"ชั้นจะไปช่วยบรูโน่ก่อน"
ผมบอกทุกคน ริวทำหน้าร้อใจ ผมรู้ว่าเขาอยากไปช่วยจิมินจะแย่ เขารู้ตัวว่าเขาทำให้เราทุกคนต้องมาเป็นแบบนี้ และรู้สึกผิดกับจิมินเป็นอย่างมาก แต่เขาก็ไม่กล้าพูดอะไร เพราะเขารู้ตัวว่าเขาเป็นต้นเหตุ ผมเดินไปตบไหล่ริว ก่อนจะบอกว่าไม่เป็นไร เราจะไปช่วยบรูโน่ก่อน แล้วให้บรูโน่ไปช่วยเราช่วยจิมินอีกแรงไง ริวได้แต่พนักหน้า เร็ดเดินมาหาผม ก่อนจะเรียกผมมาคุย...
"ก่อนไปช่วย เราต้องหาฐานตั้งหลักก่อน..." เร็ดบอก
"ถ้ำที่ชั้นเคยไปอยู่ พวกมันยึดไปได้แล้ว ป่านนี้คงเละแล้วมั้ง..." ผมบอก
"ชั้นว่าชั้นมีทางช่วยนายนะ" เร็ดเสนอ
"ยังไงละ?" ผมสนใจ
"ตามมา เดี๋ยวนายก็รู้เอง......"
เร็ดเดินหน้าไป เจอรถของพวกคนคุมสองคัน เร็ดแบ่งคนเป็นสองกลุ่ม ผมขึ้นรถคันแรก มีเร็ด เจฟ เพียร์ส แล้วก็ผม คันหลังก็คือคนที่เหลือ รถขับออกมาจากหน้าคุกเข้าสู่ป่าใหญ่ ยังคงไร้วี่แววพวกโจรนั่น ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าเราอยู่ตรงไหนของเกาะ เจฟก็ไม่รู้ คนเดียวที่รู้คือเร็ดที่กำลังขับรถนำเราไปที่ไหนซักที่นึง เราขับรถออกมาจากป่าสู่ทุ่งหญ้า ด้านขวาเป็นทะเล เราคงอยู่รอบนอกแล้ว แต่จู่ๆ เร็ดก็ถามผม...
"นายสำรวจทั่วเกาะรึยัง?"
"ยังเลย ชั้นออกมามากไม่ได้ พวกโจรมันเยอะ..."
"นายรู้ใช่มั้ย ถ้าอยากออกจากเกาะ นายต้องทำยังไง?"
"ไม่รู้..... ชั้นมานี่แค่สัปดาห์เดียวนะ นายบอกชั้นสิ" ผมสงสัยในตัวเขามากขึ้น
"นายต้องฆ่าไตร...... และในบ้านของไตร ที่ว่ากันว่าอยู่ริมชายหาด มีเรืออยู่ นายอาจจะขึ้นเรือนั่นกลับได้..." เร็ดบอก
"ทำไมเราไม่ไปที่บ้านมันเลยหล่ะ จะได้ช่วยทุกคนได้เลย!?!" ผมสงสัย
"...นายอยากไปตายก็เชิญ มันบ้านะ อย่าลืมสิ ที่บ้านมันเลี้ยงเสือไว้สิบกว่าตัว จระเข้อีกเยอะ โจรอีกเพียบ นายไปแบบนี้นายตายแน่...." เร็ดสั่นหัว
"ชั้นถึงบอกไง ว่านายต้องฆ่ามันก่อน..."
".......ชั้นจะช่วยทุกคน ให้กลับออกจากเกาะนี้ให้ได้...."
