Rumble School : รับสมัครครัช

ก่อนอื่นขอแจ้งอะไรเล็กน้อย นิยายของผมจะมีองค์ประกอบดังนี้เสมอคือ

1. ใช้รูปจากอนิเมะหรือมังงะญี่ปุ่นเท่านั้น หรือจะจากเกมก็ได้ แต่ควรเป็นลายเส้นแบบการ์ตูนญี่ปุ่น (เอาพวกรูปแฟนอาร์ตมาก็ได้)
2. ชื่อตัวละครหากเป็นชาวญี่ปุ่นนามสกุลมาก่อนชื่อ
3. ในกรณีที่มีคนสมัครตัวชายกันมาเยอะแล้วสมัครมาเป็นสาวบ้างก็ดี (ไม่บังคับแล้วแต่ความสมัครใจ) เว้นแต่ว่าเรื่องนั้นๆจะบังคับเจาะจงว่าให้สมัครเพศไหน

บางข้อผมพิมพ์บอกแทบทุกเรื่องที่แต่งจนบางทีมันก็ดูรกๆดังนั้นพิมพ์บอกแบบนี้ไปเลยดีกว่า เรื่องอื่นๆของผมที่จะตามมาก็จะแพทเทิร์นนี้ทั้งหมดนะครัช ซึ่งถ้าเรื่องไหนไม่ได้ใช้แพทเทิร์นนี้ผมจะพิมพ์บอกไว้

-----------------

Plot

เรื่องราวของ โรงเรียนเอกชนฮิริว ที่ได้เกิดเหตุขัดแย้งและไม่ลงรอยกันของบุคลากรภายในโรงเรียน ความขัดแย้งนั้นรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนไม่อาจอยู่ร่วมกันได้ แกนนำของแต่ละฝ่ายจึงแยกตัวออกไปและจัดตั้งเป็นโรงเรียนแห่งใหม่ขึ้นมาทั้งหมด 4 แห่ง ต่างคนต่างอยู่ แต่ก็ยังไม่วายมีเรื่องกระทบกระทั่งจนถึงขั้นลงไม้ลงมือระหว่างโรงเรียนทั้ง 4 นี้อยู่บ่อยๆ จนถึงปัจจุบัน เรื่องก็ประมาณนี้แล

-----------------

ใบสมัคร
รูป :
ชื่อ :
ชั้นปี : 1 / 2 / 3 / อาจารย์ (อาจารย์ก็ลงมาอัดกับนักเรียนได้เหมือนกัน)
สังกัด : มี 4 โรงเรียนให้เลือก
-เอกชนฮิริว ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออก ซึ่งก็คืออดีตโรงเรียนเอกชนฮิริวเดิมก่อนที่แยกตัวเลยไม่ได้เปลี่ยนชื่อ โรงเรียนนี้ออกแนวโรงเรียนตัวเอก เป็นคนดี แต่ก็ไม่ได้ดีมากมาย ประมาณว่าใครอัดมากรูก็อัดกลับ บางทีก็ไปอัดเขาก่อนแต่อัดแบบมีเหตุผล
-เอกชนฟุโซ ตั้งอยู่ทางทิศเหนือ เป็นโรงเรียนที่รักสงบ ที่นี่มีแต่พวกเด็กเนิร์ดและสู้ไม่ค่อยเก่ง แต่ฉลาดเป็นกรด เป็นมิตรกับโรงเรียนอื่นๆพอสมควร บางครั้งก็ร่วมมือกับโรงเรียนอื่นบ้าง
-เอกชนเซนได ตั้งอยู่ทางทิศใต้ โรงเรียนนี้เถื่อน ดิบ ถ่อย เลวตั้งแต่นักเรียนยันอาจารย์ ง่ายๆ โรงเรียนตัวร้าย เป็นศัตรูกับทุกโรงเรียน ต้องการประกาศศักดาว่าตัวเองเจ๋งสุด เลยหาเรื่องไปอัดกับโรงเรียนอื่นบ่อยๆโดยไม่มีเหตุผล โรงเรียนนี้จะไม่เป็นมิตรกับใครเลย นอกจากคนในโรงเรียนมันเอง
-นานาชาติลิตโตริโอ ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตก เป็นโรงเรียนสำหรับนักเรียนแลกเปลี่ยนโดยเฉพาะ จึงมีแต่นักเรียน/อาจารย์ต่างชาติล้วนๆ นิสัยก็ดีเลวปนกันไป (ใครสมัครโรงเรียนนี้ต้องเป็นคนต่างชาติ แล้วบอกด้วยมาจากประเทศอะไร)
(กระจายกันอยู่หลายๆโรงเรียนบ้างก็ดีนะครับ)
ชมรม : ไม่ต้องมีก็ได้ ในกรณีที่สมัครเป็นอาจารย์ ชมรมตรงนี้จะหมายถึงเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของชมรมอะไร
สไตล์การต่อสู้ : มือเปล่าหรือใช้อาวุธก็ได้ แต่อย่าร้ายแรงถึงขั้นอาวุธสงคราม (มีด ดาบอะไรพวกนี้ได้) ในกรณีที่ตรงชมรมเป็นชมรมศิลปะการต่อสู้ สไตล์การต่อสู้ก็ควรสอดคล้องกับชมรม เช่น อยู่ชมรมมวยไทย การต่อสู้ก็ต้องมวยไทย หรือถ้าไม่ใช่ชมรมต่อสู้ ก็สามารถประยุกต์ชมรมที่อยู่เข้ากับการต่อสู้ได้ เช่น อยู่ชมรมเบสบอลก็ใช้ไม้เบสบอลเป็นอาวุธไรงี้
ประวัติ+คาแรกเตอร์ : เขียนรวมๆหรือเขียนแยกก็แล้วแต่
เพิ่มเติม : อยากเล่าอะไรเพิ่มเติมที่นอกเหนือจากนี้ก็ว่ามาเลยครับ

-----------------

สำหรับก็อปวาง
รูป :
ชื่อ :
ชั้นปี :
สังกัด :
ชมรม :
สไตล์การต่อสู้ :
ประวัติ+คาแรกเตอร์ :
เพิ่มเติม :

-----------------

รูป : กอริลล่าคิริซากิ จิโตเกะ

ชื่อ : ไซโต้ นางิสะ
ชั้นปี : 1
สังกัด : เอกชนฮิริว
ชมรม : -
สไตล์การต่อสู้ : MMA
ประวัติ+คาแรกเตอร์ : นักสู้สาว MMA จอมโหด ฉายาราชินีปีศาจ (Devil Queen) ถูกฝึกฝนการต่อสู้มาตั้งแต่เด็ก เดบิวท์เป็นนักสู้ MMA มืออาชีพตั้งแต่อายุยังน้อย ใครก็ตามที่เจอกับเธอ รับรองศพไม่สวยกันทุกคน ถึงจะโหดแค่ไหน แต่เธอก็คือสาวน้อยคนนึงที่อยากมีความรักกะเขาบ้าง เธอเคยสารภาพรักกับหนุ่มที่ชอบหลายครั้งก็ถูกปฏิเสธ เพราะใครๆก็ต่างกลัวเธอ จนกระทั่งเธอตัดสินใจทิ้งวงการ MMA ไปแบบเงียบๆโดยไม่บอกกล่าวใคร พร้อมเปลี่ยนลุคตัวเองซะใหม่ และเข้าเรียนที่โรงเรียนมัธยมปลายตามที่สาววัยรุ่นทั่วไปพึงกระทำ กลับกลายเป็นโรงเรียนฮิริวที่เธอเข้าเรียนนั้น นอกจากจะไม่ได้ใช้ชีวิตแบบใสๆแล้วยังต้องปลุกความเป็นปีศาจของตัวเธอกลับมาอีกต่างหาก  แล้วแบบนี้เธอจะได้มีรักใสๆอย่างที่เธอต้องการหรือเปล่านะ?

