Bloody Wrestling Online
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Bloody Wrestling Online

The Number One Cyber Wrestling Online
 
บ้านPortalLatest imagesสมัครสมาชิก(Register)เข้าสู่ระบบ(Log in)

 

 Arcana : 2

Go down 
ผู้ตั้งข้อความ
ForbiddenOne
Co - Owner
Co - Owner
ForbiddenOne


จำนวนข้อความ : 1010
Join date : 29/08/2010
Age : 25

Arcana : 2 Empty
ตั้งหัวข้อเรื่อง: Arcana : 2   Arcana : 2 EmptyThu Jun 02, 2016 8:00 pm

เป็นเวลาอีกหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านไปหลังจากการปรากฏตัวของเด็กประถมที่ชื่อว่า มิโมริ โค ในอาร์คานาอะคาเดเมียจนเป็นที่ฮือฮาของทั้งนักเรียนและบุคลากร ถ้าถามว่าในตอนนี้มีใครที่ไม่รู้จักเด็กสาวอย่างโคจังบ้างก็คงจะตอบว่าไม่มี ด้วยความที่เธอเป็นเด็กที่นิสัยค่อนข้างจะร่าเริงและสดใสจึงสามารถรับมือกับกระแสของนักเรียนคนอื่นๆได้อย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทุกๆวันจะมีนักเรียนจากห้องอื่นๆมาสอดส่องดูตัวของเด็กที่ชื่อว่าโคจังกันไม่ขาดสายว่าข่าวลือที่มีเด็กประถมเข้ามาเรียนด้วยเป็นความจริงรึเปล่า แต่ถึงแม้พวกเขาจะเห็นแล้วจริงๆก็ยังไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองอยู่ดี บ้างก็เอาแต่สงสัยว่าทำไมโคจังถึงเข้ามาอาร์คานาอะคาเดเมียได้ ใช้เส้นสายกับทางคุณครูเข้ามารึเปล่า หรือเผลอๆอาจจะใช้เส้นสายกับทางผู้อำนวยการเข้ามาโดยตรงเลย

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นเริ่มต้นจากข่าวลือที่ไม่ทราบที่มาแน่ชัดจนถูกขยายความและถูกส่งต่อกันปากต่อปากไปเรื่อยๆจนกระทั่งนักเรียนทุกๆคนเข้าใจกันว่า เด็กคนนี้เป็นลูกสาวต่างมารดาของท่านผู้อำนวยการซึ่งท่านรักลูกสาวคนนี้มาก ท่านกลัวโคจังจะถูกทำร้ายโดยภรรยาของเขาจึงตัดสินใจนำโคจังเข้ามาในอาร์คานาอะคาเดเมียแห่งนี้เพื่อปกป้องลูกสาวสุดที่รักของเขา

แน่นอนว่าเมื่อข่าวลือกลายเป็นแบบนี้ขึ้นมาก็เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆนาๆบ้างก็เห็นด้วยกับการกระทำของท่านผู้อำนวยการ บ้างก็ไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่ท่านได้ทำลงไป ความคิดเห็นเกิดแยกกันเป็นสองฝ่าย มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่รู้สึกว่าข่าวลือนี้ไม่เป็นความจริง แต่ในสังคมคนกลุ่มนี้ก็ไม่มีสิทธิ์ออกเสียงอะไรทั้งนั้นต่อให้พูดอะไรไปเขาก็ไม่ฟังกันเพราะเป็นเพียงแค่ “ชนกลุ่มน้อย”

ในตอนแรกสถานการณ์ก็ดูเหมือนจะค่อยๆคลี่คลายลงไป แต่ไม่ทันไรสถานการณ์ก็ถูกกลับตาลปัตรจากหน้ามือเป็นหลังมือ สถานการณ์เปลี่ยนจากใกล้ความสงบกลายเป็นการปะทะกันอย่างรุนแรงระหว่างฝ่ายเห็นด้วยกับฝ่ายไม่เห็นด้วย ทั้งๆที่ไม่มีข้อมูลที่เป็นทางการที่สามารถยืนยันข่าวลือนี้ว่าเป็นความจริงหรือไม่ด้วยซ้ำ มีการใช้อาร์คานาทำร้ายซึ่งกันและกันจนเกิดผู้บาดเจ็บเป็นจำนวนหนึ่ง เพราะเหตุนี้ทางคณะครูอาจารย์จึงต้องรีบประชุมเพื่อจัดการปัญหาเรื่องนี้โดยด่วน