"ว่าแต่ เราจะไปไหนกัน" เจฟแทรกเข้ามา
"ที่ที่นายเคยไปมาแล้วไงหล่ะ..... ชั้นได้ยินจากหัวหน้าคนคุม...." เร็ดหันไปตอบ
รถเดินทางมาผ่านเสาวิทยุที่ผมกับเจฟกระโดดลงทะเลลงมา ผมจำทางได้แล้ว แม้ว่าจะเลือนๆก็เถอะ แต่รถก็ผ่านไปอีก จนมาถึงที่ที่หนึ่ง รอบข้างเป็นป่า เป็นค่ายเก่าของพวกโจร ไร้วี่แววคน เพราะ.....
มันคือค่ายที่เราเผาก่อนจะถูกจับตัวมา...
ผมเดินเข้าไช้าๆ บ้านบางหลังยังมีควันคุกรุ่นออกมา ผมเดินไปรอบๆ ร่างของโจรที่เราจัดการหายไปหมดแล้ว พวกมันคงเก็บไปหมดแล้ว แต่ใันไม่กลับมาใช้สินะ เพราะมันคงจะเละเกินไป เร็ดพาผมเดินออกมาห่างจากค่ายอีกไกลพอสมควร ในขณะที่คนอื่นกำลังสำรวจ ผมเดินมาถึงอาคารคอนกรีตหลังหนึ่ง ด้านในมีเสียงคนจำนวนหนึ่ง แต่หน้าประตูถูกล็อกไว้ ผมถึงกับไปมองหน้าเร็ด...
"นี่คืออะไร?" ผมถาม
"ที่นี่คือที่ขังของคนที่กัปตันมันจับมา กับพวกคนที่ถูกเกณฑ์มาแต่ไม่ยอมเข้าร่วมกับไตร...."
"ที่นี่ไม่มีการให้อาหารใดๆทั้งสิ้น ทิ้งให้มันตายไปทีละคน ถ้าเราช่วยพวกเขาได้ เราจะมีกองทัพจำนวนหนึ่งเลย..."
"ที่นี่ไม่ใช่ที่เดียว ในเกาะนี้มีคุกแบบนี้ 5 อาคาร ถ้าเราปลดปล่อยครบ เราคงจะยึดเกาะนี้ได้ง่ายๆ..." เร็ดอธิบาย
"แล้วนออะไรหล่ะ ไปช่วยพวกเขาสิ!!!" ผมวิ่งไป
ผมตะโกนบอกคนข้างในให้ใจเย็นๆ พวกผมมาช่วย ผมเอาสันปืนเคาะกุญแจบนประตูเหล็กให้มันหัก แล้วเปิดประตูออกมา ในนั้นมีคนนั่วอยู่ 20 กว่าคน ผมพาทึกคนกลับมาที่ค่ายร้าง เจฟกำลังลองจัดๆไม้ให้ดูเข้าที่ เราตกลงว่าจะสร้างค่ายนี้ ให้เป็นค่ายของเราแทน ผมให้อาหารคนที่ถูกขัง ก่อนจะให้ทุกคนช่วยกันสร้างบ้าน ไม่นาน ค่ายนี้ก็สร้างเสร็จอีกครั้ง...
==========
ตอนนี้ก็ตกกลางคืนแล้ว พรุ่งนี้เราจะไปช่วยบรูโน่ แล้วเวลาที่เหลือ เราจะไปช่วยจิมินต่อเลย.... คืนนี้เราไปที่ถ้ำเก่าของเรา เพื่อเอาปืนและวิทยุรวมถึงอะไรที่เหลือคืน ถ้ายังเหลือ.... เจฟ ผม และริวกลับไปทถึงหน้าถ้ำ ถ้ำตอนนี้ถูกปิดด้วยหินทั้งหมด ไม่มีคนคุมใดๆทั้งสิ้น เราสามคนดึงหินลงมา.... "Surprise!!!" พวกโจรโผล่หน้ามา ริวผลักหินลงไปทับพวกมัน ก่อนที่เจฟจะวิ่งเข้าไปในถ้ำ และยิงพวกมันที่นั่งเฝ้าอยู่จนหมด ในนี้มีปืนอยู่เท่าเดิม ผมและเจฟช่วยกันขนปืนและวิทยุไปที่รถ ผมเดินไปจะขึ้นรถ แต่หันกลับไป ผมเดินกลับไปเอากระดูกของเจมส์มา แล้วกลับไปที่ค่าย ก่อนที่วิทยุจะดังขึ้น...
