“เซ็งเว้ย ทำไมมันน่าเบื่อยังนี้วะ”ชายคนนึงตะโกนขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ดูเบื่อหน่าย
“อืม ทำไงได้ละวะ ตอนนี้พวกนั้น ก็สงบเสงี่ยมไปแล้ว”ชายอีกคนพูดโดยที่ยังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่
“พวกไหนวะ”
“ก็พวกซูซูรันไง”
“อ่อ ไอ่พวกหมาขี้แพ้นั่นหนะนะ”
“อืมใช่ จะว่าไปตั้งแต่ที่ไอ่พวกนั้นแพ้ในสงครามตั้งแต่ 2 ปีที่แล้ว พวกมันก็สงบเสงี่ยมเจียมตัวมาตลอดเลยหนิ จัดเทศกาลทุกปีก็มีแต่พวกไม่ได้เรื่องทั้งนั้น ”
“ปีนี้ก็คงเหมือนเดิม น่าเบื่อจังเลย ไม่มีเรื่องทะเลาะวิวาทกันเลยเหรอไงวะ”
“ช่วยไม่ได้นี่หว่า ก็ตั้งแต่สงคราม 6 สถาบันเมื่อ2ปีก่อนทำให้เมืองนี้เกือบเป็นกองเพลิงไปแล้วหนิ ทำให้พวกแก๊งต่างๆในเมืองมาช่วยยุติสงครามแถมยังให้ทำสัญญาสงบศึกกันอีก อีกทั้งยังไม่ค่อยมีใครคิดที่จะเข้าซูซูรันแล้วด้วย”
“งั้นเราไปข่มขวัญเจ้าพวกอีกาพวกนั้นมั้ย 55555”
“หืม ก็ดีเหมือนกัน”
“ออกไปยืดเส้นยืดเส้นยืดสายกันซักหน่อยก็ยังดี”
หลังจากสิ้นสุดการสนทนา ชายหนุ่ม 2 คน ก็พากันเดินออกจากห้องที่พวกเขานั่งคุยกันอยู่เมื่อซักครู่ตรงไปยังมอเตอไซต์ของพวกเขา เมื่อขึ้นนั่งพาหนะคู่ใจเสร็จเรียบร้อยพวกเขาก็รีบบึ่งมอเตอไซค์เพื่อไปยังจุดมุ่งหมายที่พวกเขา 2 คนได้คิดเอาไว้ แต่เมื่อพวกเขาขับไปจนถึงบริเวณสวนสาธารณะก็มีสิ่งหนึ่งที่ดึงดูดสายตาทั้ง 2 คนจนต้องจอดรถเพื่อดูสิ่งนั้น
“เห๋ วิวาทนี่นา แถมยัง 10 ต่อ 1 ซะด้วย”
“นั่นสิ ดูท่าทางพี่ชายคนนั้นจะค่อนข้างเสียเปรียบ”
“แต่ว่า ไม่ใช่เล่นเลยนะหมอนั่นหนะ ขนากโดนรุมยังสู้พวกนั้นได้สบาย”
“หวาๆๆๆ พวกนั่นเรียกกำลังเสริมมาอีกแล้ว”
“เอาไงหละ อาโอกิ”
“นั่นสิ ไปยืดเส้นยืดสายกันดีกว่า”
พวกเขาทั้งคู่ลงจากรถมอเตอร์ไซค์และเดินตรงดิ่งไปยังกลุ่มคนที่ทะละวิวาทกันตรงด้านหน้าของพวกเขา ดูจากหน้าตาพวกเขาแล้วเหมือนกับเด็กที่กำลังได้ของเล่นใหม่ยังไงยังงั้น
“เห้ พี่ชาย พวกเราขอร่วมวงด้วยสิ” 1พวกเขาทั้งคู่ตะโกนไปยังกลุ่มคนที่อยู่เบื้องหน้า “เล่นรุมคนๆเดียวแบบนี้มันไม่สนุกนา เดี๋ยวพวกเราจะเล่นด้วย”
“พวกแกเป็นใครฟะ------” ยังไม่ทันที่จะพูดจบแขกผู้มาเยือนทั้ง 2คนก็พุ่งเข้าชกหน้าของฝ่ายที่กำลังจะถามคำถามจนกระเด็นไปไกลพอสมควร