ด้านลักษณะนิสัย จริงๆแล้วเธอก็สาวน้อยน่ารักร่าเริงทั่วไปนี่แหละ แม้จะซัด MMA เป็นอาชีพก็ตามที ปกติเธอจะไม่ใช้ศิลปะการต่อสู้พร่ำเพรื่อ เธอจะใช้ในสามกรณี คือ หนึ่ง ใช้ในสังเวียน สอง ใช้เพื่อปกป้องคนอื่น และสาม ใช้เพื่อปกป้องตัวเอง ดังนั้นจะไม่เห็นเธอหาเรื่องใครก่อนเป็นอันขาด และอีกอย่างนึงที่ควรระวัง อย่าทำให้เธอโมโห ถ้าเธอโมโหบอกได้คำเดียว เตรียมตัวตายได้เลย

เพิ่มเติม :
-ร่างกายแข็งแรงมาก แรงเยอะกว่าผู้ชายบางคนเสียอีก
-สามารถอัดคู่ต่อสู้จมกองเลือดทั้งๆที่หน้ายังเปื้อนยิ้มได้
-หากใครไม่รู้จักเธอมาหาเรื่องอาจจะเห็นเธอทำท่ากลัวจนตัวสั่น แต่ถ้าเผลอเมื่อไหร่โดนเธอซัดหมอบแน่นอน

ใบสมัคร
รูป :
ชื่อ : Tomonori Shinsuke
ชั้นปี : 1
สังกัด : มี 4 โรงเรียนให้เลือก
-เอกชนฮิริว ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออก ซึ่งก็คืออดีตโรงเรียนเอกชนฮิริวเดิมก่อนที่แยกตัวเลยไม่ได้เปลี่ยนชื่อ โรงเรียนนี้ออกแนวโรงเรียนตัวเอก เป็นคนดี แต่ก็ไม่ได้ดีมากมาย ประมาณว่าใครอัดมากรูก็อัดกลับ บางทีก็ไปอัดเขาก่อนแต่อัดแบบมีเหตุผล

ชมรม : มวยปล้ำ (วิจารณ์มวยปล้ำ)

สไตล์การต่อสู้ : มวยปล้ำ เพิ่มเติมนิดนึงว่ามันจะออกแนวอารมณ์มวยปล้ำสมัครเล่นมากกว่า และอาจจะทำท่ามวยปล้ำอาชีพได้บ้าง แต่ไม่ใช่ท่ายากๆนะ

ประวัติ+คาแรกเตอร์ : เป็นคนที่ชอบมวยปล้ำมากตั้งแต่เด็กๆ และปัจจุบันก็ยังคงเป็นแฟนมวยปล้ำตัวยงอยู่ เขาติดตามสมาคมมวยปล้ำเกือบทุกๆสมาคมบนโลก เรียกได้ว่าเกือบทุกอย่างในโลกมวยปล้ำนั้น แทบจะไม่มีอะไรที่เขาไม่รู้ และด้วยความที่เขาบ้ามวยปล้ำมากๆ เขาจึงพยายามจะเรียนรู้มวยปล้ำด้วย ซึ่งก็โชคดีว่าในโรงเรียนมีชมรมแบบนี้อยู่ด้วย (เอาจริงๆ มันคือชมรมวิจารณ์มวยปล้ำอะแหละ แต่มีฝึกสอนบ้างเป็นบางครั้ง) ซึ่งมันก็ทำให้เขารู้อะไรหลายๆอย่างมาบ้าง

ชินซึเกะนั้นจะบอกว่าเป็นคนธรรมดาๆนั่นแหละ เรียนเก่งบางวิชา ไม่เก่งบางวิชา ไม่ใช่พ่อพระที่พร้อมจะช่วยทุกคน ถ้าคนที่เขาไม่ชอบ ถ้าไม่ก้มกราบล่ะก็ ชินซึเกะไม่มีทางช่วยแน่ๆ เขาเป็นคนชอบพูดคุยเรื่องมวยปล้ำ ถ้าหากมีใครชวนคุยล่ะก็ เตรียมตัวได้เลยว่า ได้คุยหลายยาวแน่ๆ (ถึงแม้ว่าคู่สนทนาจะไม่รู้เรื่องก็ตาม)

เพิ่มเติม :
- ไม่รู้อีท่าไหน แต่เป็นเพื่อนกับไซโต้ นางิสะ มาซักพักแล้ว
- จริงๆแล้วชอบนางิสะแหละ แต่รู้ว่ายังไงก็คงโดน Friend-zone แน่ๆ ก็เลยไม่เคยบอกรักซักที เพราะกลัวจะเสียเพื่อน
- อันนี้ไม่เกี่ยว แต่ นมป. โปรดคือ Shinsuke Nakamura

รูป : Saitama จาก One Punch Man

ชื่อ : Tsuya Shinguru ( ซึยะ ชินกุรุ )

ชั้นปี : อาจารย์

สังกัด : เอกชนฮิริว

ชมรม : มวยไทย ( เป็นที่ปรึกษา )

สไตล์การต่อสู้ : มวยไทย

ประวัติ+คาแรกเตอร์ : อดีตนักมวยไทยฝีมือดีที่เริ่มชกมาตั้งแต่สมัยม.ต้นจนเรียนจบแล้วเขายังคงขึ้นชกอยู่แต่ปัจจุบันการชกมวยไม่ใช่อาชีพหลักของเขาแล้วและอาชีพหลักของเขาคือการเป็นครูสอนวิชาพละที่โดนนักเรียนเรียกว่า ครูหัวล้าน เป็นประจำ แต่ถึงแม้เขาจะไม่ค่อยได้ไปชกแล้วแต่ก็ถูกนักเรียนลากไปสอนมวยอีกเรียกได้เลยว่า ไม่อยากต่อยแล้วต้องมาสอนคนอื่นต่อยแทน ซึยะอาจดูภายนอกแล้วเป็นพวกสถุน หื่นกาม บ้า โง่ แต่จริงๆแล้วซึยะเป็นประเภทที่ว่ามีความสุภาพบุรุษสูง ( แต่ถ้าไปเกรียนเขามาก เขาก็เกรียนกับชนิดโหดร้ายกันเลยทีเดียว ) พวกที่ว่าโมโหง่ายมากแต่จะหายโมโหทีก็ง่ายเหมือนกัน ด้วยความที่นักเรียนส่วนใหญ่กลัว ทำให้ซึยะนั้นกลัวตามว่าทำอะไรผิดรึเปล่า สาเหตุจริงๆคือกลัวครูจับไปซ้อม แต่ถ้ามีนักเรียนคนไหนญาติดีกับครูคนนี้นี่ บางครั้งซึยะจะมาช่วยติวและปรึกษานักเรียนคนนั้นกันเลยทีเดียว บางเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวัยรุ่นครูเขาก็เข้าใจเพราะว่าครูเขาพึ่งจะจบมาหมาดๆเอง