จนกระทั่งมีมติออกมาจากคณะครูของโรงเรียนให้นักเรียนทุกคนมารวมตัวกันที่ลานกว้างตรงกลางของอาร์คานาอะคาเดเมียในวังรุ่งขึ้น ส่วนการปะทะกันนั้นก็ถูกปราบปรามโดยคณะครูของโรงเรียนทำให้นักเรียนทุกคนแยกย้ายกันกลับไปที่หอพักของตนเอง นอกจากนี้ยังมีการร่นเวลาเคอฟิลด์ขึ้นมาจากห้าทุ่มเหลือเพียงแค่หกโมงเพื่อป้องกันความรุนแรงที่จะเกิดขึ้นอีก

วันถัดมานักเรียนทุกคนต่างมารวมตัวกันที่ลานกว้างอย่างพร้อมเพรียงไม่มีใครกล้าขัดคำสั่ง เพราะการขัดคำสั่งนั้นโทษร้ายแรงที่สุดของนักเรียนก็ไม่พ้นการถูกไล่ออก แต่ก็ยังคงมีบรรยากาศครุกรุ่นที่อยู่ระหว่างนักเรียนบางกลุ่มเพิ่มเติมกับเสียงซุบซิบพูดคุยของนักเรียนทำให้บรรยากาศที่เกิดขึ้นที่ลางกว้างนั้นไม่ค่อยน่าไว้วางใจเลย

“นายคิดว่าไง เออิจิ?” ริวเซย์ถามเพื่อนซี้ของเขา
“ชั้นไม่รู้ว่าจะมีคนที่หลงเชื่อข่าวลือบ้าๆบอๆเยอะขนาดนี้..” เออิจิตอบแบบไม่สบอารมณ์
“ชู่ว! เบาๆหน่อยสิ เดี๋ยวก็โดนรุมทึ้งหรอก คนเยอะขนาดนี้ชั้นก็เอาไม่อยู่เหมือนกันนะเว้ย”

เออิจิกับริวเซย์กำลังมีบทสนทนากันอยู่ในแถวในระหว่างที่รอเวลาพิธีการชี้แจงเกิดขึ้น ซึ่งตำแหน่งที่พวกเขาทั้งสองคนยืนอยู่นั้นค่อนข้างจะเรียกได้ว่าเป็นตรงกลางของแถวเลยก็ว่าได้ เพราะฉะนั้นแล้วถ้าพวกเขาพูดอะไรออกไปก็มีสิทธิ์ที่คนอื่นๆที่อยู่รอบข้างจะสามารถได้ยินด้วย ทั้งสองไม่รู้หรอกว่าใครบ้างที่เชื่อในข่าวลือจนเกิดเป็นสงครามกลางโรงเรียนย่อมๆเพราะทั้งสองหลีกเลี่ยงเหตุการณ์นี้มาโดยตลอด ริวเซย์จึงพูดเตือนความปากไวของเออิจิ

“เฮ้ยยยยย!! รอนานแล้วนะโว้ยย เมื่อไหร่จะมาซักทีวะ!!”
“นั่นดิ!! ไม่กล้ายอมรับความจริงที่ใช้เส้นเข้ามารึไง!!?”
“ใครใช้เส้นห๊ะ!? คนที่ใช้น่าจะเป็นพวกแกมากกว่า!!”
“ว่าไงนะ!!?”

ความวุ่นวายใกล้ที่จะก่อตัวขึ้นอีกครั้งด้วยการปลุกปั่นสถานการณ์ของทางฝ่ายไม่เห็นด้วย ซึ่งมีหรือที่ทางฝ่ายเห็นด้วยนั้นจะยอมอยู่เฉยๆ จึงเกิดการตะโกนโต้ตอบกันด้วยฝีปากของทั้งสองฝ่ายที่ต่างคนต่างคิดกันขึ้น สถานการณ์กำลังใกล้ที่จะทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ บางคนตั้งท่าเตรียมพร้อมที่จะใช้อาร์คานาเมื่อฝั่งใดเริ่มลงมือ..

