Bloody Wrestling Online
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Bloody Wrestling Online

The Number One Cyber Wrestling Online
 
บ้านPortalLatest imagesสมัครสมาชิก(Register)เข้าสู่ระบบ(Log in)

 

 Rumble School : Friend EP 2

Go down 
ผู้ตั้งข้อความ
DanielsoN
Xiao Mei's Husband
Xiao Mei's Husband
DanielsoN


จำนวนข้อความ : 2272
Join date : 19/09/2010
Age : 29

Rumble School : Friend EP 2 Empty
ตั้งหัวข้อเรื่อง: Rumble School : Friend EP 2   Rumble School : Friend EP 2 EmptySun Nov 29, 2015 2:51 pm

ชินซึเกะยืนอยู่หน้าสถานีรถไฟ เขามองผู้คนเดินไปเดินมา ก่อนที่เขาจะหันไปยังกระจกของร้านค้าที่อยู่ใกล้ๆเขา มันทำให้ชินซึเกะเห็นเงาสะท้อนของตัวเอง เขาสวมชุดที่ดูดีที่สุดเท่าที่เขาหาได้ เขาหยิบมือถือของเขาขึ้นมาดู ก่อนที่เขาจะใช้นิ้วของเขากดเข้าไปยังหน้าจดหมาย เมื่อนิ้วของเขาสัมผัสกับรูปจดหมายนั้น ก็ทำให้ปรากฏเป็นข้อความที่ถูกส่งมาโดย “คิมูระ เคียว” เธอเป็นรุ่นพี่และเพื่อนของเขาในชมรมมวยปล้ำ มันก็นานแล้วที่เขาจะเจอใครซักคนที่คุยกับเขาเรื่องมวยปล้ำได้ถูกคอขนาดนี้ เขากดเข้าไปในจดหมายอีกครั้ง เพื่ออ่านจดหมายอีกครั้ง

“โทโมโนริคุง
วันอาทิตย์นี้มาเจอชั้นที่หน้าสถานีอูเอโนะช่วงเวลาสิบเอ็ดโมงหน่อยซิ ชั้นจะพานายไปดูอะไรเจ๋งๆเอง มาให้ได้นะ
เคียว”

จะบอกว่านี่เป็นเดทรึเปล่า? เขาเองก็ไม่รู้ แต่อย่างนึงที่เขารู้คือ เขาไม่อยากจะปฏิเสธรุ่นพี่ของเขา ชายผมแดงก้มมองลงไปที่ข้อมือของเขา ซึ่งสิ่งที่อยู่บนข้อมือนั้นคือนาฬิกา มันเป็นนาฬิกาดิจิตอล ซึ่งเมื่อเขาก้มลงไปนั้น เขาก็รู้ว่าเวลาในตอนนี้อยู่ที่สิบเอ็ดนาฬิกาพอดี

“โทโมโนริคุง” เสียงผู้หญิงคนนึงอันแสนจะคุ้นหูดังขึ้น

ชายที่ถูกเรียนหันไปก่อนที่เขาจะเห็นหญิงที่เขียนจดหมายมาหาเขา สิ่งแรกที่เตะตาของเขาก็คือการแต่งตัวของเธอ จะบอกว่ายังไงดี...เธอสวมเสื้อยืดสีขาวที่มีตัวอักษรเขียนว่า “ฮิโนโตะ โดโจ” พร้อมกับกางเกงขาสั้นสีน้ำตาลอ่อนและรองเท้าผ้าใบ เรียกว่าเป็นการแต่งตัวที่...ลำลองมาก

“รอนานไหม?” เธอเอ่ยปากถาม
“เอ่อ ไม่นานเท่าไหร่ครับ” ชายผมสีแดงตอบกลับ

“จะบอกว่าผมเสียมารยาทไหม...ถ้าผมถามว่าทำไมรุ่นพี่แต่งตัวแบบนี้”
“อ่อนี่น่ะนะ?” หญิงผมดำถามพลางก้มมองเสื้อของตัวเอง
“ตามชั้นมาซิ” เคียวไม่ได้ตอบคำถามของโทโมโนริ