"เจค!!!!! ทำไมหมดวันแล้วนายไม่มาช่วยเพื่อเลยหล่าาาา" ไตรทักมาทางวิทยุ
"แถมยังกลับรังเก่าด้วย นายนี่ไม่รักเพื่อเลยรึไง ห๊ะ?!?"
"อะไรของแก มีเวลาอีกสองวัน ชั้นตามไปเตะตูดแกทันแน่...!!!!"
"เอางี้ๆ ชั้นพูดคงจะไม่เป็นผล งั้น..."
".......เจค...... ชั้น........." เสียงอลิซดังขึ้น
"พวกมันมีอยู่ที่นี่สามคน แค่ยั้น หัวหน้าคนอื่นไปดักรอหมดแล้ว ระวังด้วย!!!!!!" อลิซรีบตะโกน
"ยัยบ้าเอ้ย!!!!!!!! นี่แหน่ะ!!!!" เสียงเพี๊ยะดังขึ้น พร้อมกับเสียงร้องไห้ของอลิซ
"แกอย่าเอามือไปสัมผัสเธอนะ ชั้นฆ่านายจริงๆแน่!!!"
"ระวังตัวไว้.... หมายถึงแกด้วย เจค........ อีกสองวัน ชั้นจะส่งศพนางนี่ไปให้!!" ไตรตัดสายอีกครั้ง
ผมพยายามกดติดต่อไปใหม่แต่ไม่เป็นผล ผมกลับไปที่ค่าย พวก"ทหาร"ของผมกำลังกินข้าวและพักผ่อนเพื่อเตรียมวันพรุ่งนี้ ผมแจกจ่ายอาวุธให้กับพวกเขา ผมกลับเข้าไปในบ้านหลักของค่าย ที่ประชุมของพวกเรา เร็ดกำลังดูแผนที่กับร็อบ ที่มุมห้อง เมสันนั่งกอดเข่าอย่างน่ากลัว ผมเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะ ก่อนที่เจฟกับริวจะตามมานั่งด้วย
"ได้อะไรมาบ้างหล่ะ?" ร็อบถาม
"เอ้า เอาวิทยุไป พรุ่งนี้นายกับชั้นไปเปิดเสาวิทยุกัน..." ผมยื่นวิทยุให้ร็อบ
"นี่ มันน่าที่ชั้นนะเว้ย ชั้นไปด้วย" เจฟพูด
"ได้เรื่องอะไรบ้างมั้ย?" ริวถามเร็ด
"ค่ายพวกมัน น่าจะอยู่ตรงนี้..." เร็ดชี้ไปที่แผนที่
"ถ้าเราบุกไป น่าจะยาก ส่งคนย่องไปง่ายกว่า ไปปิดเสาสัญญาน ไม่ให้มันเรียกกำลังเสริมได้..."เร็ดบอก
"อืม ดี ว่าแต่ นายเป็นใครวะ?!?" เจฟถาม
"เล่ายาวๆไปเลย ชั้นขอกลับไปพักละกัน" ผมขอแยกตัวออกมา...
ผมออกมาที่พักผม ผมนึกถึงแต่หน้าของอลิซ เธอจะเป็นยังไงบ้างนะ อีกแค่สองวัน ทนหน่อยละกันนะ.... ชั้นจะไปช่วยเธอให้ได้ เธออดทนไว้นะ เธอจะได้ยินชั้นคิดมั้ยนะ คงไม่ได้ยินหรอก....
"ชั้นจะช่วยเธอให้ได้ เราจะออกไปด้วยกัน..."
==========
![[Head] Deadzone](https://2img.net/i/itest/ranks/stars/stars1.gif "[Head] Deadzone")