“หยุด!!”

ทุกคนมัวแต่สนใจกับสถานการณ์รอบๆตัวเองจนลืมไปแล้วว่าวันนี้จะเป็นการชี้แจงความจริงของข่าวลือที่แพร่กระจายอย่างกว้างขวาง ทุกคนหันไปมองบนเวทีอย่างพร้อมเพรียงกันก็ได้พบกับชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบของอาร์คานาอะคาเดเมียเฉกเช่นเดียวกับที่ทุกคนสวมใส่อยู่ แต่ที่ทำให้ทุกคนนั้นต้องหยุดการเคลื่อนไหวทุกชนิดก็คงไม่พ้นบรรยากาศที่ออกมาจากชายหนุ่มคนนี้สามารถทำให้ทุกคนสงบลงได้ด้วยผมสั้นสีขาวและดวงตาสีเทาของเขาช่างดูเย็นชาเสียเหลือเกิน

ต่างคนต่างกลืนน้ำลายเมื่อได้เห็นภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า ชายหนุ่มคนเดิมกวาดสายตามองไปที่แถวของนักเรียนทุกคนก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ ถึงแม้ว่าเหตุการณ์จะสงบลงแล้วแต่เขาก็ยังเห็นท่าทีที่พยายามจะขัดขืนในตัวของบางคนอยู่ดี เขาจึงตัดสินใจเอ่ยปากพูดขึ้นอีกครั้ง

“ใครก็ตามที่ขัดขืนคำสั่งจะถูกคณะอาร์คานามาสเตอร์จับกุมทันที!!”

สิ้นเสียงคำสั่งของชายผมขาวนั้นก็เกิดเสียงฮือฮาขึ้นทันที เมื่อพวกเขารู้สึกตัวรอบๆของพวกเขานั้นก็มีนักเรียนในชุดเครื่อแบบเช่นเดียวกันล้อมรอบไว้หมดแล้วอีก 19 คน ต่างคนต่างปล่อยบรรยากาศที่ทรงพลังมากๆจนนักเรียนที่อยู่ในแถวนั้นได้แต่กลืนน้ำลายลงคอไปด้วยความหวาดกลัวในพลังของพวกเขา

“อาร์คานามาสเตอร์!?”
“นักเรียน 20 คนที่แข็งแกร่งที่สุดในอาร์คานาอะคาเดเมียงั้นเหรอ!?”
“ถึงกับออกมาจัดการเองเลยงั้นเหรอเนี่ย..”

อาร์คานามาสเตอร์คือชื่อที่เรียกขานสำหรับนักเรียนที่มีแรงค์สูงที่สุดในอาร์คานานั้นๆจึงเรียกได้ว่าเป็นหัวกะทิของอาร์คานาอะคาเดเมียเลยก็ว่าได้ อาร์คานามาสเตอร์นั้นจะมีทั้งหมด 20 คนด้วยกัน 20 คนนี้จะมารวมตัวกันเป็นคณะอาร์คานามาสเตอร์ ซึ่งอาร์คานาทั้งหมด 20 ประเภทได้แก่ Fool , Magician , Priestess , Empress , Emperor , Hierophant , Lovers , Chariot , Strength , Hermit , Fortune , Justice , Hanged Man , Death , Temperence , Devil , Tower , Star , Moon และ Sun

ถ้าให้เปรียบกับโรงเรียนทั่วไปก็คงไม่ต่างอะไรจากสภานักเรียนหรอก เพียงแต่คณะอาร์คานามาสเตอร์นั้นเกือบจะเป็นตำแหน่งที่มีอำนาจสูงที่สุดในโรงเรียนเป็นรองเพียงแค่ท่านผู้อำนวยการเท่านั้น

จุดประสงค์ของคณะอาร์คานามาสเตอร์นั้นก็คือขับเคลื่อนกิจกรรมหรือคอยช่วยประสานงานกับคุณครูเหมือนกับสภานักเรียนในโรงเรียนทั่วไป เพียงแต่ตำแหน่งของคณะนี้มันสูงส่งเอามากๆ มากจนชนิดที่ว่าไม่มีใครกล้าจะขัดแย้งกับคำสั่งที่ออกมาจากคณะอาร์คานามาสเตอร์

แน่นอนว่าในกลุ่มคนจำเป็นจะต้องมีผู้นำ ซึ่งผู้นำของอาร์คานามาสเตอร์นั้นจะถูกเลือกโดยสมาชิกของอาร์คานามาสเตอร์เองทั้ง 20 คนลงมติกันอย่างเป็นเอกฉันท์ คนที่ยืนอยู่บนเวทีที่สามารถสั่งการอาร์คานามาสเตอร์ทุกคนได้ก็คือ ฮายามะ เฮย์กิจิ หรือถ้าให้พูดอีกนัยหนึ่งก็คือตำแหน่งของเขาในตอนนี้เทียบเท่ากับประธานนักเรียนนั่นเอง ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเขาเป็นลูกของชายท่านผู้อำนวยการอาร์คานาอะคาเดเมีย ฉะนั้นแล้วคงไม่ค่อยเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจเท่าไหร่ที่คณะอาร์คานามาสเตอร์จะออกตัวเองเพื่อแก้ไขปัญหานี้ จะทำไงได้ในเมื่อมีลูกชายผู้รู้ความจริงทุกอย่างที่เกี่ยวกับพ่อของเขาอยู่ในคณะอาร์คานามาสเตอร์

บนหน้าอกด้านซ้ายของเขาก็เหมือนกับนักเรียนคนอื่นๆที่มีตราประจำอาร์คานาอยู่ ของเฮย์กิจินั้นเป็นรูปตะเกียงที่ฐานของตะเกียงนั้นเป็นดวงตาที่เปิดไม่สุดยังมีเปลือกตาปิดทับอยู่บ้าง เป็นสัญลักษณ์ของอาร์คานา “Hermit”

“ขอให้นักเรียนทุกคนอยู่ในความสงบด้วยครับ” เฮย์กิจิพูด
“เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ผมฮายามะ เฮย์กิจิ ขอเป็นตัวแทนชี้แจงเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครับ”
“มิโมริจัง”

เด็กสาวในชุดเดรสสีแดงก้าวขึ้นมาบนเวทีท่ามกลางสายตาของนักเรียนที่ทุกคนที่จับจ้อง มองจากสายตาของแต่ล่ะคนก็รู้สึกได้ว่าพวกเขานั้นมีอะไรที่อยากจะพูด แต่พวกเขาก็ได้แต่กลืนคำพูดเหล่านั้นกลับลงคอไปท่ามกลางความกดดันจากคณะอาร์คานามาสเตอร์ มิโมริจังเดินมายืนข้างๆแท่นโพเดียมที่เฮย์กิจิยืนอยู่ก่อนที่เธอจะเอ่ยปากออกมา

“มิโมริ โค มาแล้วค่า” เด็กสาวพูดขึ้นอย่างร่าเริง
“อย่างที่ทุกคนรู้กันว่าช่วงเวลาที่ผ่านมาก็ได้เกิดเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ขึ้น” เฮย์กิจิพูด
“ในความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่เรื่องที่สมควรเลยที่ผมจะต้องออกมาชี้แจงเรื่องพวกนี้”
“เด็กสาวคนนี้ไม่ได้ไปทำอะไรให้พวกคุณเลยซักนิด แต่ทำไมพวกคุณถึงทำร้ายเธอกันแบบนี้?”
“เธอยังเป็นแค่เด็กตัวน้อยๆ แต่พวกคุณกลับทำให้เธอนั้นต้องลำบากใจด้วยข่าวลือโง่ๆที่พวกคุณก่อมันขึ้นมา!!”