หญิงผมสีดำหันหลังก่อนจะเดินนำหน้ารุ่นน้องตัวเอง ทั้งสองเดินคุยกันไปตลอดทาง ส่วนใหญ่ก็เรื่องชมรม ไม่ก็มวยปล้ำนั่นแหละ ไม่นานนักทั้งสองก็เดินมาถึงที่หมายของเคียว มันเป็นบ้านสองชั้น มันเป็นบ้านที่ค่อนข้างกว้าง เธอเดินนำหน้าไปก่อนจะเลื่อนประตูบ้านไปทางซ้าย เมื่อเข้ามานั้นสิ่งแรกที่เห็นคือตู้รองเท้าที่มีรองเท้ามากมายวางอยู่อย่างเป็นระเบียบ ทั้งสองถอดรองเท้าของตัวเองออกก่อนจะวางไว้ในตู้ไม้ โทโมโนริเงยหน้าขึ้นก่อนจะเห็นเวทีมวยปล้ำมากมายตั้งอยู่ พร้อมกับป้ายขนาดใหญ่ที่เขียนว่า “ฮิโนโตะ โดโจ”

“ยินดีต้อนรับสู่บ้านชั้นเอง” เคียวพูดด้วยรอยยิ้ม
“เอ๊ะ...เอ๋!!” แขกผู้มาเยือนทำหน้าตกใจ

จริงๆใช่ว่าเซียนมวยปล้ำคนนี้จะไม่รู้จัก “ฮิโนโตะ โดโจ” เพราะฮิโนโตะ โดโจถือว่าเป็นค่ายเล็กๆที่ปั้นดาวรุ่งดังๆมาแล้วหลายคน และไม่ใช่ดาวรุ่งเท่านั้น นักมวยปล้ำมากฝีมือบางคนก็ยังปล้ำอยู่ในที่นี่ด้วย แม้ว่ามันจะไม่ใช่ค่ายที่ไม่เป็นที่รู้จักมากนัก แต่ด้วยคุณภาพของค่ายนี้ก็ถือว่าเป็นค่ายที่ชินซึเกะชอบ

“เอะอะโวยวายอะไรกัน?” เสียงของชายคนนึงดังขึ้นมา

ทั้งสองหันไปตามเสียงก่อนจะเห็นชายร่างบึกบึนคนนึงเดินเข้ามา เขาสวมเสื้อ “ฮิโนโตะ โดโจ” เหมือนกัน เขาเป็นผู้ชายผมสั้น ผมของเขาเป็นสีดำ ผิวของเขานั้นออกแนวแทนนิดๆ

“คุณเทรุโอะ!!” ชายผมแดงพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

ชายผิวแทนคนนี้หันไปมองหญิงผมดำที่ยืนอยู่ใกล้ๆกับชินสึเกะ ก่อนจะพูดกับเธอ

“คนนี้ใช่ไหมที่ลูกบอกว่า...รู้เรื่องมวยปล้ำเยอะๆน่ะ” ชายที่ถูกเรียกว่าเทรุโอะหันไปหาลูกสาวของตัวเอง
“ค่ะ...คนนี้แหละค่ะ ที่หนูเล่าให้ฟัง” เคียวตอบกลับ
“โฮ่...ยินดีที่รู้จักนะ ชั้นคิมูระ เทรุโอะ เป็นพ่อของเคียว” ผู้เป็นพ่อยื่นมือมาทางชินสุเกะที่ยืนอยู่
“ครับ ยินดีที่รู้จักครับ ผมโทโมโนริ ชินสึเกะครับ” ชายผมสีแดงคว้ามือของเขาก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

เขาปล่อยมือของเขาออกจากผู้เป็นพ่อของรุ่นพี่เขา ก่อนจะหันมายังหญิงผมดำที่พาเขามาที่นี่

“แล้วรุ่นพี่ พาผมมาทำอะไรที่นี่หรอครับ?”
“วันนี้พวกเราจะออกไปปล้ำน่ะ ชั้นก็เลยชวนนายมาด้วย แถมวันนี้ชั้นขึ้นปล้ำครั้งแรกด้วยนะ” เคียวพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
“เห...สุดยอดไปเลย” ชินสึเกะได้ยินน้ำเสียงอันตื่นเต้นของรุ่นพี่ตนเองแล้วก็ทำให้ตัวเองอดตื่นเต้นด้วยไม่ได้

ในขณะที่ชายผมแดงกำลังตื่นเต้นอยู่นั้น เขาก็ได้ยินเสียงของประตูที่เปิดขึ้นอีกครั้ง เขาหันไปก่อนจะเห็นหญิงผมสีดำที่ผมยาวสลวย เธอสวมเสื้อยืดสีฟ้าและกางเกงขาสั้นสีน้ำตาล ดวงตาของเธอนั้นเป็นสีเขียว ในมือของเธอมีสายจูงสุนัขอยู่ด้วย มันเป็นสุนัขขนสีทอง ขนาดตัวนั้นค่อนข้างใหญ่พอสมควร สุนัขตัวนี้มองมายังชายผมแดง แต่มันก็ไม่ได้ขู่หรือส่งเสียงคำรามอะไร ดูเหมือนมันกำลังสงสัยว่าชายคนนี้เป็นใคร

“กลับมาแล้วค่ะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงเอื่อยเฉื่อย
“อ้าว กลับมาแล้วหรอ ยาซึโกะ...วันนี้พี่จะขึ้นปล้ำด้วยแหละ ไปดูด้วยกันไหม?” เคียวพูดกับหญิงผมสลวยคนนี้
“ไม่ล่ะ หนูไม่ว่าง” เธอปล่อยมือออกจากสายจูงก่อนจะเดินผ่านหน้าของเคียวไป

“นั่นใครหรอครับ?” ชายผมแดงเอ่ยปากถาม
“อ่อ นั่นยาซึโกะน่ะ เป็นน้องสาวของชั้นเอง เธออยู่โรงเรียนเดียวกันกับพวกเราด้วยแหละ” ผู้เป็นพี่ตอบ

=====

ชินสึเกะนั่งรถตู้สีขาวไปพร้อมๆกับครอบครัวคิมูระ มันใช้เวลาประมาณสามสิบนาทีได้ก่อนจะมาถึงยัง สนามที่ใช้นั้นเป็นโรงยิมเล็กๆ ชายผมแดงนั่งดูเหล่าทีมงานและเหล่านักมวยปล้ำของฮิโนโตะโดโจนั่งจัดสนามและจัดเก้าอี้กันอยู่ ถ้าหากให้เขานับจำนวนเก้าอี้แล้ว น่าจะมีประมาณ 100 คนได้ ถึงแม้ชินสึเกะจะรู้ว่าการเตรียมการก่อนจะจัดโชว์ในแต่ละครั้งเป็นยังไง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นกระบวนการที่ใกล้ขนาดนี้ เมื่อทุกอย่างเสร็จสมบูรณ์แล้ว ผู้เป็นเจ้าของค่ายก็ยืนอยู่บนกลางเวที รอบๆเวทีนั้นเต็มไปด้วยนักมวยปล้ำมากมายหลายหน้าและหลายสัญชาติ มีทั้งชายและหญิง ต้องบอกว่าเกือบทั้งหมดนั้นเป็นนักมวยปล้ำที่ชินสึเกะรู้จักทั้งนั้น มีเพียงไม่กี่คนที่เขาไม่รู้จัก อาจจะเพราะเป็นนักมวยปล้ำหน้าใหม่ หรือเขาแค่ไม่รู้จักก็เป็นได้