เพิ่มเติม :
- ไม่รู้ทำไม ชอบลงโทษนักเรียนมาสายด้วยการตัดผมจนหัวล้าน
- ต่างโรงเรียนจะไม่ค่อยรู้จักครูคนนี้ทำให้ถ้ามาต่อยเข้าล่ะก็ เละชัวร์

รูป :
ชื่อ : เท็ตสึยะ ฮายาเตะ (ฉายาเทพปีศาจ , เดอะ บูกกี้แมน )
ชั้นปี : 1
สังกัด : เอกชนเซนได
ชมรม : ไม่มี กรูโดดแม่งทุกครั้ง
สไตล์การต่อสู้ : คิ๊กบ็อกซิ้ง , มวยสากล
ประวัติ+คาแรกเตอร์ : ลูกชายคนเดียวของอดีตนักมวยชื่อดังในญี่ปุ่นกับแม่ซึ่งเป็นดาราชื่อดังแต่เลิกกับพ่อไปตั้งแต่เขายังเด็ก ทำให้เรียนรู้การต่อสู้สไตล์คิ๊กบ๊อกซิ้งและบ๊อกซิ้งธรรมดามาตั้งแต่เด็ก โดยพ่อของเขาตายจากอุบัติเหตุในการชก ทำให้เขาเกลียดการต่อสู้เป็นที่สุด

ในวันแรกที่เข้าเขามาเรียนที่เอกชนเซนได เขาก็ถูกรับน้องอย่างรุนแรงจากรุ่นพี่ อันเป็นทำเนียมของโรงเรียนนี้ แต่เขาก็จัดการอัดรุ่นพี่ที่เขามาหาเรื่องจนหมอบราบคาบ ซึ่งเป็นครั้งแรกที่มีเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้น และทำให้เขาได้รับฉายาว่า เทพปีศาจ "บูกี้แมน"

และก็ยังเกิดวีรกรรมการอาละวาดของเทพปีศาจตนนี้อีกบ่อยครั้ง เมื่อเยื่อของเขาถูกน็อคด้วยลูกเตะที่ซัดเข้าก้านคออย่างแม่นยำเพียงครั้งเดียว และหมัดอัปเปอร์คัตอันทรงพลัง ทำให้ทั้งโรงเรียนอื่นลือกันไปว่า เขาเป็นเทพปีศาจ ตัวสูงสองเมตรบ้าง พ่นไฟได้บ้าง หรือแต่สามารถหยุดเวลาได้ก็มี

แต่จริงๆแล้วฮายาเตะเป็นชายหนุ่มรักสงบคนหนึ่ง ที่ไม่ชอบการต่อสู้ ไม่ต้องการเข้ากับฝ่ายใด ไม่ต้องการมีปัญหา แต่ปัญหาก็ชอบวิ่งมาชนเข้าเมื่อได้ย้ายมาอยู่เซนไดอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทำให้เขาต้องป้องกันตัว เพราะเขาไม่ชอบที่จะเจ็บตัว ไม่ชอบการต่อสู้ยืดเยื้อ เลยจัดการให้จบๆเลย แต่ทำให้ได้รับผลที่ไม่คาดคิดอย่างฉายาเทพปีศาจที่ทุกๆคนต่างหวาดกลัว ถึงคนนอกโรงเรียนจะไม่รู้ว่าเป็นเขาก็เถอะ

เป็นคนน่ารักมากกกกกกกกกกกก สุภาพ อ่อนโยน ชอบดูแลคนอื่น ปกป้องคนอ่อนแอกว่า(แต่ชอบทำให้เกิดข่าวลือว่า เทพปีศาจชื่นชอบการทะเลาะวิวาท แต่จริงๆเขาแค่ช่วยปกป้องคนอื่นเท่านั้น) และเพื่อไม่ให้ปัญหายิดเยื้อเวลาต่อสู้ เขามักจะอัดอีกฝ่ายให้สลบโดยไม่เห็นหน้าของเขา เพื่อป้องกันความยุ่งยากในการโดนตามล่า ด้วยลูกเตะอันทรงพลัง

ถึงแม้จะมีความสามารถมากถึงขนาดที่สามารถครอบครองโรงเรียนเซนไดได้อย่างง่ายดาย แต่เขาก็ไม่ทำ อยู่อย่างสันโดษ ไม่ยุ่งกับฝ่ายใดทั้งนาน เป็นเทพปีศาจที่อัดไม่เลือกหน้า ที่ทุกๆคนต่างหวาดกลัว


เพิ่มเติม :
 - เขามักจะโดดเรียนอยู่บ่อยๆ เพื่อไปอ่านหนังสือหาความรู้เอาเองในหอสมุด เพราะรู้ว่าอยู่ไปก็ไม่ได้เรียน 55555 ทำให้ได้เพื่อนอยู่โรงเรียนเอกชนฟุโคบ้าง

-ช่วงกลางคืนเล่นดนตรีที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่งซึ่งลุงเป็นเจ้าของ ทำให้สามารถเข้าไปเล่นได้ทั้งๆที่อายุไม่ถึง โดยเขามีความสามารถในการร้องเพลงและเล่นกีตาร์

- เสาร์อาทิตย์ ไปทำงานพิเศษที่ร้านกาแฟชื่อดังแห่งหนึ่ง ซึ่งเขาเป็นที่รักของทุกคนที่มา โดยเฉพาะแขกผู้หญฺิง เพราะหน้าตาและบุคคลิคที่สุภาพอ่อนโยนของเขา

-เป็นชายในฝันของสาวๆทั่วเมือง แต่ไม่มีใครรู้ว่าเขาคือเทพปีศาจบูกี้แมน รู้แต่ด้านที่สดใสของเขาในชื่อฮายาเตะหนุ่มน้อยผู้น่ารักมีสเน่ห์

-เวลาคนถาม มักจะไม่ยอมบอกว่าอยู่เซนได แต่จะพูดเพียงว่าโรงเรียนเอกชนแถวๆนี้ เท่านั้น

-ชื่อเสียงของเทพปีศาจโด่งดังไปทั่วทุกโรงเรียน ในด้านความโหดเหี้ยมไร้ปราณและความแข็งแกร่ง ทำให้มีกลุ่มแฟนคลับบ้างที่ชื่นชอบในสไตล์การต่อสู้ของเทพปีศาจ

-ผู้คนมักจะลือกันไปต่างๆนาๆถึงหน้าตาของเทพปีศาจ แต่ที่ถูกมโนเยอะที่สุดคือ เทพปีศาจเป็นผู้ชายร่างใหญ่ สูง 2 เมตร ตัดทรงโมฮอร์ค ไว้หนวดเคราเฟริ้ม สักทั่วร่างกาย ผิวเข้มเหมือนนิกโกร กล้ามเป็นมัดๆ ซึ่งขัดกับตัวจริงที่จะแสนสุภาพ ขี้เล่นและน่ารักของเขามาก

-ฮายาเตะเป็นหนุ่มรูปร่างบอบบางไม่น่าจะไปทำร้ายใครได้ แถมหยั่งใส่แว่นอีกต่างหาก ยังไม่นับรวมความน่ารัก ขี้อ้อนของเขา ทำให้ไม่มีใครสงสัยเลยว่าเขาคือเทพปีศาจ

-เวลาต่อสู้จะถอดแว่นออก

-เป็นลูกเซี้ยว พ่อเป็นญี่ปุ่น แต่แม่เป็นลูกครึ่งอังกฤษ ทำให้ได้รับผมสีทองมาจากแม่

-น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

-เวลาเดินเฉยๆมักจะเป็นเป้าสายตาของสาวๆ

- แต่เขามีท่าไม้ตายคือลูกเตะก้านคออันแม่นยำรวดเร็วในรุนแรงอย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้เป้าหมายสลบได้้ในการโจมตีเพียงครั้งเดียวโดยที่ไม่รู้ตัวและยังไม่ทันเตรียมสู้ด้วยซ่้ำ และทิ้งร่องรอยช้ำไว้ที่คอ ซึ่งเป็นท่าเอกลักษ์ของเทพปีศาจ "เดม่อนคิ๊ก"

รูป :


ชื่อ : มิยาโมโตะ คิซารุ

ชั้นปี : 2

สังกัด : เอกชนเซนได

ชมรม : เคยอยู่ชมรมเคนโด้

สไตล์การต่อสู้ : วิชาดาบโบราณ

ประวัติ+คาแรกเตอร์ : ผู้สืบสายเลือดจากนักดาบในอดีตมิยาโมโตะ มุซาชิเขาต้องการจะเป็นผู้นำตระกูลคนต่อไปแทนพ่อของเขาแต่ว่าพ่อของเขาได้มีคำสั่งบอกว่า ถ้ายังไม่สามารถเป็นผู้นำของเซนไดก็ยังไม่มีคุณสมบัติพอ เขาเป็นรุคกี้ของปีที่แล้วที่ฝีมือเก่งกาจจนทำให้รุ่นพี่ในโรงเรียนต้องหวาดผวา จนขึ้นมาอยู่ปี2เขาก็ได้ไปท้าทายกับคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นหัวหน้าของเซนไดและก็ได้รับชัยชนะมา ตอนนี้เขาก็เปรียบเสมือนกับหัวหน้าของเซนไดไปแล้ว

เขาเป็นคนแบบประมาณว่าพูดน้อยต่อยหนัก เงียบขรึม ตลอดเวลา แต่ก็ไม่ได้หยิ่ง จะออกแนวถามคำตอบคำมากกว่า

เพิ่มเติม :
- ใช้ดาบไม้2เล่มเล่มนึงยาวเล่มนึงสั้น
- เป็นที่รู้จักของทุกโรงเรียนเวลาพูดถึงชื่อเขา
- เขาจะน่ากลัวที่สุดก็คือเวลาที่ต่อสู้
- ตอนซัดคู่ต่อสู้เขาจะยิ้มด้วยความชอบใจ

รูป : คุโรคิบะ เรียว จาก Shokugeki no SOMA
(รูปเดี๋ยวมาแปะให้ย้อนหลังครัช)
ตอนปกติ


ตอนสู้


ชื่อ : "ภูเขาไฟแห่งฮิริว" ฮาเซกาวะ ฟูจิ

ชั้นปี : 2

สังกัด : เอกชนฮิริว

ชมรม : ศูนย์พัฒนาเทคนิคยูโด

สไตล์การต่อสู้ : Judo

ประวัติ+คาแรคเตอร์ : หนุ่มซึนมาดเซอร์เงียบแอบเกรียนด้วยสีหน้านิ่งเซ็งโลก ขี้เบื่อและเจ้ารำคาญ ไร้รสนิยมสุดๆ  เจ้าของแชมป์ยูโด ม.ปลาย ระดับประเทศตั้งแต่เขาอยู้ชั้นปีที่ 1 และเป็นตัวเต็งของปีนี้ เขาเป็นผลผลิตอันดับ 1 ของชมรมยูโด ด้วยตำแหน่งสายดำขั้นที่ 10 ในวัยเพียง 17 ปี ถูกวางตัวให้เป็นประธานชมรมคนต่อไปในปีหน้า แม้จะมีชื่อเสียงดังกระฉ่อนถึงต่างโรงเรียน แต่แทบจะไม่มีใครรู้จักหน้าหมอนี่ยกเว้นคนในโรงเรียน เพราะถ้าตัดเรื่องยูโดออกไป ฟูจิก็เหมือนนักเรียน ม.ปลายทั่วไป ไม่ได้มีออร่าอะไรเลยซักนิด เวลามีการปะทะระหว่างโรงเรียนถ้าไม่ได้มีผลต่อเพื่อน,ชมรม หรือเป็นคำสั่งของประธานชมรมละก็ไม่มีทางเห็นหมอนี่ในสนามรบที่แสนน่ารำคาญนั่นแน่ๆ เขาอาจจะไปโผล่รดน้ำอยู่แถวแปลงผักโรงเรียน กวาดลานชมรมยูโด ไม่ก็แอบงีบอยู่ที่บ้าน แต่ทุกครั้งที่เขาอยู่ในสนามรบที่ผ่านมา โรงเรียนเอกชนฮิริวมีสถิติชนะรวด อ่อ ตั้งแต่เข้าเรียนที่นี่มา หมอนี่เข้าร่วมไป 6 ครั้งเท่านั้นเอง ความแปลกของหมอนี่คือจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเวลาต่อสู้ ระเบิดความบ้าอย่างเลือดเย็น บวกกับชื่อของเขาแล้วจึงเป็นที่มาของฉายา "ภูเขาไฟแห่งฮิริว"

