“แล้วฉันจะให้หล่อนได้ลิ้มรสว่าความทรมานที่แท้จริงมันเป็นยังไง”
คำพูดนั้นทำให้มิเนะรู้สึกคับแค้นใจแต่ไม่สามารถแสดงออกมาเป็นท่าทางได้ เอริกะหัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนานเหมือนเด็กสาวที่กำลังแต่งตัวให้กับตุ๊กตา หลังจากที่ใช้นิ้วเรียวยาวทั้งห้าสางผมคู่ต่อสู้อย่างแผ่วเบาซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนพอใจ เอริกะก็ดึงเส้นผมของมิเนะออกมาเส้นหนึ่งและกำลังจะกระชากออกมา
“ขอนะ”
หลังจากที่เอริกะพูดจบ แสงวาบก็เกิดขึ้นอย่างกะทันหันทำให้เอริกะเบือนหน้าหนี แต่ก็ไม่ทัน เมื่อเกิดแสงวาบแบบฉับพลันไม่ว่าใครเจอเข้าไปก็จะต้องทำให้ความสามารถในการมองเห็นหายไปชั่วขณะ ความจริงในช่วงแรกของการต่อสู้เอริกะก็เคยทำแบบนี้มาก่อน แต่ครั้งไม่น่าจะมาจากเธอเพราะเธอเองเป็นคนที่รับผลกระทบไปเต็มๆ
เมื่อความสามารถในการมองเห็นของเอริกะเริ่มกลับมา ตุ๊กตามีชีวิตที่เธอกำลังเล่นอย่างสนุกสนานก็อันตรธานหายไปเสียแล้ว เมื่อเธอลองหันมองไปรอบๆ ก็พบว่าของเล่นของเธอถอยหนีออกไปตั้งหลักพร้อมถือระเบิดแฟลชในมือ
ท่าทางคำสาปอัมพาตของเอริกะจะหายไปพอดี มิเนะจึงเอาตัวรอดด้วยการปาระเบิดแฟลชพร้อมหลบหนีออกมาได้ทันท่วงที แม้มิเนะจะสงสัยเล็กน้อยว่าเอริกะพยายามจะดึงเส้นผมของเธอทำไม แต่เธอมั่นใจว่าต้องเอาไปทำอะไรสักอย่าง ยิ่งจอมเวทอย่างเอริกะแล้ว อาจจะนำไปใช้กับคำสาปร้ายแรงอะไรบางอย่างที่ไม่เป็นผลดีต่อเธอแน่นอน
“ชิ... สงสัยจะเล่นมากไปสินะเรา”
เอริกะบ่นพึมพำขณะที่ใช้ท่อนแขนขยี้ดวงตาเพราะความระคายเคือง ยังถือว่าโชคดีสำหรับมิเนะที่คำสาปอัมพาตไม่ได้อยู่ไปตลอด เธอถอยออกมาตั้งหลักได้พอสมควร พร้อมเตือนตัวเองไว้เสมอว่าห้ามเข้าประชิดตัวคู่ต่อสู้อีกเป็นครั้งที่สอง
“โอเคหรือเปล่า? มิเนะ”
ซุมิเระถาม AG ของตนด้วยความเป็นห่วง ตอนที่มิเนะโดนคำสาปเข้าไปเธอเองก็กังวลไม่น้อย แต่สำหรับสีหน้าของมือระเบิดสาวยังดูปกติแม้จะเพิ่งโดนมนต์ดำเล่นงาน เธอพยักหน้าเล็กๆให้กับคำถามของเทรนเนอร์ พลางหยิบระเบิดขึ้นมาหนึ่งลูก
“ระวังระเบิดลั่นนะจ๊ะ”
จอมเวทสาวยิ้มเยาะ เพราะรอบที่แล้วมิเนะหยิบระเบิดมาหลายลูกและมันก็ระเบิดคามือจนเธอเจ็บหนักด้วยมนต์ดำของเอริกะ มิเนะก็ไม่มั่นใจนักว่าเวทมนตร์ดังกล่าวมีเงื่อนไขอย่างไร แต่ในตอนนี้เธอต้องระวังเรื่องระเบิดเอาให้มากถึงจะเป็นระเบิดของตัวเองก็ตาม