“ชั้นคงไม่ต้องบอกอะไรมากนะ...ชั้นเชื่อว่าทุกคนคงรู้อยู่แล้วว่า พวกเราต้องทำอะไรบ้างในวันนี้”
“ชั้นยังคงอยากเห็นความมุ่นมั่น ความทุ่มเทเหมือนทุกๆครั้ง เพื่อแฟนๆที่จ่ายเงินเข้ามาดูพวกเรา”
“อีกไม่นานโชว์ก็จะเริ่มแล้ว ชั้นขอให้ทุกคนโชคดีและสนุกไปกับค่ำคืนนี้”

พูดจบเสียงปรบมือก็ดังกึกก้อง ก่อนที่เหล่านักมวยปล้ำทั้งหลายจะเริ่มแยกย้ายกัน ส่วนทางชินสึเกะนั้นอยู่แถวหน้าสุด ซึ่งที่เป็นที่ๆทางฮิโนโตะ โดโจ จัดไว้ให้แล้ว ผู้คนจากภายนอกเริ่มทยอยเข้ามา ไม่นานนักที่นั่งทั้งร้อยที่ก็เต็ม ไม่นานนักโฆษกของสมาคมนี้ก็ออกมากล่าวทักทาย เหล่าแฟนๆที่เข้ามาดูต่างส่งเสียงคำรามด้วยความตื่นเต้นเช่นเดียวกันกับตัวชินสึเกะ สำหรับชายผมแดงคนนี้ เขาก็เคยดูมวยปล้ำสดๆตั้งหลายครั้งแหละ ไม่ว่าจะเป็นในโตเกียวโดมหรือการมาทัวร์ของค่ายมวยปล้ำต่างประเทศก็ตาม แต่สำหรับฮิโนโตะ โดโจ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ดูติดสนาม ไม่นานนักโชว์ก็เริ่มขึ้น เหล่านักมวยปล้ำของค่ายนี้เริ่มออกมาปล้ำกันตามลำดับที่ถูกจัดไว้

เวลาผ่านไปถึงประมาณคู่ที่สี่ได้ แม้ว่าจะผ่านไปชั่วโมงนิดๆแล้ว แต่พลังงานของเหล่าผู้ชมที่อยู่ในโรงยิมนี้ยังคงพลุกพล่านอยู่ เพลงเปิดตัวของนักมวยปล้ำคนต่อไปดังขึ้นมา มันทำให้ทุกสายตาจับจ้องไปที่ทางเปิดตัว ก่อนที่ทุกคนจะเห็นหญิงผมดำสั้นเพียงประบ่าเดินออกมา เธอสวมชุดมวยปล้ำสีดำ ชุดที่เธอสวมนั้นทำให้เห็นหน้าท้องของเธอ สีของชุดที่เธอสวมนั้นเป็นเหมือนกับกางเกงขาสั้นที่เธอใส่ หากทว่าบูทนั้นไม่ใช่สีดำแต่เป็นสีขาว เธอขึ้นเวที ก่อนจะปีนขึ้นมุมพร้อมกับเหวี่ยงแขนขึ้นฟ้า เสียงประกาศของผู้บรรยายนั้นขานชื่อของเธอ หญิงคนนี้มองมายังชินสึเกะที่นั่งอยู่ติดขอบเวที เธอส่งยิ้มให้ก่อนจะกระโดดลงมาและเตรียมพร้อมสำหรับแมทช์แรกของเธอ

เพลงเปิดตัวของเคียวถูกปิดลงก่อนจะมีเพลงเปิดตัวอีกเพลงดังขึ้นมา นักมวยปล้ำหญิงอีกคนเดินออกมา ชื่อของเธอนั้นคือ “ไวท์ ดราก้อน” ด้วยชุดสีขาวและสไตล์การปล้ำที่เหินหาวของเธอจึงทำให้เธอได้รับสมญานามนี้ ชินสึเกะรู้จักชื่อของเธอดี เขาเคยเห็นแมทช์การปล้ำของเธอมาไม่น้อยเหมือนกัน ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ใช่นักมวยปล้ำระดับท็อปๆ แต่ก็ถือว่าเป็นนักมวยปล้ำระดับกลาง มีแพ้และมีชนะพลัดๆกันไป มังกรสีขาวตัวนี้ขึ้นเวทีก่อนจะมองหน้าของลูกสาวของเจ้าของค่าย เพลงของเธอนั้นดับลงเช่นเดียวกัน กรรมการสั่งให้สั่นระฆังเริ่มแมทช์

