดเบาๆกับตัวเอง จริงอยู่ว่าเขาอาจจะพูดจาดูถูกมาคิโนะไว้เยอะ แต่ลึกๆก็แอบทึ่งไม่ได้ที่มาคิโนะผ่านเข้ารอบมาถึงตรงนี้ได้ ทั้งที่เห็นๆกันอยู่ว่ารินนั้นมีความสามารถอยู่ในระดับต่ำ
HP ของรินเพิ่มขึ้นจนเกือบเต็มจากคุณสมบัติของการ์ด ลำแสงของปืนใหญ่จากนาโอกิยังทำอันตรายรินไม่ได้ รินรีบลุกขึ้นมายืนด้วยสองขา ลำแสงพุ่งเข้ามาอีกรอบ รินกระโดดถอย ลำแสงทำลายพื้นที่อยู่ตรงหน้าริน เศษฝุ่นลอยคว้างกลางอากาศไปทั่ว
HP ของรินเพิ่มขึ้นจนเต็มและกำลังจะเพิ่มขึ้นอีก นาโอกิยิงลำแสงเพื่อหวังจะหยุดการเพิ่ม HP ของริน แต่รินก็พุ่งตัวหลบมาข้างหน้า พร้อมออกตัววิ่งสุดแรงเกิดไปทางนาโอกิ ลำแสงนั้นพลาดเป้า รินที่วิ่งมาด้วยความเร็วทำให้นาโอกิทำอะไรไม่ถูก เธอจึงกลับคืนสู่ร่างปกติในขณะที่รินจะเข้ามาประชิดตัว
นาโอกิรีบยกแขนขึ้นมาป้องกัน แต่รินกลับวิ่งผ่านนาโอกิไปซะเฉยๆ ท่ามกลางความงุนงงของทุกคนในโรงยิม ยกเว้นมาคิโนะและตัวรินเองที่น่าจะรู้ดีว่ากำลังจะทำอะไร
เป้าหมายของรินกลับเป็นม่านพลังงานที่อยู่ข้างหลังของนาโอกิ เธอจึงเปลี่ยนตัวเองเป็นปืนใหญ่อีกครั้ง ปากกระบอกปืนหันเล็งไปที่ศัตรูซึ่งวิ่งเข้าหาม่านพลังงาน ขณะที่ลำแสงพิฆาตกำลังจะปล่อยออกไป รินก็กระโดดตัวลอย
นาโอกิหยุดชะงักชั่วขณะ เมื่อเห็นรินวิ่งขึ้นไปบนม่านพลังงานราวกับนินจา นาโอกิเล็งปากกระบอกปืนตามขึ้นไป รินตีลังกากลับหลัง ร่างของเธอลอยคว้างอยู่เหนือนาโอกิ แต่ถึงกระนั้นนาโอกิก็ปล่อยลำแสงออกไปจนได้
ลำแสงมรณะลอดผ่านระหว่างขาของนาโอกิไปโดนเพดานโรงยิมดังตูม!! นาโอกิพลาดเป้าอีกหนึ่งครั้ง รินลงมาสัมผัสพื้นในท่าย่อตัวคุกเข่า
นาโอกิไม่รอช้าใช้จังหวะนี้เล็งปากกระบอกปืนไปทางรินทันที แต่รอยยิ้มที่เกิดขึ้นบนใบหน้าของรินทำให้นาโอกิสงสัย
“มองขึ้นไปข้างบนสิคะ คุณปืนใหญ่”
เมื่อรินพูดขึ้น นาโอกิก็อดทำตามคำพูดนั้นไม่ได้
โครม!!!
นาโอกิยังไม่ทันจะรู้ว่าข้างบนมันมีอะไร เศษคอนกรีตขนาดยักษ์จากเพดานก็ตกลงมากระแทกใส่นาโอกิอย่างรุนแรงแทนคำตอบ เป็นเศษคอนกรีตที่เกิดจากการยิงพลาดเป้าของตัวเธอเอง ร่างของนาโอกิกลับเป็นปกติพร้อมเศษคอนกรีตอีกจำนวนหนึ่งตกลงมาทับร่างกายเธอจนขยับไม่ได้
“นาโอกิ?”
