Bloody Wrestling Online
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

Bloody Wrestling Online

The Number One Cyber Wrestling Online
 
บ้านPortalLatest imagesสมัครสมาชิก(Register)เข้าสู่ระบบ(Log in)

 

 Blood Princess : Prologue

Go down 
ผู้ตั้งข้อความ
ฟ้ามืด
Superstar Grade B
Superstar Grade B
ฟ้ามืด


จำนวนข้อความ : 504
Join date : 30/04/2013
Age : 31
ที่อยู่ : μ's

Blood Princess : Prologue Empty
ตั้งหัวข้อเรื่อง: Blood Princess : Prologue   Blood Princess : Prologue EmptyMon Jun 06, 2016 1:13 am

รถของพวกเราจอดอยู่ตรงหน้าเนินเขาแห่งหนึ่ง

ฉันมองเห็นต้นไม้ต้นใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่กลางเนินเขานั้น

เคยได้ยินตำนานเมืองเจ้าหญิงเลือดกันไหมคะ?

เป็นตำนานเมืองที่เล่าขานกันว่า หากนำตุ๊กตาผู้หญิงมาหยดน้ำสีแดง แล้วตอกลิ่มตุ๊กตาตัวนั้นลงบนต้นไม้เก่าแก่ที่อยู่บนเนินเขา ก่อนที่จะกล่าวคำอธิษฐาน มันจะทำให้คำอธิษฐานเป็นจริง

และต้นไม้ที่ว่าก็คือต้นไม้ต้นนี้แหละค่ะ

ความจริงพวกเราเพิ่งกลับมาจากเที่ยวในช่วงปิดเทอมภาคฤดูร้อน และกำลังจะตรงกลับบ้าน แต่คำพูดของคนๆนึงในกลุ่มทำให้พวกเรามาหยุดอยู่ที่นี่

“นั่นมันต้นไม้ในตำนานเมืองที่อ่านเจอในเว็บนี่นา!”

นั่นคือคำพูดของอิโนะอุเอะ ริกุ หนึ่งในเพื่อนร่วมห้องของฉันเอง

เขาเป็นเด็กหนุ่มผมตั้งสีทองที่หากมองภายนอกคงจะคิดว่าเขาเป็นพวกนักเลง แต่ไม่เลย เขาเป็นคนดีคนนึงเลยล่ะ แถมยังเป็นตัวโจ๊กประจำกลุ่ม มีมุกขำๆทำให้พวกเรายิ้มได้ตลอด ถ้ากลุ่มเราไม่มีอิโนะอุเอะคุงล่ะก็คงเหงาแย่

“จริงด้วยสินะ ลองลงไปดูไหมล่ะ ยังไงๆพวกเราก็ไม่ได้รีบกลับบ้านกันอยู่แล้วด้วย”

อุเอดะ มาโคโตะ เพื่อนร่วมห้องของฉันอีกคนพูดขึ้น

จริงอยู่ว่าพวกเราทุกคนอยู่กันแบบสบายๆจึงไม่มีผู้นำกลุ่ม แต่แทบทุกคนในกลุ่มมักจะมองอุเอดะคุงเป็นผู้นำของกลุ่มเสมอ เขาเป็นคนที่พึ่งพาได้เอามากๆ เวลาใครมีปัญหาอะไรล่ะก็จะต้องปรึกษาอุเอดะคุงตลอด และที่ฉันสังเกตเห็นอยู่เสมอคือ เวลาอุเอดะคุงตัดสินใจอะไร ทุกคนมักเออออไปด้วยแบบไม่ขัดข้องแทบจะทุกครั้งเลยล่ะ

อย่างเช่นครั้งนี้ก็ด้วย

เมื่ออุเอดะคุงพูดแบบนั้นไปทุกคนจึงลงจากรถ

“สวัสดีชาวโซเชี่ยลทุกคนครับ เคยได้ยินตำนานเมืองเจ้าหญิงเลือดกันหรือเปล่า? ณ ตอนนี้ ผมกำลังอยู่หน้าต้นไม้บนเนินเขาที่ไว้สำหรับประกอบพิธีเจ้าหญิงเลือดแล้ว ไม่แน่ว่า ต้นไม้ต้นนี้ อาจจะมีพลังงานบางอย่างซ่อนอยู่ ก็-เป็น-ได้”