แมทช์นั้นเริ่มแบบตามตำรา เริ่มด้วยการโชว์เบสิคของทั้งสอง เคียวทำได้ดีเลยทีเดียว เคียวเริ่มเป็นฝ่ายเดินหน้าบุกก่อนจะจับคู่ต่อสู้ของเธอโยนลงข้างล่างเวที ไวท์ ดราก้อนตกเวทีลงไป หญิงผมดำเริ่มเด้งเชือกก่อนจะจัดการพุ่งมา Suicide Dive หนึ่งในท่าที่อันตรายที่สุดในวงการมวยปล้ำ เธอพุ่งมาเสียบร่างของคู่ต่อสู้ของเธอ หญิงผมขาวนั้นลงไปนอนกับพื้น ส่วนทางเพื่อนของชินสึเกะนั้นลุกขึ้นมาท่ามกลางเสียงเชียร์ของแฟนๆ เช่นเดียวกันกับชินสึเกะที่ตะโกนเฮไปพร้อมๆกับเสียงของคนอื่นๆในโรงยิมแห่งนี้ แมทช์นั้นยังดำเนินต่อไป โดยผลัดกันเป็นฝ่ายได้เปรียบ

เคียวปีนขึ้นเชือกเส้นที่สามก่อนจะมองคู่ต่อสู้ของเธอ หญิงผมดำกระโดดจะใช้ร่างของเธอทับเข้าร่างของไวท์ ดราก้อน แต่หากทว่าสิ่งที่เธอเจอนั้นกลับกลายเป็นเข่าเสียแทน แรงกระแทกนั้นทำให้เคียวเด้งขึ้นมายืนกุมหน้าท้องของตัวเอง ซึ่งเปิดช่องให้ไวท์ดราก้อนจับเธอใส่ DDT ปักหัวของเคียวลงไปกับพื้น ไวท์ดราก้อนพลิกร่างของเธอก่อนจะกด กรรมการที่ทำหน้าที่ทิ้งตัวลงไปก่อนจะเริ่มนับ 1!! 2!! แต่เคียวยกไหล่ขึ้นมาได้ทัน หลังจากจังหวะนั้นแมทช์เริ่มเปลี่ยนทิศทางไป จากที่แมทช์นี้สูสี กลายเป็นไวท์ ดราก้อนที่เริ่มครอบครองความได้เปรียบครั้งนี้ ไวท์ดราก้อนเริ่มเล่นงานสารพัด

“รุ่นพี่...” ชินสึเกะเริ่มพูดด้วยความเป็น

เธอคลานมายังเชือกก่อนจะจับเชือกไว้และมองหน้าของชินสึเกะที่จ้องเธออยู่เหมือนกัน สีหน้าของเธอนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความเหนื่อยล้า กรรมการเริ่มถามอะไรบางอย่าง เธอพยักหน้าตอบกลับ ชินสึเกะพอรู้ว่ากรรมการถามว่าอะไร “ไหวรึเปล่า?” นั่นคือสิ่งที่กรรมการถาม ดูเหมือนแรงกระแทกจาก DDT จะส่งผลไม่น้อย ชินสึเกะจับราวที่กั้นคนดูก่อนจะลุกขึ้นมาพร้อมกับตะโกนขึ้น

“รุ่นพี่คิมูระ พยายามเข้านะครับ!!”