คาซามิร้องเรียกชื่อ AG ของตน นาโอกิไม่สามารถขยับตัวออกจากกองคอนกรีตได้ รินยืนมองคู่ต่อสู้ของตนที่ไม่สามารถตอบโต้ในสภาพที่ HP ของตนเองยังคงเพิ่มขึ้นไม่มีหยุด
“สะ... สุดยอดครับ!! รินหลอกล่อให้นาโอกิยิงไปที่เพดานโรงยิมจนเศษคอนกรีตลงมาทับซะเอง นี่เป็นแค่การประลองครั้งแรกของที่นี่ก็จริงแต่เรากลับได้เห็นกลยุทธ์แปลกๆมากมายจริงๆครับ!!”
นาโอกิพยายามตะเกียกตะกายออกจากซากปรักหักพังขนาดย่อมที่อยู่บนร่างกาย แต่ดูมันจะไม่ขยับสักนิด รินเคลื่อนตัวเข้าไปใกล้ๆนาโอกิเหมือนจะเข้าไปซ้ำ แต่กลายเป็นว่ารินกลับโค้งตัวให้อย่างนอบน้อม
“ฉะ... ฉันขอโทษด้วยนะคะที่ต้องทำอะไรแบบนี้ ยังไงเราสองคนก็ต้องทำทุกอย่างเพื่อชัยชนะ อย่าโกรธกันเลยนะคะ”
การกระทำนั้นเล่นเอาผู้ชมถึงกับอึ้งไปซักพักก่อนที่เสียงปรบมือจะตามมาให้กับความมีน้ำใจนักกีฬาของรินแม้จะเป็นการต่อสู้อันดุเดือด แม้กระทั่งมาคิโนะเองก็ยังยิ้มเล็กๆให้กับภาพที่เห็นตรงหน้า
“มะ... ไม่เป็นไรหรอก ฉันว่าฉันทำกับเธอแรงกว่าอีกนะ”
นาโอกิตอบกลับและหัวเราะอย่างร่าเริงถึงแม้เกือบทั้งตัวจะอยู่ใต้กองคอนกรีตก็ตาม ดูท่าจะกลายเป็นว่ากองคอนกรีตนี้จะกลายเป็นตัวเชื่อมสัมพันธ์อันดีระหว่าง AG ทั้งสองไปซะแล้ว
“ทั้งๆที่จะโจมตีซ้ำก็ได้แต่ไม่ทำงั้นรึ... จะเรียกว่าโง่หรือมีสปิริตดีล่ะ...”
คาซามิหัวเราะเบาๆในลำคอ พลางหลับตาเหมือนครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ก่อนที่เขาจะตะโกนขึ้นมา
“การต่อสู้ยังไม่จบ!! เลิกดราม่าได้แล้ว เอาล่ะ!! ใช้ท่า Flight Attendant พุ่งตัวออกจากกองคอนกรีตซะ!!”
นาโอกิเปลี่ยนส่วนขาของตัวเองเป็นไอพ่นเครื่องบินแล้วพุ่งตัวจนหลุดออกจากกองคอนกรีต เธอพุ่งตัวขึ้นบนฟ้าในระยะทางสั้นๆแล้วค่อยๆลอยตัวต่ำลงพื้นแทนที่จะพุ่งใส่ริน เธอเปลี่ยนขาตัวเองกลับมาเป็นปกติก่อนที่จะสัมผัสกับพื้น
นาโอกิปัดเศษฝุ่นที่ติดอยู่ตามเสื้อผ้าและร่างกายออก ก่อนที่จะกล่าวขึ้นกับคู่ต่อสู้ของตนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“งั้นเรามาสู้กันต่อเลยนะคะ”
“อ๊ะ... ค่ะ ฝากตัวด้วยนะคะ”
“ทางนี้ก็เช่นกันค่ะ”
คำพูดอันเป็นมิตรของสองสาวบนสนามประลองนั้นราวกับเป็นสัญญาณเริ่มต้นการต่อสู้ครั้งใหม่ที่ไม่ใช่ในฐานะอริของกันละกัน
และทั้งสองก็พุ่งตัวเข้าไปปะทะกันอีกครั้ง
Naoki 78 - 120 Rin