มาซาโอะ ซานาดะ ยังคงเป็นคนที่สนุกกับการถ่ายทอดสดตัวเองผ่านโลกโซเชี่ยลอีกตามเคย

มาซาโอะคุงนั้นเป็นคนเดียวในกลุ่มที่เรียนอยู่ชั้นปีหนึ่ง เขาเป็นคนที่ชอบเล่นสมาร์ทโฟนเอามากๆ และยังชอบถ่ายรูปหรือถ่ายวิดีโอลงโซเชี่ยลอยู่บ่อยครั้ง ถึงจะดูน่ารำคาญแต่ก็ไม่ใช่คนไม่ดีอะไร อีกอย่างที่ๆพวกเราไปเที่ยวกันก็ได้มาซาโอะคุงนี่แหละแนะนำมา

“ต้นไม้ดูน่ากลัวจัง”

ส่วนเด็กสาวน่ารักที่เกาะแขนฉันอยู่ในตอนนี้ เป็นเพื่อนสนิทของฉันเอง เธอชื่ออันโด คุเรฮะ

คุเรฮะจังเป็นคนขี้อายและขี้กลัวมากๆ ฉันกับเธอสนิทกันตั้งแต่สมัยอนุบาล พวกเราอยู่ห้องเดียวกันมาตลอด แต่พอขึ้น ม.ปลายปีสองพวกเราได้อยู่คนละห้องกัน ซึ่งก็ช่วยไม่ได้ เพราะคุเรฮะจังเป็นเด็กเรียนเก่ง เลยถูกย้ายไปอยู่ห้อง A แทน ส่วนฉันที่ผลการเรียนธรรมดาก็ยังอยู่ที่ห้องเดิม

“ตายจริง มาทำอะไรกันที่นี่หรอคะ?”

เสียงผู้หญิงคนนึงดังขึ้น ทุกคนหันไป รวมทั้งฉันเองก็ด้วย

ประธานนักเรียนนี่นา?

อายุคาวะ อารุนะ ประธานนักเรียนคนปัจจุบันของโรงเรียนที่ฉันเรียนอยู่ รู้สึกว่าจะควบตำแหน่งหัวหน้าห้อง 3-A ด้วย

รุ่นพี่อายุคาวะเรียกได้ว่าเป็นสาวสวยสุดเพอร์เฟ็กท์ประจำโรงเรียนเลยก็ว่าได้ ทั้งเรียนเก่ง หน้าตาดี มีแต่คนนิยมชมชอบไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง

“พวกเราเพิ่งกลับมาจากเที่ยวแล้วกำลังจะกลับบ้านน่ะครับ แล้วรุ่นพี่ล่ะ?”

อุเอดะคุงถามขึ้น

“ฉันเองก็เพิ่งไปเที่ยวกลับมาเหมือนกันน่ะ แต่เผอิญว่ารถเสียกลางทาง เลยจอดซ่อมอยู่ที่อู่ใกล้ๆนี่แหละ”
“งั้นหรอครับ ลำบากแย่เลยนะครับ”
“จริงสิ ทำไม่ให้รุ่นพี่อายุคาวะกลับกับพวกเราไปเลยล่ะ? ยังไงๆก็กลับทางเดียวกันอยู่แล้วนิ”

อิโนะอุเอะคุงเสนอขึ้น

“อืม... นั่นสินะ ขอบใจที่ชวนนะ แต่จะเป็นการรบกวนพวกเธอเปล่าๆ”
“แหม ไม่หรอกครับ มีผู้หญิงกลับด้วยอีกสักคนสดชื่นขึ้นเยอะ ทุกคนก็ไม่ขัดข้องใช่ไหมล่ะ?”