เสียงตะโกนของเขานั้นทำให้สีหน้าของเคียวตกใจไม่น้อย ก่อนที่สีหน้าที่ตกใจนั้นจะถูกเปลี่ยนเป็นรอยยิ้ม เธอหันกลับไปหาไวท์ ดราก้อนที่พุ่งตรงมา เคียวยกเท้าก่อนจะ Super Kick เข้าใส่คางของเธอ หญิงในชุดสีขาวโดนไปเสียสมดุลไม่น้อย หญิงผมสีดำจับเธอยกขึ้นก่อนจะปักลงไปด้วย Brainbuster!! ปักศีรษะของคู่ต่อสู้ลงไปกับพื้นเวที ก่อนที่เคียวจะกด กรรมการเริ่มนับ หนึ่ง สอง และ สาม!! เมื่อกรรมการนับถึงเลขสาม เสียงเชียร์ในสนามก็ดังขึ้น หญิงผมดำลุกขึ้นมาก่อนจะยิ้มให้กับชินสึเกะ เช่นเดียวกันกับรุ่นน้องของเธอ เขาก็ส่งยิ้มกลับไปเหมือนกัน

=====

ในที่สุดโชว์ก็จบลง เหล่าผู้คนต่างทยอยออกจากสนามพร้อมด้วยรอยยิ้ม ส่วนชายผมแดงคนนี้ยังคงนั่งอยู่ในสนาม ในขณะที่เขานั่งอยู่นั้น เขาก็เห็นหญิงผมดำเดินตรงมาทางเขา ชินสึเกะลุกขึ้นก่อนจะก้มโค้งให้เธอ

“เหนื่อยหน่อยนะครับรุ่นพี่คิมูระ”
“อื้อ” เธอตอบด้วยรอยยิ้มก่อนจะยืนข้างๆกับชินสึเกะ

“แมทช์แรกของรุ่นพี่นี่ถือว่าสุดยอดมากเลยนะครับ” ชินสึเกะเอ่ยปากชม
“ไม่หรอก...ไม่ขนาดนั้นหรอก ชั้นว่าชั้นยังมีอะไรให้แก้อีกเยอะ” ผู้ถูกชมตอบกลับ

ทั้งสองยืนเงียบอยู่ชั่วครู่

“เอาจริงๆ...ระหว่างแมทช์น่ะ ชั้นว่าชั้นกะจะยอมแพ้และเปลี่ยนผลให้ไวท์ดราก้อนชนะแล้วด้วยซ้ำ” เธอพูดขึ้นมา
“แต่พอชั้นได้ยินเสียงของนายแล้ว มันก็ทำให้ชั้นรู้สึกว่าชั้นไม่อยากขายหน้าต่อหน้านาย”
“อาจจะพูดได้ละมั้งนะว่านายเป็นคนที่ขับเคลื่อนชั้น” เคียวหันมาพูดด้วยรอยยิ้ม
“ดังนั้นแล้ว ขอบคุณนะ”

“ไม่ใช่แค่รุ่นพี่หรอกครับที่ต้องพูดขอบคุณ ผมเองก็ต้องพูดขอบคุณเหมือนกัน” ชินสึเกะเริ่มพูดขึ้นมาบ้าง
“ถ้าหากรุ่นพี่ไม่ชวนผมมาวันนี้ ผมว่าผมคงไม่ได้ประสบการณ์อะไรที่มันสุดยอดขนาดนี้
“ขอบคุณมากครับ..ผมสัญญาว่าถ้าผมมีโอกาสอีก ผมจะมาดูอีก”

เคียวได้ยินสิ่งที่ชายคนนี้พูดก่อนจะตอบกลับไป

“แล้วจะรอนะ”
ขึ้นไปข้างบน Go down
 
Rumble School : Friend EP 2
ขึ้นไปข้างบน 
หน้า 1 จาก 1
 Similar topics
-
» Rumble School : Friend EP 1
» Rumble School : 2
» Rumble School : 3
» Rumble School : 4
» Rumble School : 5

Permissions in this forum:คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
Bloody Wrestling Online :: BWO : Special Event :: BWO Novel-
ไปที่: