"แกมันโรยราไปตามกาลเวลา"
"แกมันก็แค่นักมวยปล้ำกินบุญเก่า"
"เส้นทางของแกถูกหยุดไว้เท่านี้"
"มันจบแล้ว... Rave"
Rave
End
==========
ภาพของ Rave ถูกฉายขึ้น เขาอยู่ในห้อง ใช้เวลาอยู่กับตัวเองและหมกมุ่นอยู่กับความคิดที่หลายๆคนพูดถึงเขา... Rave มันจบแล้ว
"ชั้นต้องแพ้ให้กับสภาพร่างกาย ?"
"ชั้นต้องแพ้ให้กับเวลา ?"
"ชั้นต้องแพ้ให้กับโชคชะตา ?"
Rave ทบทวนความพ่ายแพ้ ก่อนจะแสยะยิ้ม... ถ้าหากมนุษย์แพ้ให้กับสิ่งเหล่านี้ ชีวิตของเขาผู้นั้นคงจะไร้ค่ามาก
ชั้นเคยยืนอยู่บนจุดสูงสุด... แต่ทำไมตอนนี้ชั้นกลับยืนอยู่ในระดับเดียวกับคนอื่นๆ... คนที่ชั้นเคยเหยียบพวกมัน และทำให้ชั้นขึ้นไปยืนตรงจุดๆนั้น...
ใช่แล้ว...
ชั้นแค่ยืนอยู่บนจุดสูงสุด
แต่...
ชั้นยังไม่ได้โบยบินเพื่อจะทะยานให้สูงกว่านี้
บิน !?
ใช่... บิน !! เมื่อชั้นโบยบิน ย่อมมีขนปีกทิ้งไว้... นั่นคือสัญลักษณ์ที่บ่งบอกการจากไป... อย่างมีเกียรติและถูกบันทึกในความทรงจำ
ขนปีกจะถูกทิ้งไว้เพื่อให้พวกแกได้จดจำ การโบยบินที่อยู่เหนือใคร มีแต่พวกแกที่เงยหน้ามอง... พวกแกจะทำได้แค่จับขนปีกที่ชั้นสะบัดออก... ไม่มีวันเกาะปีกของชั้นแล้วทะยานขึ้นไปด้วยกัน... ไม่มีทาง !!!
Rave
and
N
สยายปีกได้แล้ว จ้าวสมุทร !! ไม่สิ... ในตอนนี้ชั้นไม่ใช่จ้าวสมุทรแล้ว...