ทุกคนไม่ได้พูดขัดอะไร ส่วนตัวฉันเองก็ไม่มีปัญหาอะไรเหมือนกัน

“ถ้างั้นก็รบกวนด้วยละกันนะ เดี๋ยวให้ที่บ้านฉันจัดการเรื่องรถที่เสียแล้วกัน รอแปปนึงนะ ฉันขอไปเอาของที่รถก่อน”

รุ่นพี่อายุคาวะเดินไปเอาของที่รถซึ่งซ่อมอยู่ในอู่ใกล้ๆ อิโนะอุเอะคุงดูกระดี๊กระด๊าเป็นพิเศษเมื่อรู้ว่ารุ่นพี่อายุคาวะจะกลับด้วย ก็ไม่แปลกอะไรหรอก ผู้ชายก็ต้องชอบผู้หญิงสวยๆเป็นธรรมดา

“อ้าวรุ่นพี่คาบาเนะ ทำไมหน้าบูดแบบนั้นล่ะ? สาวสวยประจำโรงเรียนจะกลับด้วยทั้งคนเชียวนา”

อิโนะอุเอะคุงเดินไปจับไหล่รุ่นพี่คาบาเนะพร้อมแซวอย่างสนิทสนม

คาบาเนะ ชินสุเกะ เป็นรุ่นพี่ปีสาม อายุมากที่สุดในกลุ่ม เห็นว่าเป็นเพื่อนร่วมห้องกับรุ่นพี่อายุคาวะด้วย

“นายชอบคนแบบนั้นจริงๆน่ะหรอ?”
“อ้าว รุ่นพี่ทำไมพูดแบบนี้ล่ะครับ? นั่นนางในฝันของผู้ชายหลายๆคนเลยนะ”
“ฉันรู้สึกว่ายัยนั่นน่ะดูแปลกๆ ฉันอยู่ห้องเดียวกับยัยนั่น สังเกตมาหลายครั้งแล้ว”
“เฮ้ๆ พูดแบบนี้มันเหมือนรุ่นพี่แอบมองรุ่นพี่อายุคาวะตลอดเลยนา จริงๆก็ชอบใช่ไหมล่า ปากไม่ตรงกับใจเอาซะเลย”

อิโนะอุเอะคุงยังคงแซวรุ่นพี่คาบาเนะต่อไป จริงๆฉันเองก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่รุ่นพี่เขาพูดสักเท่าไหร่ แต่รุ่นพี่พูดด้วยสีหน้าจริงจังมาก

แต่ก็ช่างมันเถอะ

“ขอโทษที่ให้รอนะ จะไปกันหรือยัง?”

สักพักรุ่นพี่อายุคาวะก็กลับมาพร้อมสะพายกระเป๋ามาด้วย

“อ๋อ คือว่าพวกเรากะจะมาสำรวจต้นไม้ต้นนี้กันก่อนน่ะครับ”

อุเอดะคุงพูดขึ้น

“หืม? อ๋อ ต้นไม้ในตำนานเมืองเจ้าหญิงเลือดสินะ เคยได้ยินอยู่”
“อ๊ะ จริงสิ ไหนๆก็มาแล้ว ถ้างั้นเราลองมาทำพิธีกันดูไหมล่ะ?”

อิโนะอุเอะคุงลองเสนอขึ้น

“อืม... ความจริงทำไปก็ไม่ได้เสียหายอะไรนี่นะ”
“ถ้างั้นฉันลองไปหาซื้ออุปกรณ์แถวๆนี้ดูนะ ตอนขับรถผ่านมาเห็นว่ามีร้านขายของอยู่”

เมื่ออุเอดะคุงโอเค แน่นอนว่าทุกคนก็น่าจะโอเคเหมือนกัน อิโนะอุเอะคุงจึงอาสาไปหาซื้ออุปกรณ์สำหรับพิธีเจ้าหญิงเลือดให้

ส่วนตัวฉันเองก็ไม่ได้เชื่อหรอกว่าแค่เอาตุ๊กตามาตอกลิ่มบนต้นไม้แล้วจะทำให้คำอธิษฐานเป็นจริง ก็อย่างที่อุเอดะคุงพูดนั่นแหละ ทำไปก็ไม่เสียหายอะไร แต่ถ้ามันเป็นจริงก็ดีเนอะ ถึงจะเป็นไปไม่ได้ก็เถอะนะ