เสียงที่ฟังดูแล้วเย็นชาเหมือนไม่มีเศษเสี้ยวของอารมณ์ใดๆ แต่ในประโยคเหล่านั้นกลับแฝงไปด้วยความเกรี้ยวกราดของผู้นำเมื่อไม่พอใจในลูกน้อง บรรยากาศนั้นเงียบสงบเมื่อสิ้นสุดคำพูดของเฮย์กิจิ ชายผู้ครองตำแหน่งผู้นำพักหายใจและดูปฏิกิริยาของนักเรียนคนอื่นๆ

“ไม่เป็นไรหรอกค่า”
“หนูคิดว่าแบบนี้ก็สนุกดีออก” มิโมริยิ้มก่อนพูด

อย่างที่ได้บอกไปข้างต้นว่าสภาพบรรยากาศตอนนี้นั้นเงียบเชียบไม่มีใครกล้าส่งเสียงขึ้นมาเลยซักแอะ พอมิโมริพูดขึ้นถึงแม้เสียงจะไม่ได้ดังมากเพราะไม่ได้มีเครื่องช่วยขยายเสียงอย่างไมโครโฟนที่เฮย์กิจิใช้อยู่ มันก็เพียงพอที่จะทำให้นักเรียนทุกคนนั้นได้ยินสิ่งที่เธอพูดออกมา ด้วยเหตุนี้มันยิ่งทำให้นักเรียนทุกคนรู้สึกผิด เธอเองก็ยังเป็นแค่เด็กประถม ในความเป็นจริงแล้วสิ่งที่พวกเขาได้ทำลงไปนั้นมันมีผลกระทบกับเด็กตัวน้อยๆมาก แต่เธอกลับยิ้มอย่างสดใสไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย รอยยิ้มของเธอนั้นมันเหมือนกับตะปูที่ตอกไปลงหัวใจของพวกเขา

“คงจะรู้สึกตัวกันแล้วสินะ” เฮย์กิจิยิ้มรับคำพูดของมิโคริจังก่อนจะกล่าว
“สิ่งที่พวกคุณได้ทำลงไป.. ผมขอให้มันจบลงเพียงเท่านี้เถอะครับ”
“ผมจะมาบอกความจริงให้พวกคุณได้ฟังกัน ความจริงของเด็กคนนี้”

เฮย์กิจิหันลงไปมองมิโคริจังที่ใบหน้ายังเต็มไปด้วยรอยยิ้มวัยใส ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นอีกครั้ง

“เธอสามารถสอบเข้ามาในอาร์คานาอะคาเดเมียด้วยคะแนนสูงที่สุดทั้งภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติ”

สิ้นประโยคที่ต้องทำให้ทุกคนแทบจะลืมหายใจก็ยังไม่มีเสียงฮืฮฮา จนกระทั่งเมื่อทุกคนประมวลผลความหมายของคำพูดที่เข้าหูของพวกเขาไปก็เกิดเสียงฮือฮาอย่างรุนแรง เป็นไปได้หรือที่เด็กอายุ 8 ขวบจะมีความสามารถที่จะสอบเข้ามาเรียนโรงเรียนระดับชั้นม.ปลายได้ แถมที่สำคัญไปกว่านั้นคือโรงเรียนนี้พิเศษกว่าโรงเรียนอื่นๆ ถึงแม้จะมีความรู้ก็จริงแต่พลังอาร์คานาของเธอก็ต้องตื่นขึ้นมาและสูงพอที่จะเข้ามาได้

ในประวัติศาสตร์ยังไม่เคยมีการบันทึกมาก่อนเลยว่ามีเด็กอายุเพียงแค 8 ขวบที่สามารถใช้พลังอาร์คานาได้ หรือนี่จะเป็นการพลิกประวัติศาสตร์โฉมใหม่ของมวลมนุษยชาติอีกครั้งหลังจากการค้นพบอาร์คานาในตัวมนุษย์?

สายตาของทุกคนนั้นบ่งบอกได้ว่าแทบไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่เฮย์กิจิเพิ่งพูดออกมาเมื่อสักครู่นี้ มันจะเป็นไปได้จริงๆหรือ? มันน่าเชื่อถือน้อยกว่าข่าวลือที่แบ่งแยกโรงเรียนเป็นสองฝ่ายอีกด้วยซ้ำ

“เฮ้อ.. ผมกะไว้แล้วว่าพวกคุณจะต้องไม่เชื่อในสิ่งที่ผมพูด” เฮย์กิจิกล่าว
“แท่นโพเดี้ยมนี้สามารถตรวจสอบแรงค์อาร์คานาของทุกคนได้เพียงแค่ประทับมือลงไป”
“ผมจะพิสูจน์ให้เห็นเองว่า เธอนั้นเป็น ‘อัจฉริยะในอัจฉริยะ’”

เฮย์กิจิถอยหลังออกมาก่อนจะยกมือทำสัญญาณเรียกมิโคริจังมาตรวจสอบแรงค์อาร์คานาของเธอ เด็กสาวเดินมาหยุดที่หน้าโพเดี้ยมก่อนจะหันมามองตัวของเฮย์กิจิที่ยืนอยู่ด้านหลัง เฮย์กิจินั้นไม่ใช่คนโง่ เฮย์กิจิเพิ่งรู้สึกตัวว่ามิโคริจังนั้นก็ยังเป็นแค่เด็กประถมความสูงของเธอกับตัวโพเดี้ยมนั้นยังห่างกันเป็นวา เขาเผยรอยยิ้มก่อนจะอุ้มตัวของมิโคริไปนั่งบนบ่าของเขา

“กรี๊ดดดด!!”
“อ๊ายยยยย!! เท่จังเลยค่า!!”

เสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้นตามมาหลังจากการกระทำของเฮย์กิจิ แน่นอนว่าคนที่หน้าตาดีแถมยังเป็นประธานนักเรียนก็จะมีแฟนคลับทั้งชายและหญิงเป็นธรรมดาๆ ซึ่งการที่เฮย์กิจิออกตัวอุ้มมิโคริจังนั้นเป็นการกระทำที่สามารถเรียกเสียงกรี๊ดได้อยู่เพราะแสดงให้เห็นถึงความเป็นสุภาพบุรุษ แต่อีกส่วนหนึ่งก็คืออิจฉาอยากโดนเฮย์กิจิอุ้มแบบนั้นบ้าง

มิโคริยิ้มอีกครั้ง รอยยิ้มของเธอนั้นมันช่างซื่อตรงและบริสุทธิ์ไม่มีมลทินใดๆทั้งสิ้น เธอยื่นมือขวาเล็กๆของเธอไปประทับกับแผ่นรองบนโพเดียม แสงสีขาวค่อยๆส่องสว่างขึ้นเรื่อยๆการตรวจสอบแรงค์ของเธอก็ดูท่าจะเป็นไปได้อย่างสงบดี แต่..

“พลังนี่มัน..อะไรกันวะ!?” ริวเซย์กล่าวด้วยความตกใจ
“บ้าน่า!! นี่เราอยู่ตรงกลางทำไมมันถึง..” เออิจิพยายามต้านความรุนแรงของพลัง

นักเรียนในแถวทุกๆคนสามารถสัมผัสได้กับความรุนแรงของพลังที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากตัวของเด็กสาวที่ชื่อมิโมริ ความรุนแรงนี้สามารถผลักนักเรียนทุกคนให้หงายหลังหรือกระเด็นไปได้อย่างสบายๆ ทุกคนต่างยกแขนของพวกเขาขึ้นมาป้องกันตัว บ้างก็ใช้พลังอาร์คานาเพื่อที่จะยืนหยัดต่อความรุนแรงของพลังนี้ให้ได้

เศษฝุ่นที่ติดอยู่ตามพื้นนั้นถูกแรงผลักให้ปลิวขึ้นจนแทบจะเกิดกลายเป็นพายุหมุนที่บุกเข้าโจมตีนักเรียนในแถวทุกๆคน ทำให้การที่พวกเขาต้องต่อสู้ยืนหยัดกับความรุนแรงของพลังอาร์คานานั้นมีความลำบากขึ้นอีกเมื่อต้องทำอะไรซักอย่างกับพายุที่กำลังจะก่อตัวขึ้น

ในขณะที่คณะอาร์คานามาสเตอร์นั้นเป็นนักเรียนเพียงกลุ่มเดียวที่ภายนอกแล้วดูเหมือนจะไม่สะทกสะท้านอะไรเลย แต่ในความเป็นจริงแล้วในใจของพวกเขาก็กำลังยืนต่อสู้กับความรุนแรงของพลังที่ปล่อยออกมาจากเด็ก 8 ขวบนี้อยู่ แต่พวกเขารู้ความจริงอยู่ก่อนแล้วจึงไม่แปลกใจเท่าไหร่และเตรียมรับมือกับสถานการณ์นี้มาก่อนแล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะเป็นเรื่องง่ายที่จะต้านพลังนี้กลับไปได้ อีกทั้งศักดิ์ศรีของนักเรียนที่แข็งแกร่งที่สุดในโรงเรียนคงจะไม่ยอมเสียท่าให้เด็กง่ายๆ โดยเฉพาะตัวของเฮย์กิจิที่อุ้มมิโคริจังอยู่บนบ่า

(ระ..แรงเกินไปแล้ว!!)
(ถึงแม้จะรู้ว่าเธอทรงพลังมากๆ แต่แบบนี้มันก็..)

เฮย์กิจิต้องใช้พลังของเขาทั้งหมดเพื่อให้เขาสามารถยืนหยัดอยู่ได้เพราะเขานั้นเป็นคนที่อยู่ใกล้ตัวปลดปล่อยพลังมากที่สุด และเขาสัมผัสได้แล้วว่าถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปทุกคนจะไม่สามารถต้านพลังของเด็กคนนี้ได้แน่ๆ เพราะฉะนั้นแล้วเขาจึงวางมิโคริจังลงจากบ่าเขาทันที

ทุกอย่างนั้นกลับมาเงียบสงบ เศษฝุ่นที่กำลังจะก่อตัวเป็นพายุขนาดย่อมๆนั้นก็ได้สลายหายไป นักเรียนทุกคนยังคงตกใจและอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าของพวกเขา นี่น่ะหรือคือพลังของเด็ก 8 ขวบจริงๆ ในเมื่อทุกอย่างถูกพิสูจน์กันต่อหน้าต่อตาขนาดนี้ ยังจะมีใครที่ไม่เชื่ออีกเหรอว่าเด็กคนนี้สอบเข้ามาได้จริงๆ บางคนก็คิดในใจว่าอีแบบนี้มันไม่ใช่อัจฉริยะของอัจฉริยะแล้ว แบบนี้มันคือสัตว์ประหลาดชัดๆ!

ถึงแม้ทุกอย่างจะกลับมาสงบลงแล้วแต่นักเรียนในแถวทุกคนต่างก็หมดแรงไปกับการต้านพลังจากเด็ก 8 ขวบจนล้มไปนอนแผ่หลากันระเนระนาด ภาพที่เห็นนั้นไม่ได้ต่างอะไรจากศพของทหารที่โดนฆ่าตายอย่างอนาถาเลยสักนิด

เฮย์กิจิถอนหายใจเฮือกใหญ่ จริงๆอีกหนึ่งเหตุผลที่เขาตัดสินใจวางตัวของมิโมริลงก่อนที่ผลการตรวจสอบจะออกมา เพราะเขาเดาได้ว่าแรงค์อาร์คานาของเธอมันสูง สูงมากๆ และเขาไม่อยากให้นักเรียนแตกตื่นกันไปมากกว่านี้ แค่นี้ก็มากเกินพอแล้ว แถมถ้าดูดีๆจะสามารถเห็นเม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นออกมาบนใบหน้าของเขาได้ เขาจึงยกแขนขึ้นมาปาดเหงื่อของเขาออกไป ก่อนจะตั้งสติแล้วค่อยๆเอ่ยปากพูดต่อมา

“เป็นยังไงบ้างครับ?.. สภาพดูไม่จืดกันเลย”
“หวังว่าทุกคนในที่นี้คงจะเชื่อในคำพูดของผมแล้วนะ”
“แยกย้ายได้!!”

เฮย์กิจิตัดจบการชี้แจงแต่เพียงเท่านี้ปล่อยให้นักเรียนที่เหลือนั้นค่อยๆตั้งสติ ค่อยๆฟื้นคืนจากความช็อคของพวกเขา เฮย์กิจิจูงตัวของมิโมริจังแล้วกำลังจะลงจากเวที แต่..

“จะรีบไปไหนครับ? ท่านประธาน”
ขึ้นไปข้างบน Go down
 
Arcana : 2
ขึ้นไปข้างบน 
หน้า 1 จาก 1
 Similar topics
-
» Arcana : 1
» Arcana : 3
» Arcana : 4
» Prologue + รับสมัคร : Arcana

Permissions in this forum:คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
Bloody Wrestling Online :: BWO : Special Event :: BWO Novel-
ไปที่: