_______
"ตื่นได้แล้ว หนุ่มน้อย" เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งปลุกผมขึ้น ผมไม่รู้คือเสียงของใคร มันไม่คุ้นเคยเลยแม้แต่น้อยผมพยายามนึกว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง ไม่มีอะไรออกมาเลย
ว่าแล้วผมก็ค่อยๆลืมตาขึ้น ผมเห็นหญิงสาวที่มีผมและดวงตาสีน้ำตาล เธอสวมชุดเกราะสีทองมีผ้าคลุมปิดบังชุดเกราะสีขาว ถือหอกสีดำและโล่สีทองไว้ข้างกาย ว่าแล้วผมก็รู้สึกว่ามีอะไรอยู่ด้านหลังผม ผมหันไปด้านหลังก็พบกับกลุ่มเมฆที่อยู่รอบๆเป็นห้อง มีเพียงผมกับหญิงสาวในห้องที่มีผนังและพื้นเป็นเมฆ
"ที่นี่ที่ไหน ? .. และคุณเป็นใคร ?" ผมถามหญิงสาวในชุดเกราะเบื้องหน้าผม เธอยิ้มก่อนจะตอบคำถามของผม
"ตอนนี้เจ้าอยู่ที่.. สวรรค์ .. ส่วนข้าคือ.." หญิงสาวคนนั้นเงียบไปก่อนจะหันหน้าหนีผม ผมงงเล็กน้อยว่าเธอทำอย่างนั้นทำไม .. แต่มันไม่สำคัญอยู่แล้วนี่นะ ว่าแล้วเธอก็หันกลับมาก่อนจะพูดต่อ
"ข้าเป็นใครนั้นมันไม่สำคัญ แต่หนุ่มน้อยเอ๋ย .. ข้ามีสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งที่อยากให้เจ้าไปทำ" หญิงสาวคนนั้นกล่าวขึ้น ว่าแล้วผมก็เริ่มมองไปรอบๆขาของผม มันมีหมอกสีดำค่อยๆลอยขึ้นมา บรรยากาศรอบตัวผมเริ่มหนาวเหน็บลง ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ หญิงสาวคนนั้นเริ่มยิ้มให้ผมในขณะที่ผมกำลังเจ็บปวด
"นี่คือ.. อะไร ?" ผมถามหญิงสาวคนนั้น เธอก็เดินไปรอบๆตัวผมแล้วตอบคำถามของผม
"เราเรียกมันว่า 'เฟม' มันคือพลังที่มีเพียงเจ้าเท่านั้นที่จะครอบครองได้ เอาเป็นว่าข้าไม่มีเวลาจะอธิบายให้เจ้าจนหมด ฉะนั้น ข้าจะสรุปสั้นๆ.." เธอพูดขึ้นก่อนที่หมอกนั้นจะค่อยๆเอาไปในร่างกายของผม ผมรู้สึกได้ว่ามันกำลังหลอมกับกระดูกผม ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด มีเสียงในหัวผมเข้ามาเต็มไปหมด บ้างบอกว่า เจ็บ บ้างบอกว่า จะตาย บ้างว่า จะเกิดใหม่
"หนุ่มน้อย .. เจ้าจะต้องแก้ไขในประเทศ'เอลลาส'ในปัจจุบันให้จงได้" หญิงสาวคนนั้นพูดขึ้นก่อนที่จะยกหอกที่เธออยู่ปักลงไปบนผืนเมฆ ว่าแล้วบริเวณเมฆที่ผมยืนอยู่ก็หายไป ผมร้องออกมาด้วยความตกใจ ก่อนจะตกลงไปตามแรงโน้มถ่วง หญิงสาวคนนั้นมองผมจากด้านบนก่อนจะยิ้มให้
"เธอนี่มัน.. ไม่ได้อธิบายอะไรหมอนั่นเลยหนิ" หญิงสาวคนนั้นมองกลับไป เธอพบกับชายแก่ร่างใหญ่ไว้ผม และหนวดเครายาวสีน้ำตาล สวมอะไรบางอย่างเหมือนกับชุดกรีกโบราญ หญิงสาวคนนั้นทำหน้าโค้งคำนับก่อนจะพูดต่อ
"ข้าไม่ค่อยชอบการพูดคุยกับมนุษย์สักเท่าไหร่น่ะค่ะ ท่านพ่อ" หญิงสาวคนนั้นพูดขึ้นก่อนจะดึงหอกออกมาถือดังปกติของเธอ ชายแก่คนนั้นก็หัวเราะขึ้นก่อนที่จะมองไปที่ผมที่กำลังตกลงไปจะถึงพื้นแล้ว ชายคนนั้นก็พูดต่อ
"อาธีน่า เจ้าได้เล่ารึเปล่าว่าเจ้าส่งเขาไปโลกไหน" ชายคนนั้นถามหญิงสาว ดูเหมือนว่าหญิงสาวคนนั้นจะมีนามว่าอาธีน่า อาธีน่าได้ยินดังนั้นก็ตอบไป
"ข้าไม่มีเวลาว่างขนาดนั้นจึงขอไม่กล่าวเรื่องที่ไม่จำเป็น" อาธีน่าพูดดังนั้น ชายแก่ก็ถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะพูดต่อ
"หมอนั่นมาจากโลกที่ไม่มีเวทย์มนต์ ส่งหมอนั่นไปโลกที่มีเวทย์มนต์เป็นชีวิตแบบนั้น จะไหวเหรอ" ชายแก่คนนั้นพูดไป อาธีน่าก็ถอนหายใจตาม ก่อนจะหันไปทางชายคนนั้น
"แต่ท่านพ่อเลือกชายคนนั้นเองไม่ใช่เหรอคะ" อาธีน่าพูดดังนั้น ชายแก่คนนั้นถึงกับเงียบไปเลย ก่อนที่จะถอนหายใจอีกครั้งพร้อมกับอาธีน่า
ในขณะเดียวกันผมก็เริ่มจะมองเห็นพื้นแล้ว มันคือหมู่บ้าน ตลาด หรือชุมชนอะไรสักอย่างที่มีคนเดินเต็มไปหมด ด้านหน้านั้นมีคฤหาสน์ขนาดใหญ่อยู่ ด้านหลังคฤหาสน์ขนาดใหญ่นั้นมีป่าไม้เต็มไปหมด ว่าแล้ก็มีอะไรบางอย่างบินผ่านผม มันคือมังกรตัวเล็กๆสีแดง นี่มันที่ไหน? ฝีนรึเปล่า? คำถามในหัวผมผุดขึ้นมา แม้ว่าผมจะจำอะไรเกี่ยวกับตัวผมไม่ได้เลยก็จริง แต่ที่แน่ๆคือผมจำได้ว่าโลกที่ผมอยู่มันไม่มีอะไรแบบนี้ มันทำให้ผมเริ่มสับสน ในขณะที่ผมคิดอยู่นั้น ร่างของผมกระทบกับพื้นอย่างรุนแรง คนที่เดินอยู่รอบๆกรีดร้องและอุทานออกมาด้วยความตกใจ ด้วยเหตุผลบางอย่างผมกลับยังไม่ตาย เหมือนกับมีอะไรลดแรงกระแทกให้ผมก่อนจะตกลงสู่พื้น
"เป็นอะไรมั้ย?" ผมฟังภาษาของพวกเขารู้เรื่องแต่นัั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ ว่าแล้วผมก็มองไปรอบๆด้วยความสับสนก่อนจะพูดคำที่ขึ้นมาในหัวผมเป็นคำแรก
"นี่มันเรื่องบ้าไรวะเนี่ย"TO BE CONTINUED
--------------
ก็สิงสถิตบอร์ดนี้มานานแล้วและก็เคยลองเขียนนิยายมาสองเรื่องแล้ว และก็ Fail หมดเป็นแผลในหัวใจไปแล้วครับ T_T แต่เรื่องนี้ผมเชื่อวาจะต้องเขียนให้จบให้ได้เลยมาลงในบอร์ดนี้ไว้ก่อน 1 ตอนครับ ก็รบกวนช่วยติชมหน่อยนะครับ ขอบคุณครับผม
ป.ล. ตอนสั้นไปหน่อย ขออภัยครับ วันหลังจะเขียนให้ยาวกว่านี้ครับ T^Tจิ้มตรงนี้เพื่ออ่านตอนต่อไป?