เอริกะดึงสลักระเบิดแล้วปาใส่เอริกะแบบดื้อๆ เสียงระเบิดดังสนั่นพร้อมเอริกะที่พยายามพุ่งเข้ามาประชิดตัว มิเนะปาระเบิดแฟลชอีกครั้ง แสงวาบเกิดขึ้นพร้อมๆการเคลื่อนที่ของผู้ใช้ มิเนะพยายามทิ้งระยะห่างจากเอริกะอยู่ตลอดเวลา เธอหยิบระเบิดมือออกมาแล้วโยนสวนทางกับเอริกะที่พยายามตามมา แต่มันกลับระเบิดก่อนเวลาอันควรจนสะเก็ดระเบิดทำให้มิเนะบาดเจ็บเล็กนั้อย
“ชิ... เกือบไป”
เอริกะเดาะลิ้นด้วยความเสียดาย แน่นอนว่าเมื่อครู่ฝีมือเธออีกแน่นอน มิเนะกัดฟันกรอด เอริกะเคลื่อนที่เข้ามาใกล้ มือระเบิดสาวตีลังกากลับหลังพร้อมส่งแรงถีบขาคู่เข้าใส่คู่ต่อสู้ ดวงตาของเอริกะเบิกโพลงเล็กน้อยก่อนที่ใช้แขนป้องกันเอาไว้ มิเนะใช้การป้องกันของเอริกะเป็นฐานในการดีดตัวกลับหลังเพื่อสร้างระยะห่างให้เพิ่มขึ้น
มิเนะพยายามจะหยิบลูกระเบิดออกมาอีกแต่ก็หยุดชะงัก เมื่อเธอถูกเล่นงานด้วยระเบิดตัวเองไปสองรอบแล้ว แต่ถ้าเธอไม่ใช้ระเบิดเธอก็ไม่รู้จะจู่โจมเอริกะด้วยวิธีไหน มิเนะสับสนอยู่สักพักก่อนที่จะตัดสินใจหยิบระเบิดออกมาจนได้ สีหน้าของมิเนะเหมือนเธอคิดอะไรบางอย่างออก
เอริกะพุ่งตัวเข้ามาอีกครั้ง คราวนี้มิเนะใช้สายตาจับจ้องไปที่คู่ต่อสู้ตาไม่กะพริบ ในมือกำระเบิดที่ยังไม่ดึงสลักไว้แน่น เมื่อได้จังหวะอันสมควรเธอก็ดึงสลักออก และมันก็ระเบิดขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มิเนะถูกแรงระเบิดเข้าไปเต็มๆเพราะมันยังอยู่ในมือ เธอกระเด็นออกไปตามแรงระเบิดแล้วลงไปกองกับพื้น
Erika 71 - 76 Mine
ซุมิเระถึงกับหน้าถอดสีเมื่อ AG ของตนถูกเล่นงาน แต่มิเนะที่ยันตัวขึ้นมาในท่านั่งชันเข่ากลับมีสีหน้าพออกพอใจกับอะไรบางอย่าง พร้อมแค่นเสียงออกมาว่า “อย่างนี้นี่เอง” ซึ่งไม่รู้ว่าหมายถึงอะไร แม้กระทั่งตัวซุมิเระเอง
มิเนะหยิบระเบิดออกมาอีกเหมือนไม่เข็ดที่โดนเล่นงานด้วยระเบิดตัวเองไปถึงสามรอบแล้ว เอริกะเองก็ยิ้มให้กับการกระทำที่เหมือนฆ่าตัวตายของคู่ต่อสู้ พร้อมพุ่งเข้าไปหวังจะประชิดตัวอีกครั้ง มิเนะใช้ฟันกัดสลักระเบิดค้างไว้ พร้อมทั้งใช้สายตาจดจ้องไปยังเป้าหมาย
สลักระเบิดถูกดึงออก พร้อมๆกับรอยยิ้มแสยะบนใบหน้าของเอริกะ
ตูม!!!
เสียงระเบิดดังขึ้น แต่มันกลับไม่ใช่แรงระเบิดทำลายล้าง มันกลับเป็นระเบิดที่ทำให้เกิดแสงวาบจนแสบตา ใช่แล้ว... ระเบิดแฟลชนั่นเอง มิเนะแอบซ่อนระเบิดแฟลชอีกลูกไว้ข้างหลัง นั่นทำให้เอริกะสูญเสียการมองเห็นไปโดยปริยาย มิเนะไม่รอช้าเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็วผ่านร่างของเอริกะพร้อมทิ้งระเบิดที่ถูกดึงสลักในมือลงสู่พื้นไปด้วย ตูม!!!! ระเบิดที่ตกอยู่ใกล้ตัวเอริกะที่กำลังตาบอดชั่วขณะระเบิดขึ้น ทำให้จอมเวทสาวที่ไร้ทางป้องกันใดๆโดนระเบิดเข้าไปอย่างเต็มๆ
เป็นเพราะร่างกายอันบอบบางหรืออะไรก็ไม่อาจทราบได้ทำให้ร่างของเอริกะโดนแรงระเบิดจนกระเด็นขึ้นฟ้าแล้วตกลงมากระแทกพื้นอย่างรุนแรง จนพื้นบริเวณนั้นแตกจนเกิดรอยร้าว
Erika 59 - 76 Mine
“ไม่รู้ฉันเดาถูกไหมนะ ว่าคำสาปอะไรนั่นของเธอน่ะ น่าจะใช้สายตาในการควบคุมระเบิดที่อยู่ในมือฉัน”
มิเนะพูดในขณะที่เอริกะพยายามลุกขึ้นจากพื้น
“ฉันจำได้ว่าครั้งแรกที่โดนคำสาป สายตาของเธอมองมาที่ระเบิดในมือของฉัน รวมทั้งครั้งต่อๆมาก็ด้วย และที่ฉันยอมโดนระเบิดในครั้งสุดท้าย ฉันแค่จะทดสอบว่าสมมติฐานมันจริงหรือเปล่า”
“....”
“ฉันเลยต้องใช้ระเบิดแฟลชควบคู่กับระเบิดมือ ปกติแล้วไม่ว่าใครเจอแสงวาบโดยฉับพลันก็ต้องเบือนหน้าหนีกันทั้งนั้น นั่นทำให้สายตาของเธอไม่ได้จดจ้องไปที่ระเบิด เปิดโอกาสให้ฉันโจมตีเธอได้ หรือต่อให้เธอไม่เบือนหน้าหนี เธอก็ต้องถูกแฟลชทำให้ตาพร่าอยู่ดี”
“....”
“เงียบแบบนี้ ฉันคงเดาถูกสินะ”
เป็นครั้งแรกที่อายาโตะมีสีหน้าตึงเครียดออกมาให้เห็น และเช่นเดียวกับเอริกะที่ปกติมักจะพูดตอบโต้อะไรไปบ้าง แต่กลับเงียบไปซะเฉยๆ
“ฝั่งประธานนี่ไม่ธรรมดาเหมือนกันนะครับนี่ ตอนแรกดูเหมือนจะสู้ไม่ได้เลยแท้ๆ”
“บอกแล้วว่าอย่าดูถูกยัยนั่น... แต่ท่านเท็ตซึยะก็เก่งกว่าอยู่ดี”
ซายูริไม่วายกล่าวชมผู้ที่เธอถวายตัวเป็นแฟนคลับอย่างออกนอกหน้า มาคิโนะได้แต่ยิ้มเจื่อนๆแล้วหันกลับไปดูการต่อสู้อันดุเดือดต่อ
เอริกะลุกขึ้นมาแล้วหยุดนิ่งอยู่พักหนึ่ง ทางมิเนะเองที่เริ่มจับทางคู่ต่อสู้ได้ก็ดูมั่นใจมากขึ้น การต่อสู้ครั้งนี้เรียกได้ว่าเป็นการต่อสู้ที่ไม่มีความแน่นอน เพราะทั้งสองฝ่ายก็ต่างพลิกสถานการณ์ไปมาอยู่ตลอด
จากนั้นเอริกะก็ส่งสัญญาณอะไรบางอย่างให้กับอายาโตะ เป็นเหมือนรหัสลับที่เข้าใจกันแค่สองคน ก่อนที่เธอจะหันกลับมาพร้อมสีหน้าที่ต่างออกไป จากสีหน้าในตอนแรกที่ดูสนุกกับการร่ายคำสาปให้คู่ต่อสู้ปั่นป่วน เปลี่ยนเป็นสีหน้าที่สัมผัสได้ถึงจิตสังหารอันแรงกล้า
เอริกะพุ่งเข้าใส่มิเนะอีกครั้ง ท่าทางว่าเธอจะยังไม่ล้มเลิกแผนที่จะเข้าประชิดตัวศัตรู มิเนะเองก็ใช้สูตรเดิม เธอเตรียมระเบิดแฟลชเอาไว้อีกมือ และระเบิดทำลายล้างไว้อีกมือ
เมื่อเอริกะเข้ามาในรัศมีเธอก็ปาระเบิดแฟลชทันที แสงวาบทำให้เอริกะตาบอดอีกครั้ง มิเนะวิ่งผ่านร่างของเอริกะแล้วโยนระเบิดทำลายล้างตามไปติดๆ แต่คราวนี้เอริกะกลับหลบได้แม้จะมองไม่เห็น มิเนะไม่รอช้าใช้โอกาสที่คู่ต่อสู้ยังคงตาบอดพุ่งเข้าไปต่อสู้ในระยะประชิดทันที
เอริกะเหมือนจะกลับมามองเห็นแล้วเลยพยายามปัดป้องการโจมตี มิเนะพุ่งตัวเข้ารวบเอริกะจนลงไปกองกับพื้นทั้งคู่แล้วฟัดกันนัวเนียเหมือนผู้หญิงกำลังตบแย่งผู้ชาย หลังจากที่ฟัดกันไปมาอยู่สักพักเอริกะก็ใช้เท้ายันมิเนะจนถอยออกไป ก่อนที่จะพุ่งตัวเข้าหามิเนะอีกครั้ง
แน่นอนว่าทางฝั่งมือระเบิดสาวก็ยังคงใช้ไม้เดิม เธอรีบเตรียมระเบิดแฟลชไว้ในมือทันที เมื่อคู่ต่อสู้พุ่งเข้ามาใกล้เธอก็ใช้แฟลชอีกครั้ง
แต่ในเสี้ยววินาทีนั้นร่างของเอริกะก็เปล่งแสงในช่วงเวลาสั้นๆ นั่นเป็นสัญญาณว่าเทรนเนอร์ของเธอนั้นกำลังใช้การ์ดเพิ่มความสามารถให้อยู่ การ์ดที่ซุมิเระเห็นในมือของอายาโตะนั้นทำให้เธอตกตะลึงไม่น้อย
อายาโตะจัดการใช้การ์ดเพิ่มการหลบหลีกของเอริกะให้พุ่งขึ้นสูงสุด ทำให้เธอหลบการจู่โจมของมิเนะได้อย่างสบายๆ รวมทั้งระเบิดแฟลชเองก็ไร้ผลอย่างสิ้นเชิง มิเนะรู้ตัวอีกทีก็รู้สึกได้ว่าเอริกะนั้นอยู่ด้านหลังเธอแล้ว มิเนะพยายามหันกลับไปรับมือแต่ก็ไม่ทันการ
จากนั้นมิเนะก็รู้สึกได้ว่ามีอะไรบางอย่างถูกเอาออกไปจากตัวเธอ ก่อนที่ร่างของเอริกะจะเกิดแสงวาบทำให้มิเนะมองไม่เห็นชั่วขณะ เมื่อเธอกลับมามองเห็นอีกครั้งก็เห็นเอริกะก็ยืนเท้าสะเอวอยู่ตรงหน้า พร้อมรอยยิ้มและสีหน้าที่ดูสนุกสนานกลับมาอีกครั้ง
“ในที่สุดก็ถึงเวลาแล้ว”
เอริกะประกาศก้อง นิ้วชี้และนิ้วโป้งของเธอกำลังจับอะไรบางอย่างอยู่ มีลักษณะเป็นเส้นยาวๆสีม่วงเข้ม นั่นคือสิ่งที่เอริกะตั้งใจจะเอาไปจากมิเนะตั้งแต่ตอนแรก... เส้นผมของเธอนั่นเอง
“ถึงเวลาที่ฉันจะให้หล่อนได้ลิ้มรสความทรมานอันแสนสาหัสของคำสาปราวกับตกนรกทั้งเป็น”
อายาโตะจัดการใช้การ์ดเพิ่มพลังชีวิตให้กับเอริกะจนเต็มแม้ว่าค่าพลังชีวิตของเธอจะยังถือว่าเยอะอยู่ เมื่อพลังชีวิตกลับมาเต็มอีกครั้ง เอริกะก็ค่อยๆวางเส้นผมของมิเนะลงบนมืออีกข้างอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะเปล่งเสียงออกมา
“Mirror Curse!!!”
จากนั้นเส้นผมของมิเนะบนมือของเอริกะก็ลอยขึ้นสู่อากาศแล้วสลายไป อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด เอริกะต้องการเส้นผมของมิเนะเพื่อเอาไปทำอะไรสักอย่าง
และเหมือนว่าจะเอาไปทำอะไรที่เลวร้ายสุดๆอีกต่างหาก
“Mirror Curse คำสาปนี้จะใช้เส้นผมของคู่ต่อสู้เป็นวัตถุดิบ โดยจะสังเวยพลังชีวิตของฉันลงครึ่งนึง แล้วคำสาปนั้นจะสร้างร่างแยกของศัตรูตามค่าพลังชีวิตของคู่ต่อสู้ที่เหลืออยู่ ซึ่งถ้าหล่อนกำจัดร่างแยกพวกนั้นล่ะก็ พลังชีวิตของหล่อนก็จะลดลงไปเรื่อยๆ แต่ถ้าหล่อนไม่กำจัด อีก 10 นาทีค่าพลังชีวิตก็จะลดลงจนหมด”
จากนั้นบนศีรษะของมิเนะก็ปรากฏตัวเลขสี่มิติซึ่งนับถอยหลังไปเรื่อยๆจากสิบ นั่นคือเวลาที่เหลืออยู่ของเธอ ซึ่งก็ไม่แน่ใจนักว่าเธอจะอยู่จนถึงเวลาที่ตัวเลขนั้นเหลือศูนย์หรือเปล่า
“ถึงแม้คำสาปนี้จะทำให้ความสามารถด้านต่างๆของฉันลดลงจนต่ำสุด แต่แค่ฉันอยู่เฉยๆหล่อนก็โดนร่างแยกของตัวเองรุมหมาหมู่จนเละเทะอยู่แล้ว”
จอมเวทสาวหัวเราะร่าอย่างมีความสุขเป็นที่สุด ต่างจากมิเนะที่ก้มหน้านิ่งเมื่อรู้ว่าต่อจากนี้ตนเองจะเจอกับอะไร
“เอาล่ะ มีอะไรจะสั่งเสียไหม?”
เมื่อพูดจบเอริกะก็ใช้นิ้วชี้ปาดน้ำตาแห่งความสุขจากหางตาซึ่งเกิดจากการหัวเราะเมื่อครู่ เธอยังคงส่งเสียงคิกคักอยู่นิดหน่อยเหมือนกับยังหัวเราะไม่สุด แต่ทว่าในเวลาต่อมาเธอกลับรู้สึกประหลาดใจ เมื่อเหยื่อของเธอที่ก้มหน้านิ่งก็เปล่งเสียงหัวเราะออกเบาๆมาเช่นเดียวกัน
“บังเอิญจังนะ”
“บังเอิญจังนะ? นั่นคือคำสั่งเสียของหล่อนงั้นหรอ??”
เอริกะทวนคำพูดของมิเนะด้วยท่าทีที่ไม่เข้าใจ
“หึๆๆ ฮ่ะๆๆ บังเอิญจริงๆ”
จากหัวเราะเบาๆกลายเป็นเริ่มหัวเราะออกมาดังลั่นจนดูเหมือนคนบ้า ซึ่งเอริกะเห็นแล้วก็ไม่เข้าใจในการกระทำและคำพูดแปลกๆของเธอ หรือบางทีเธออาจจะรู้ตัวว่าจะแพ้เลยเสียสติไปแล้ว แต่ว่าทำไมซุมิเระที่อยู่ด้านหลังกลับไม่ได้มีสีหน้าวิตกกังวลอะไรเลยสักนิด
ถ้าเป็นในการ์ตูนล่ะก็ ลักษณะแบบนี้เหมือนตัวร้ายที่กำลังจะกำลังจะสื่อกับตัวเอกว่า ‘แกติดกับแล้ว’
“เอริกะ! บนหัวของเธอ...”
อายาโตะตะโกนพร้อมพยายามที่จะชี้ไปบนศีรษะของเอริกะเพื่อให้เธอมองขึ้นไปดูอะไรบางอย่าง เธอซึ่งยังคงประหลาดใจกับสถานการณ์ตรงหน้าหันควับไปตามที่เทรนเนอร์ของเธอบอก และภาพที่เธอเห็นก็ยิ่งทำให้เธอประหลาดใจยิ่งกว่าเดิมหลายเท่าตัว
เมื่อบนศีรษะของเธอปรากฏตัวเลขนับถอยหลังสี่มิติเหมือนกับมิเนะ
เหมือนกันแม้กระทั่งจำนวนตัวเลขจากสิบแล้วลดลงไปเรื่อยๆ ใช่... ตัวเลขสี่มิติของทั้งสองฝ่ายมันกำลังนับถอยหลังไปพร้อมๆกัน
“อะไรกัน! นี่มันบ้าอะไร!! เกิดอะไรขึ้น??”
“Final Countdown ยังไงล่ะ”
“อะ... เอ๊ะ?”
“ฉันได้ติดระเบิดเวลาไว้ที่ตัวเธอ ซึ่งฉันสามารถทำให้มันนับถอยหลังตอนไหนก็ได้ตามที่ต้องการ เมื่อทำเช่นนั้นแล้วฉันจะต้องลดพลังชีวิตลงครึ่งนึงและไม่สามารถเพิ่มอีกได้ จากนั้นคู่ต่อสู้ก็จะมีเวลาอีกแค่สิบนาทีก่อนที่ระเบิดจะทำงานและทำให้พลังชีวิตลดลงจนหมด”
เมื่อเอริกะเหลือบไปเห็นค่าพลังชีวิตของมิเนะ ก็พบว่าไม่รู้เมื่อไหร่ที่ค่าพลังชีวิตของเธอถูกเติมจนเต็ม ก่อนที่จะถูกลดลงไปครึ่งหนึ่งด้วยท่า Final Countdown เท่ากับว่าในตอนนี้ทั้งเอริกะและมิเนะต่างมีค่าพลังชีวิตที่เท่ากัน
“ระเบิดเวลา? อะไรกัน? ตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“ตอนที่ฉันพุ่งเข้าไปซัดเธอระยะประชิด ที่จริงแล้วฉันได้แอบติดระเบิดเอาไว้ตั้งแต่ตอนนั้นเผื่อฉุกเฉิน
เอริกะหวนนึกถึงตอนที่มิเนะพุ่งเข้ามาฟัดเธอนัวเนียบนพื้น ความจริงเธอเองก็เอะใจอยู่เล็กน้อยว่าทำไมมิเนะถึงใช้การจู่โจมห่วยๆแบบนั้น ไม่คิดเลยว่าการกระทำแบบนั้นจะแทบพลิกสถานการณ์ไปอย่างสิ้นเชิงในเวลาต่อมา
“ในเมื่อฉันเหลือเวลาอีกแค่สิบนาที ฉันก็จะทำให้เวลาของเธอเหลืออีกแค่สิบนาทีเหมือนกัน”
และคำพูดนั้นทำให้เอริกะที่มั่นอกมั่นใจในคำสาปว่ามันจะทำให้คู่ต่อสู้เจ็บปวดทรมานแสนสาหัสเริ่มไม่แน่ใจเสียแล้ว ว่าใครกันแน่ที่จะได้ลิ้มรสกับความรู้สึกเช่นนั้น
การต่อสู้อันดุเดือดครั้งนี้ใกล้จะรู้ผลในไม่ช้า ในเวลาอีกแค่สิบนาทีเท่านั้น...
Erika 50 - 50 Mine