เพิ่มเติม :
-เวลาว่างชอบหาที่เงียบๆ นั่ง แล้วดื่มชาร้อนๆ เหมือนพวกคนแก่
-แม้จะป๊อปโคตรๆ ในโรงเรียนและชมรม แต่คนนอกโรงเรียนกลับรู้จักแค่ฉายาและชื่อเสียงของเขาเท่านั้น ประมาณว่าฟูจิแชมป์ยูโดนี่คนไหนฟะ? โดยเขารู้สึกโชคดีมากๆ ที่ไร้ตัวตนแบบนี้
-ทั้ง ปธ. รอง และเลขาชมรมเป็นผู้หญิง ทำให้เขาต้องออกหน้าแทนเสมอเวลามีปัญหา นี่คือ 3 คนใน ร.ร. ที่เขาเคารพ
-มาดเซอร์ของเขาดึงดูดสาวๆ อย่างมาก แต่มันทำให้เขารู้สึกรำคาญ
-สุภาพบุรุษสุดๆ กับคนในชมรม จนดูเฉิ่มๆ แต่เป็นที่รักอย่างมากของคนในชมรม
-ปัจจุบันเป็นเหมือนพ่อบ้านประจำชมรม ชงชา ทำอาหาร (ฝีมือดีซะด้วย) ทำความสะอาด งานบ้านในห้องชมรมทุกอย่าง

รูป : Rindaman



ชื่อ : Fernando Da Costa

ชั้นปี : 1

สังกัด : -นานาชาติลิตโตริโอ

ชมรม : ศิลปะการต่อสู้ต่างประเทศ (ผู้ก่อตั้ง)

สไตล์การต่อสู้ : คาโปเอร่า , Capoeira

ประวัติ : เฟอร์นานโด เป็นเด็กหนุ่มชาวบราซิลเลี่ยน เติบโตในประเทศบราซิล เขาเกิดมาในครอบครัวที่เป็นผู้สืบสานวิชาการต่อสู้แบบคาโปเอร่า ซึ่งทำให้เฟอร์นานโดมีทักษษะการต่อสู้แบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ แม้ว่าร่างกายเขาจะสูงใหญ่ และกำยำ แต่เขาสามารถใช้ทักษะนี้ทำให้ตัวเขาพริ้วไหวตามสไตล์การต่อสู้แบบคาโปเอร่า ต่อมาเฟอร์นานโดก็ต้องย้ายมาอยุ่ญี่ปุ่นเนื่องจากตามครอบครัวของเขามา เพราะเนื่องจากครอบครัวเขาต้องการมาเผยเเพร่ศิลปะการต่อสู้แบบบราซิลให้คนต่างชาติได้รู้ จึงเปิดเป็นสถาบันสอนไว้

คาแรคเตอร์ : เฟอร์นานโดอาจจะเป็นคนนิ่งๆ สุขุม ยิ้มหน่อยๆ อยุ่อย่างเป็นตัวของตัวเอง ดีมาดีกลับ ร้ายมาร้ายกลับ แม้ว่าภายนอกจะสุขุม แต่จริงๆแล้วเฟอร์นานโดเป็นคนที่ไม่กลัวใคร เมื่อเวลามีเรื่องก็จะมุทะลุดุดัน ฉลาดที่จะเข้าจัดการคู่ต่อสู้ด้วยสไตล์การต่อสู้ของเขา

เพิ่มเติม : เป็นที่รักของทุกคน, และเป็นหนุ่มฮ๊อตอีกคนนึงในโรงเรียน,

รูป :
ชื่อ : นากาตะ ทาซึกิ
ชั้นปี : 2
สังกัด : เอกชนฟุโซ

ชมรม : ห้องพยาบาล

สไตล์การต่อสู้ : ต่อสู้ไม่เป็นทำได้แค่สาวหมัดไปมั่วๆ แต่มีหน้าตาเป็นอาวุธทำให้อีกฝ่ายเกรงขามแบบว่าแค่เห็นหน้าก็ไม่สู้แล้วทั้งๆเขาเป็นคนจิตใจดีและมีสกิลการเอาตัวรอดขั้นสูงไม่ว่าจะเป็นการวิ่งหนีที่รวดเร็ว,การเจรจาหรือแม้แต่ความโชคดีที่เขาให้เขารอดจากสถานการ์ณคับขันได้ทุกครั้ง เป็นคนที่รู้เรื่องส่วนประกอบของร่างกายมนุษย์เป็นอย่างดีทำให้สามารถเห็นจุดอ่อนของศัตรูได้ รวมถึงการปฐมพยาบาลที่เข้าขั้นโปร

ประวัติ+คาแรกเตอร์ : เป็นเด็กอัจฉริยะที่สามารถเรียนรู้อะไรได้ไวมากๆ มีความฝันที่จะเป็นหมอมาโดยตลอด ด้วยการศึกษาในหลายๆทางทั้งการศึกษาด้วยตัวเองการเรียนพิเศษหรือการที่เขาเป็นเด็กฝึกงานที่โรงเรียนพยาบาล ทำให้เขาเป็นมือโปรเรื่องปฐมพยาบาล เมือเขาเห็นผู้คนเจ็บป่วยเขามักจะไปช่วยอยู่เสมอ สามารถใช้ทุกสิ่งรอบตัวเพื่อปฐมพยาบาลได้ ความรู้เรื่องการแพทย์ของเขานั้นเทียบได้กับนักศึกษาแพทย์เลยทีเดียว(แต่ยังไม่ถึงขั้นคุณหมอหรอกนะ)

เมื่อมีเหตุด่วนเหตุร้ายเขามักเข้าไปห้ามด้วยวิธีที่ชาญฉลาดเช่นก็โทรแจ้งตำรวจ หรือตะโกนว่าตำรวจมาโว้ย เป็นต้น และด้วยความที่ชอบช่วยเหลือผู้อื่น+ชอบเข้าไปยุ่งในหลายๆเหตุการ์ณทำให้เขาถูกหมายหัวจากทุกโรงเรียนเพราะถูกเข้าใจว่าเป็นพวกของคู่อริ ส่วนนึงที่คนคิดแบบนั้นก็เพราะหน้าตาอันไม่เป็นมิตรของเขานั่นเอง เขาเรียนเก่งทุกวิชา และได้ผลการเรียนดีเสมอแต่ไม่มีใครเชื่อเขาเกี่ยวกับเรื่องนั้นเลยจนกว่าเขาจะเอาใบเกรดมาให้ดู ถึงแม้เขาจะฉลาดเข้าขั้นอัจฉริยะแต่เขาก็ทำอะไรไม่เป็นเลยนอกจากการเรียนกับการปฐมพยาบาล เขาเป็นคนอารมณ์ดี ไม่ว่าเหตุการ์ณจะเป็นยังไงเขามักจะหัวเราะออกมาเสมอ และนั่นยิ่งทำให้เขาดูเป็นตัวโกงขึ้นไปอีก

เพิ่มเติม :
-ไม่ว่าเขาจะทำอะไรมันก็ดูเป็นเรื่องที่ไม่ดีเสมอเมื่อคุณมองหน้าตาเขา
-มีปมด้อยเรื่องหน้าตาที่โหดเหี้ยมและเขาค่อนข้างอ่อนไหวกับเรื่องนี้
-ด้วยหน้าตาที่ไม่เป็นมิตร หลายครั้งที่พยายามเข้าไปช่วยแต่อีกฝ่ายกลับวิ่งหนีไป
-ไม่มีใครเชื่อว่าเขาเป็นเด็กเรียนและฉลาด เพราะทุกคนเชื่อว่าเขาเป็นอันธพาล

รูป :

Nagito Komaeda (ถ้ารูปไม่ขึ้นเดี๋ยวกลับไปแปะใหม่)

ชื่อ : อิโตะ ทาคุมิ
ชั้นปี : 2
สังกัด : เอกชนฟุโซ
ชมรม : วิจัยเกม (ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ แต่กิจกรรมจริงๆก็ไม่พ้นไปจากการเล่นเกมหรอก)

สไตล์การต่อสู้ : สายบุ๋นล้วนๆเลย ใช้ความสามารถทั้งหมดของสมองในการต่อสู้ที่ได้มาจากการเล่นเกม แต่ถ้าถึงตอนจำเป็นจริงๆก็จะใช้เครื่องเกมหรือแผ่นเกมที่เขามีอยู่เป็นอาวุธฟาดทันที (แต่จะใช้แค่ของใหม่เฃที่หาซื้อได้อยู่เท่านั้น เพราะเขาจะซื้อใหม่หลังจากใช้มันเป็นอาวุธเสร็จแล้ว)

ประวัติ+คาแรกเตอร์ : เป็นเด็กนักเรียนที่ชื่นชอบในการเล่นเกมมาตั้งแต่เด็ก ประวัติของเขาก็ไม่ค่อยมีอะไรมาก นอกจากฐานะครอบครัวของเขาค่อนไปทางดีถึงดีมาก ทำให้เขาสามารถเก็บสะสมเกมคอนโซลตั้งแต่รุ่นโคตรพ่อโคตรแม่เก่าอย่างฟามิค่อม จนรุ่นเพลย์สเตชั่นโฟร์ในปัจจุบัน เรียกได้ว่าเป็นฮารด์คอร์เกมเมอร์อย่างแท้จริง เมื่อได้เข้ามามนโรงเรียนเอกชนฟุโซก็พยายามหลีกเลี่ยงเรื่องต่อสู้ทุกอย่าง แล้วตัดสินใจก่อตั้งชมรมวิจัยเกมขึ้นมาเพื่อหาข้ออ้างที่เขาจะได้เล่นเกมในสถานศึกษา จนกระทั่งวันหนึ่งเขาก็โดนลากไปพัวพันจนได้กับการต่อสู้ของ4 โรงเรียน

เขาเป็นคนที่ฉลาด เก่ง มีไหวพริบ เป็นผลมาจากการที่เขาเล่นเกมมาเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน ทำให้เขาได้รับทักษะต่างๆมาไม่ว่าจะเป็นภาษา , การตัดสินใจ , มุมมอง , ไหวพริบ , การวางแผน , การวิเคราะห์ และอื่นๆอีกมากมาย ที่เขาจะสามารถรับได้ เพราะเกมทำให้เขามีวันนี้ เพราะฉะนั้นแล้วไม่ว่าใครก็ตามที่มากล่าวว่าร้าย"เกม"ว่าไม่มีประโยชน์หรือมีแต่โทษ เขาจะไม่รอช้าแล้วพุ่งเข้าใส่อย่างทันทีโดยไม่สนว่าคนๆนั้นจะเป็นเพื่อน รุ่นพี่ หรือครูอาจารย์ (โดยเฉพาะคนจากสารขัณฑ์แลนด์ ท่ดๆ) จริงๆแล้วเคยเป็นใจร้อน แต่หลังจากได้เกมมาช่วยพัฒนาตัวของเขาแล้วทำให้เขากลายเป็นเกมเมอร์ที่ใจเย็นลงมากๆ แต่ยกเว้นเรื่องการด่าว่าร้ายเกม จะทำให้เขากลับมาเป็นตัวตนในอดีตของเขาอีกครั้ง ด้านความรักก็ไม่เคยชอบใครมาก่อน และลึกๆในใจเขาก็กำลังรอคนๆนั้นอยู่ คนที่ทำให้เขาสามารถกดปุ่ม Continue จนกระทั่งวัน Game Over ไปด้วยกันได้

เพิ่มเติม : -เนื่องจากติดเกมจึงชอบหลุดใช้ภาษาจากในเกมมาด้วยเช่น เซฟ รีสตาร์ท เกมโอเวอร์ บลาๆๆ
-บอกเลยว่าไม่ใช่คนร่างกายแข็งแรงเพราะวันๆเอาแต่เล่นเกม เผลอๆบางทีแค่ขี้นบันไดยังเหนื่อยเลย
-ทั้งสมาชิกชมรมมีแค่เขาคนเดียว เลยกำลังอยู่ในช่วงพิจารณาจากคุณครูและสภานักเรียน ตอนนี้จึงเปิดรับสมาชิกชมรมอยู่
-ไม่ใช่คนอวดรวย แต่แค่ชอบเกม บางทีเลยดูเหมือนการอวดเกม เป็นการอวดรวยไปด้วย

แปะไว้ก่อน

ใบสมัคร



รูป : Kise Ryouta
ชื่อ : Kobayashi Daiki
ชั้นปี : 2
สังกัด : เอกชนเซนได
ชมรม : บาสเกตบอล
สไตล์การต่อสู้ : เน้นการเคลื่อนไหวร่างกายที่รวดเร็ว ด้วยความที่เขาเป็นนักบาสมาด้วยนั้น นั่นทำให้เขาสามารถเร่งสปีดความเร็วของตนเองได้อย่างง่ายดาย จากหยุดนิ่ง-ความเร็วสูงสุดได้อย่างไม่มีปัญหาอะไร และด้วยความสามารถนี้ทำให้ท่าไม้ตายหลักที่สำคัญที่เขาชอบใช้คือ Ankle Breaker หรือถ้าพูดในวงการบาสเกตบอลก็คือการเคลื่อนไหวเพื่อหลอกล่อคู่ต่อสู้อาจจะด้วยทั้งทางสายตาหรือการเคลื่อนที่เพื่อทำให้คู่ต่อสู้เสียหลักล้มลงนั่นเอง ซึ่งถ้าหนักมากๆอาจถึงขั้นเอ็นเข่าฉีก ข้อเท้าพลิกเลยทีเดียว และนั่นตามหมายถึงเขาสามารถชิงการจู่โจมครั้งแรงมาจากคู่ต่อสู้ได้อย่างเด็ดขาด!!! ถึงแม้จะมีความเร็วที่ได้เปรียบ แต่กลับกันหากยืดเยื้อเวลาในการต่อสู้เขาก็จะยิ่งได้เปรียบเข้าไปอีก เนื่องจากด้วยความที่เป็นนักกีฬาด้วยนั้นเอง

ประวัติ : ชายหนุ่มผู้ซึ่งไม่ทราบที่มาแน่ชัด!! เขามาเรียนที่เซนไดด้วยการย้ายโรงเรียนมา ทำให้เขาไม่ค่อยมีเพื่อนหรือพวกพ้องมากนัก เหตุผลที่เซนไดรับเขาเข้ามาเพียงเพราะเขาคืออดีตนักกีฬาเยาวชนทีมชาติบาสเกตบอลนั่นเอง ซึ่งก็คงจะหวังให้เขาแข่งกีฬาให้!! แต่นั่นผิดถนัด เพราะเขาในตอนนี้สนใจแค่เรื่องต่อสู้เท่านั้น ด้วยเหตุผลที่ว่า สิ่งที่สามารถควบคุมได้แล้ว ไม่ว่ายังไงมันก็จะอยู่ในกำมือของเขา วันยังค่ำ และในตอนนี้เขาสนใจที่จะถล่ม รร. อื่นเป็นพิเศษ!! แต่ก่อนอื่นเขาคงต้องหาพรรคพวกก่อน ด้วยความที่มีนิสัยบ้าๆบอๆ เฮฮาและเป็นกันเองนั้น ทำให้มีคนรู้จักเขามากมาย ถึงแม้จะพึ่งย้ายมาก็ตาม แต่นั่นสำหรับเขาแล้วก็มีค่าแค่คนรู้จักเท่านั้น เพื่อนคือสิ่งที่เขาจะมอบให้กับคนที่ยินดีช่วยเหลือเขาเท่านั้น แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะได้รับการปฏิบัติที่ดีตอบกลับ ตราบเท่าที่ยังมีประโยชน์อยู่ เขาก็ยินดีสวมหน้ากากตีสองหน้าด้วย!! เป็นคนที่เลวบริสุทธิ์อย่างแท้จริง พร้อมที่จะเหยียบย่ำทุกคน รวมไปถึงพรรคพวกของตนที่หมดประโยชน์ด้วย เรื่องตบเด็กเตะหมาท้าหญิงต่อยเป็นเรื่องที่ธรรมดามากสำหรับเขา แม้จะมีใบหน้าที่หล่อเหลาแค่ไหนก็ตาม แต่นิสัยนั้นตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง สำหรับเขาแล้วการเป็นที่หนึ่งคือสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุด นั่นทำให้เขาสามารถทำได้ทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มันมา
เพิ่มเติม :
-เป็นคนที่ตีสีหน้าและแววตาสร้างเรื่องราวได้มากมาย เรียกได้ว่าสามารถสวมหน้ากากเป็นคนดีทั้งๆที่มือเปื้อนเลือดได้อย่างหน้าตาเฉยเลยทีเดียว

-เวลาว่างของเขามักถูกใช้ไปกับการนั่ง(นอน)อยู่ในหอสมุด ด้วยเหตุผลเพียงเพื่อต้องการสอนแนมและหาข้อมูล ข่าวสาร เกี่ยวกีบวิ่งที่เขาต้องการรู้ รวมไปถึงหาเบี้ยมาให้ใช้งานเล่นด้วยการตีซี้นั่นเอง

-ถึงจะดูเหมือนพวกที่มีแต่พละกำลังอย่างเดียวแต่เขาก็ฉลาดพแที่จะเอาตัวรอดในสถานการณ์ที่ฉุกละหุก

-มีคำพูดติดปากที่ว่า คุณมีทางเลือกเพียงสองอย่างในการตอบคำถามนี้ นั่นคือ "ใช่" หรือ "ตกลง" เท่านั้น (ใช้ในการไล่ต้อนผู้อื่นก่อนจะบังคับให้ทำอะไรบางอย่าง)

รูป : Sugura Kanbaru



ชื่อ : โทโฮ "ลอยด์" ริสึ
ชั้นปี : 2
สังกัด : เอกชนฮิริว
ชมรม : เทควอนโด (แต่เธอแวบไปชมรมอื่นๆอยู่บ่อยครั้ง)
สไตล์การต่อสู้ : เทควอนโด + มวยสากล บ่อยครั้งที่จะใช้แบบประยุกต์สับไปสับมาเพื่อความได้เปรียบ

ประวัติ+คาแรกเตอร์ : สาวน้อยผู้เป็นที่รักของหลายๆชมรม (และบ่อยครั้งที่ไปกวนส้นเขา) เธอมีทักษะการต่อสู่ตั้งแต่เด็กๆ ทางด้านครอบครัวเห็นว่าเป็นประโยชน์สำหรับตัวของเธอเอง จึงส่งไปเรียนทั้งเทควอนโดและมวยสากล ทำให้เธอมีทักษะที่สูงขึ้นและออกสถานที่ไปแข่งขันอยู่บ่อยครั้ง คว้ารางวัลมาได้อยู่บ่อยครั้ง เมื่อเธอมาอยู่ที่เอกชนฮิริว เธอใช้เวลาส่วนมากในการแวะไปชมรมที่ไม่ใช่ชมรมของเธอเอง และบ่อยครั้งที่โดนเฉดหัวออกมาจากชมรมยูโดอยู่บ่อยครั้ง (ไม่รู้เพราะอะไร !?) เรื่องดีงามของเธอในรั้วของฮิริวก็มีอยู่เหมือนกัน คือแชมป์การแข่งขันเทควอนโดระดับประเทศ รุ่นม.ปลาย ดังนั้นไม่แปลกที่เธอจะเป็นที่หวาดกลัวของพวกผู้ชาย เป้าหมายของเธอ (นอกจากการต่อสู้) คือการสนิทกับนักเรียนหญิงทุกคน ทุกปีในรั้วของฮิริวนี้ ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอสำเร็จหรือยัง ด้านความรักของเธอก็คงเป็นเช่นกัน (!?)

ลุคของริสึคือสาวห้าว เป็นคนร่าเริง มีไหวพริบดี หูตาไวเป็นพิเศษ (โดยเฉพาะเรื่องสอดหรือเผือกชาวบ้าน) ขี้เล่น  เธอเกลียดคนดูถูกฝีมือของผู้หญิง แล้วจะปรี่เข้าไปซัดทันทีโดยไม่ลังเล เธอเป็นคนให้คำปรึกษาเก่งแต่ติดเล่นหรือออกทะเลไปนู่นนี่บ่อย ชอบตะโกนเสียงดัง นี่เธอยังเป็นผู้หญิงอยู่ใช่ไหม !!?? แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็เอาจริงเอาจังกับความรัก ที่ผู้ชายกลัวเธอเพราะความเก่งของเธอ แต่เธอไม่ได้กีดกั้นเลยแม้แต่น้อย

เพิ่มเติม :
- ริสึมีอคติกับพริกหยวกสีแดง เพราะเธอคิดว่ามันคือมะเขือเทศ ของชอบของเธอ
- ริสึรู้จักทุกคนในทุกชมรม แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็มีคนที่ชอบต่อล้อต่อเถียงอยู่ด้วย (ตามประวัติน่าจะชมรมยูโด)
- บ่อยครั้งที่ชอบใส่เสื้อกล้ามแทนยูนิฟอร์มส่วนบน (ตามรูป)
- เมื่อริสึสิงในชมรมเทควอนโด เธอจะนั่งเปื่อยทันที
- เมื่อเธออยู่ไกล้ผู้หญิง มือเธอมักจะอยู่ไมสุข (คิดเอาเอง)
- "ลอยด์" คืออีกชื่อของเธอ ต่างโรงเรียนจะรู้จักชื่อนี้เป็นอย่างดี

รูป :

ชื่อ : Shimizu Kinji (ชิมิสุ คินจิ)

ชั้นปี : 2

สังกัด : เอกชนเซนได

ชมรม : ชมรมลัทธิซาตาน

สไตล์การต่อสู้ : ไม่ชอบใช้มือเปล่า ใช้ของมีคมล้วนๆ ไม่ว่าจะมีดหรือดาบใช้ได้หมด สไตล์การใช้ของมีคมจะเน้นตวัดกวัดแกว่งอาวุธไปมาพร้อมเสียงหัวเราะที่แลดูมีความสุขทุกครั้งเมื่อมันสร้างบาดแผลให้ศัตรู เพราะเชื่อว่าเลือดทุกหยดนั้นเป็นของถวายให้กับซาตาน

ประวัติ : เด็กหนุ่มที่มนุษย์สัมพันธ์โคตรแย่ และเป็นเด็กมีปัญหามาตั้งแต่อายุยังน้อยๆ ถูกเลี้ยงมาอย่างปล่อยปะละเลย ไร้ซึ่งความใส่ใจ ที่คินจิได้มาอยู่โรงเรียนเอกชนเซนไดไม่ใช่เพราะเขาต้องการ แต่หากเป็นครูจากโรงเรียนฝั่งอื่นที่ลงความเห็นพ้องกันว่าควรส่งเด็กมีปัญหาอย่างเขาไปไว้ที่เอกชนเซนได คินจิใช้เวลาส่วนใหญ่กับการหมกมุ่นเรื่องซาตาน ไม่ว่าจะเป็นวิธีสื่อสารหรือการบูชาซาตานก็ตาม เรื่องต่อยตีกับคนอื่นถ้าไม่ใช่ปัญหาของเขาจริงๆก็มีแค่สกิลปากเท่านั้นเอง

คาแรกเตอร์ : มนุษย์สัมพันธ์โคตรแย่ การใช้คำพูดอยู่ในระดับต่ำ อารมณ์รุนแรงและฉุนเฉียวค่อนข้างง่าย มีความคิดประมาณว่า อะไรที่อยากได้ ต้องได้ เชื่อในลัทธิซาตาน มีมุมมองเรื่องศาสนาในทางที่ดาร์คมากๆ คิดว่าการทำดีคือความตอแหลเสแสร้ง โลกแคบ มักใช้คำพูดเสียดสีเสียดแทงผู้อื่น สกิลปากนี่ถือว่าสุดตีนแล้ว แต่ฝีมือการต่อสู้ก็ไม่ได้แย่แถมยังอันตรายเดาทางยากอีกด้วย

เพิ่มเติม :
- เป็นคนที่เมื่อมีความสุขหรือฟินกับอะไรแล้วอบทำสีหน้าเหี้ยมโหดอย่างมาก
- ชอบกลิ่นคาวเลือด เมื่อสูดดมแล้วอะดรีนาลีนหลั่งไม่หยุด
- ชอบฟังเพลงแนว Heavy Metal เอามากๆ
- ทุกครั้งที่คินจิหัวเราะ มันเป็นเสียงที่สะใจเอามากๆแต่สำหรับคนอื่นมันเป็นเสียงที่ทุเรศที่สุด

รูป : Bellamy



ชื่อ : Craig Boswell
ชั้นปี : 1
สังกัด : นานาชาติลิตโตริโอ
ชมรม : อเมริกันฟุตบอล

สไตล์การต่อสู้ : หมัดมวยปกติ จะไม่ใช้อาวุธเป็นการต่อสู้เด็ดขาด เพราะเขาคิดว่าอาวุธที่ร้ายแรงที่สุดของเขาก็คือร่างกายของเขาเอง

ประวัติ : Boswell เขาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาจากอเมริกา สมัยที่เขาอยู่อเมริกานั้นเรียกได้ว่าเป็นอันธพาลเลยก็ว่าได้ มีเรื่องกับชาวผิวสีได้ทุกวัน ทะเลาะวิวาทเป็นชีวิตประจำวัน แต่ว่าการทะเลาะวิวาททุกครั้งของเขาจะเกิดจากโดนชาวผิวสีหาเรื่องก่อนทั้งนั้น จนแม่ของเขากลัวว่า Boswell จะเรียนไม่จบ เลยส่งไปอยู่กับพ่อที่ญี่ปุ่น พ่อของเขาเปิดอู่ซ่อมรถอยู่ที่นั่นและรับเลี้ยง Boswell ต่อจากแม่ซึ่งแยกกันอยู่ พ่อของเขาส่ง Boswell ไปเรียนที่นานาชาติลิตโตริโอในปัจจุบัน และด้วยร่างกายที่ใหญ่โต แข็งแรงดูน่าเกรงขาม พ่อเลยแนะนำให้เขาไปเข้าชมรมอเมริกันฟุตบอล

คาแรกเตอร์ : เป็นชายที่นิสัยขี้ร้อนมากๆ ใครพูดจาอะไรไม่เข้าหูก็จะซัดทันทีโดยไม่คิดหน้าคิดหลังเลย เป็นคนที่ดีมาดีกลับ ร้ายมาซัดเลย เขาเป็นคนที่จะไม่หาเรื่องใครก่อนเพราะพ่อเขาสอนว่าอย่าไปหาเรื่องใครก่อน แต่ถ้าเขาหาเรื่องเราหรือจะทำร้ายเรา เราก็ต้องสู้ให้ถึงที่สุด แม้จะสู้ไม่ได้ก็ตามขอแค่ให้ได้สู้ก็พอแล้ว เขาตั้งใจว่าเรียนจากที่นี่จะกลับไปเป็นนักอเมริกันฟุตบอลที่อเมริกา

เพิ่มเติม :
- ถึงจะเป็นเด็กนักเรียนที่ไม่เกรงกลัวใครหน้าไหนทั้งนั้น แต่เขากลับกลัวหนูมากที่สุด ถ้าหากเขาเจอหนูเมื่อไหร่กรี๊ดเป็นตุ๊ดเลยก็ว่าได้
- เป็นคนที่เชื่อฟังคำสั่งสอนของพ่อมากที่สุด (ในนิยายจะให้มีบทสนทนาตัวเขากับพ่อก็ได้แล้วแต่ผู้เขียน) ถ้าหากเป็นนักอเมริกันฟุตบอลไม่ได้ก็จะสานต่ออู่ซ่อมรถของพ่อเขานี่แหละ
- เขาเป็นคนที่หัวเราะได้เป็นเอกลักษณ์มาก เวลาเขาหัวเราะเสียงของเขาจะดัง "ชิชิชิ"
- ยามว่างเขามักจะใช้เวลาอยู่ที่ฟิตเนส ไม่ก็ช่วงพ่อเขาซ่อมรถ แต่ถ้าเวลาเขานอนจะเป็นคนนอนนานกว่า 12 ชั่วโมงเลยทีเดียว