“เหวอออ ตราหัวกะโหลกที่อยู่หลังชุดหนังนั่น บุ บุโซ พวกนี้มัน บุโซเซ็นเซ็น นี่นา” พวกกลุ่มคนที่กำลังรุมทำร้ายชายผู้หนึ่งก็หันกลับมาหาแขกใหม่ผู้มาเยือนทั้ง 2
“น่าสนุกนี่ กำลังเบื่ออยู่พอดีเลย”1ในผู้มาเยือนพูดด้วยท่าทางพอใจ
“พวกแก บุโซฯ ยุ่งไม่เข้าเรื่องจริงๆ”กลุ่มคนทั้งหมดหันไปล้อมแขกผู้มาเยือนและทำท่าทางไม่พอใจ
“เห้ยๆๆ พวกแก 2 คน จะมาแย่งเหยื่อแล้วโชว์พาวทำซากอะไร เห็นมั้ยพวกมันลืมชั้นไปหมดแล้ว โมโหแล้วนะว้อยยยยยยย”ชายผู้ที่อยู่ในวงล้อมของกลุ่มคนเมื่อซักครู่ทำท่าทางไม่ค่อยพอใจ
“เอาน่าๆ งั้นใครล้มพวกนี้ได้มากกว่าเป็นฝ่ายชนะเอามั้ย”แขกผู้มาเยือนพูดต่อรอง
“งี้ก็สวยสิ”ชายหนุ่มยิ้มกะหร่อง
“เห้ยพวกแก 3 คนจะดูถูกกันมากไปแล้วนะเว้ย พวกเราจัดการแม่งงงง”เหล่ากลุ่มคนวิ่งไปยังชาย3คนที่อยู่เบื้องหน้าของพวกเขาพร้อมกับกำหมัดแน่นหมายจะจัดการทั้ง 3 คนให้รู้ถึงความพ่ายแพ้ แต่ทว่ามันไม่เป็นอย่างนั้นเลยพวกเขาค่อยๆถูกชาย 3 คนนั้นล้มลงไปทีละคนๆ จนในเวลาไม่ช้าทั้งหมดก็ถูกชาย 3คนนั้นโค่นลง ชายทั้ง 3 ค่อยๆนั่งลงด้วยความอ่อนแรง
“นาย 2 คนเก่งไม่ใช่เล่นหนิ”
“555 แน่นอนอยู่แล้ว พวกเราแก๊งบุโซฯเลยนะเว้ยย”
“เอ๋ แก๊งซิ่งอะไรเทือกนั้นหนะเหรอ”
“ใช่ อืมว่าแต่นี่แกไม่รู้จักพวกเรางั้นเหรอ”
“ก็นะ ชั้นพึ่งย้ายมาเรียนประเทศนี้ครั้งแรก ไม่รู้อะไรหรอก”
“555 ก็คงงั้น”
“งั้นแนะนำตัวละกัน ชั้น เร็นโจ ซาโตรุ ส่วนหมอนี่ชื่อ เบียคุยะ อาโอกิ พวกเราอยู่แก๊งบุโซเซ็นเซ็น แล้วนายหละ”
“ชั้น โยชิคุนิ ไคโตะ มาจากประเทศไทย พึ่งย้ายมาวันนี้ ส่วนโรงเรียนก็ ปี 1 ซูซูรัน”
ซาโตรุและอาโอกิมองหน้ากันก่อนจะพูดอีกครั้ง “ซูซูรัน”
“ใช่ ทำไมเหรอ?”
“เอ่อ ไม่มีอะไรหรอก ว่าแต่เมื่อกี้นายบอกว่ามาจากไหนนะ”
“ประเทศไทย อ่อ ชั้นเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นหนะ อ๊ะ!!นี่ใกล้เวลาปฐมนิเทศแล้วนี่ งั้นชั้นไปก่อนนะ”ชายผู้ที่ชื่อไคโตะมองดูนาฬิกาก่อนที่จะรีบวิ่งไปก่อนที่จะตะโกนกลับมาว่า “ชั้นชนะนะเว้ยวันนี้”
“ซูซูรันงั้นเหรอ 555ชักจะสนุกแล้วสิอาโอกิ”
“นั่นสิ”
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