“มาแล้วๆ พอฉันไปถามหาตุ๊กตาที่ร้านขายของใกล้ๆเจ้าของร้านก็รู้เลยว่าจะมาทำพิธีเจ้าหญิงเลือดกัน ท่าทางจะมีคนสนใจเยอะอยู่เหมือนกันนะตำนานนี้น่ะ”

อิโนะอุเอะคุงมาพร้อมกับตุ๊กตาผ้าที่เป็นเด็กผู้หญิง ค้อน ลิ่มไม้ แล้วก็ขวดน้ำสีแดงเล็กๆ ดูท่าทางร้านแถวๆนี้คงจะมีชุดอุปกรณ์สำหรับทำพิธีให้พร้อมเลยล่ะมั้ง

“งั้นเรามาทำพิธีกันเลยนะ”

เป็นทางอิโนะอุเอะคุงกับอุเอดะคุงที่ช่วยกันจัดเตรียมของสำหรับพิธีเจ้าหญิงเลือด ระหว่างนั้นฉันเห็นคุเรฮะจังเดินไปหาเด็กผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่ไม่ได้มาสุงสิงอะไรด้วยตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว

“เมย์จังก็มาทำพิธีด้วยกันสิ”

คุเระฮะชักชวนเธอคนนั้นมาเพื่อทำพิธีด้วยกัน

ฉันเองก็ไม่ได้รู้จักมักคุ้นกับเธอเท่าไหร่ ถ้าจำไม่ผิด รู้สึกเธอจะชื่อคิซากุระ เมย์

คุเรฮะจังบอกว่าคุณคิซากุระเป็นเพื่อนร่วมห้องของเธอ เธอเป็นคนที่เงียบมากๆ ไม่สุงสิงกับใครเลย ตอนไปเที่ยวก็ไม่เห็นคุยกับใครนอกจากคุเรฮะจัง ฉันคิดว่าคุเรฮะจังคงเป็นคนชวนมา เพราะดูยังไงคุณคิซากุระก็ไม่น่าเป็นคนขอมาด้วยเองแน่ๆ

บางทีอาจจะเป็นพวกเด็กเรียนก็ได้ เพราะเห็นใส่แว่นตา แต่ที่แน่ใจคือฉันว่าคุณคิซากุระไม่น่าจะเป็นคนเลวร้ายอะไรหรอก แค่เป็นคนเงียบๆเท่านั้นแหละมั้ง

สักพักพิธีเจ้าหญิงเลือดก็กำลังจะเริ่มขึ้น

อิโนะอุเอะคุงเอาตุ๊กตาที่ถูกหยดน้ำสีแดงไปตอกลิ่มที่ต้นไม้บนเนินเขา จากนั้นทุกคนก็ต่างประนมมือเพื่อที่จะอธิษฐาน

ฉันไม่บอกหรอกนะว่าอธิษฐานเรื่องอะไร เพราะถ้าบอกไปมันจะทำให้คำอธิษฐานไม่เป็นจริง

“เรียบร้อย ถ้างั้นกลับบ้านกันเถอะ”

เมื่อเสร็จพิธี อุเอดะคุงก็ชักชวนให้ทุกคนกลับบ้าน

ฉันและคนอื่นๆเดินขึ้นรถยนต์แปดที่นั่งที่พวกเรานั่งมา การมีรุ่นพี่อายุคาวะเพิ่มขึ้นมาแค่คนนึงก็ไม่ได้มีปัญหาเท่าไหร่ นั่งเบียดๆกันได้อยู่

ฉันขึ้นที่นั่งข้างๆคนขับ คาดเข็มขัดนิรภัยเรียบร้อย

“เด็กๆ ขึ้นมากันครบแล้วนะ?”
“พี่อิโอริ คาดเข็มขัดด้วยสิคะ”

ฉันทักเมื่อเห็นพี่อิโอริกำลังจะออกรถแต่ยังไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัย

ถึงฉันจะเรียกเธอคนนี้ว่าพี่ แต่จริงๆเราสองคนไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกันทางสายเลือด

เธอคือไซองจิ อิโอริ พี่สาวข้างบ้านของฉันเอง เธอเป็นสาวมหาลัยแล้ว เราสองคนสนิทกันตั้งแต่ยังตัวเล็กๆเลยล่ะ และฉันนับถือเธอเหมือนพี่สาวแท้ๆคนหนึ่ง

พี่อิโอริอาสาที่จะขับรถให้ทันทีเมื่อฉันบอกว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ความจริงพี่เองก็อยากไปเที่ยวเหมือนกันนั่นแหละ เลยถือโอกาสมาขับรถให้ซะเลย และช่วยดูแลพวกเราในฐานะผู้ปกครองให้ด้วย

“ไม่เป็นไรหรอกน่า เดี๋ยวอีกนิดก็ถึงแล้ว”
“แต่มันอันตรายนะคะพี่”
“เรานี่ช่างเป็นห่วงคนอื่นจริงๆนะ ไม่เป็นไรจริงๆน่า”

พี่อิโอริลูบหัวฉันอย่างเอ็นดู จากนั้นก็เริ่มออกรถ และกำลังจะตรงกลับบ้าน

จริงสิ... ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเองเลยนี่นา

ฉันชื่อคาวาอิ ไม

ข้อมูลอย่างอื่นคงไม่จำเป็นหรอกนะ

อ๊ะ... แต่ฉันมีความลับอย่างนึงจะบอก

ฉันมีความฝันที่อยากจะเป็นไอดอลแหละ

ช่วงนี้ฉันฝึกซ้อมอย่างหนัก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเต้น การร้องเพลง รวมถึงฝึกบุคลิกภาพอย่างที่ไอดอลควรจะเป็น และเมื่อไม่นานมานี้ฉันได้ไปออดิชันมา

และฉันก็... ผ่านคัดเลือก

น่ายินดีมากๆเลยใช่ไหมล่ะ ความฝันของฉันเป็นจริงแล้ว แต่ฉันกลับรู้สึกกลุ้มใจขึ้นมา

เพราะถ้าหากฉันจะต้องเดินในเส้นทางของไอดอลจริงๆล่ะก็ นี่อาจจะเป็นเทอมสุดท้ายของฉันในฐานะนักเรียนแล้ว

บางทีฉันอาจจะต้องออกจากโรงเรียนตั้งแต่จบช่วงปิดเทอมภาคฤดูร้อน และฉันก็จะไม่ได้เจอหน้าเพื่อนๆอีก

ฉันจึงยังไม่ได้บอกใครเรื่องนี้ แม้แต่เพื่อนสนิทของฉันเองอย่างคุเรฮะจัง มีแต่พี่อิโอริเท่านั้นที่รู้ และฉันก็ขอพี่แล้วว่าไม่ให้ไปบอกใคร

เพราะฉันกลัวว่าถ้าเพื่อนๆรู้ว่าฉันจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว ทุกคนอาจจะไม่สนุกกันก็ได้

ฉันเลยกะว่าจะเที่ยวกับเพื่อนๆให้สนุกสุดเหวี่ยงในช่วงปิดเทอมฤดูร้อนนี้ เพื่อให้เป็นความทรงจำแสนสุขครั้งสุดท้าย และหากใกล้ถึงวันที่จะฉันจะต้องออกโรงเรียนนี้จริงๆ ฉันถึงจะบอกทุกคน

ซึ่งนั่น... เป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิตของฉัน

เพราะฉันไม่เคยคิดเลยว่า... หลังจากวันนี้ ฉันจะไม่มีโอกาสได้บอกเรื่องนี้กับเพื่อนๆของฉันอีก
ขึ้นไปข้างบน Go down
 
Blood Princess : Prologue
ขึ้นไปข้างบน 
หน้า 1 จาก 1
 Similar topics
-
» A.I. : Prologue
» ??? : Prologue
» Genesis : The Prologue
» Checkmate : Prologue
» Sengoku : Prologue

Permissions in this forum:คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ
Bloody Wrestling Online :: BWO : Special Event :: BWO Novel-
ไปที่: